دردسرهای قدرت؛ آیا باید استفاده خیابانی از دوج دیمون ممنوع شود؟

از چند هفته قبل که دوج (با تلفظ صحیح تر داج) نسخه چلنجر SRT موسوم به شیطان را معرفی کرد، طوفانی در رسانه ها در مورد عملکرد این خودرو به راه افتاده است.
وقتی که خودرویی از قدرت 840 اسب بخار با تایم درگ کمتر از 10 ثانیه برخوردار باشد، چنین توجهی چندان هم عجیب به نظر نمی رسد.
این ماشین قطعا پتانسیل لازم برای استفاده روزمره و شرکت در مسابقات اتومبیل رانی و یا استفاده مخرب و به خطر انداختن زندگی و امنیت عمومی را دارد.

از زمانی که مردم فرصت رانندگی کردن با این خودرو را داشته باشند قطعا شرایط تغییر خواهد کرد و اطلاعات مربوط به این خودرو منتشر خواهد شد، ولی خبرگزاری ها اتوموتیو نیوز تا این حد منتظر نماند.
در مقاله ای که روزهای گذشته علیه دوج دیمن در سایت مذکور منتشر شد، نگارنده خواستار ممنوعیت اعطای مجوز به این خودرو به دلیل نداشتن شایستگی های لازم شده است.

در این مقاله مطرح شده که در سالهای اخیر صنعت خودروسازی قدم های بلندی برای بهبود ایمنی خودرو برداشته و هر روز بیشتر به سمت تکنولوژی های ایمنی و حافظ جان انسان ها گام بر می دارد.
اما چلنجر دیمن این هدف را نادیده گرفته و غیرمسئولانه در جهت مخالف آن حرکت می کند و میزان قدرت آن به گونه ایست که رانندگان را در معرض خطر قرار می‌دهد.
در این مقاله نویسنده صریحاً چلنجر جدید یعنی دیمن را زیر سوال برده و معرفی آن را در نیویورک نتیجه یک سلسله تصمیمات غلط کمپانی‌ کرایسلر (مالک برند دوج) می‌داند
او همچنین معتقد است که تولید این نماد سرعت و قدرت،یکی از مصادیق نادیده گرفتن قانون توسط شرکت های بزرگی است که برای خودستایی و رجزخوانی اهمیت و اولویت بیشتری نسبت به امنیت و سلامت عمومی قائلند.

از آنجا که این مقاله خودرو دیمن را خطرناک معرفی کرده و ان را نشانه گرفته است، پر واضح است که طرفداران دو آتشه دنیای خودرو با انبوهی از نظرات خود نویسنده مذکور را به باد انتقاد گرفته اند.

اما اگر صادقانه بخواهیم صحبت کنیم همه ما می دانستیم که بحثها پیش می آید و فراگیر خواهد شد. بله این دوج بسیار قدرتمند است و می‌تواند در دستان هرکسی خطرناک باشد.

بیان این نکته خالی از لطف نیست که ماشین فولکس واگن قورباغه ای با قدرت ۴۰ اسب بخار نیز می‌تواند خطرناک باشد اگر شما بی پروا به سمت جمعیت تماشاگران حرکت کنید.
علت مخالفت سازمان NHRA با این خودرو به دلیل سرعت غیر قابل باور آن نیست، بلکه NHRA علت این مخالفت و درخواست ممنوعیت را نداشتن تجهیزات ایمنی مناسب برای مسابقات با این سطح بالا بیان می داند.

بنابراین این پرسش را در ذهن مخاطب به وجود می آید که اگر ایمنی دوج دیمن برای رانندگی در پیست کافی نیست، چطور ممکن است که ایمنی آن برای حضور در خیابان کافی باشد؟
مدیران کرایسلر در پاسخ، بیان می‌کنند که این خودرو تمام مقررات فدرال لازم برای رانندگی قانون در خیابانها را رعایت کرده است.
درست شبیه خودروهای چلنجر هلکت با قدرت ۷۰۷ اسب بخار یا موستانگ GT350 شلبی با قدرت ۸۰۸ اسب بخار و یا حتی بوگاتی شیرون با قدرت ۱۵۰۰ اسب بخار.

این تصور وجود دارد که این خودرو برای مسابقات Drag طراحی شده است با این حال دوج میخواهد این خودرو را در شکلی ارائه ‌دهد که فاقد شرایط لازم برای استفاده در پیست های مسابقه است و احتمالا این بدان معنی است که از دیمن در مسابقات خیابانی ای استفاده خواهد شد که بسیار خطرناک و غیرقانونی محسوب می شوند.
با چنین زمینه ای به واسطه استفاده از بازاریابی هوشمندانه نتیجه گیری در راستای رفتار غیرمسئولانه مقامات دوج بسیار راحت است، اما سوال ها همچنان باقی است.
آیا دوج تجهیزات ایمنی لازم و ضروری را در اختیار خودرو دیمن قرار داده و از این خودرو فقط برای مسابقات استفاده می کند؟ مانند شلبی کبرا یا نسخه COPO کامارو  که مخصوص مسابقات شکل گرفته اند؟

در واقع خوب یا بد حتی مطرح شدن همین مباحث هم به شهرت بیشتر دوج دیمن منجر می شود و ممکن است سایر خودروسازان نیز در همین مسیر گام بردارند و محصولاتی عجیب برای استفاده های مهیج را راهی خیابان ها کنند.

اما آنچه واضح است اینکه کرایسلر به خوبی از تمامی ظرفیت های قانونی برای تولید محصولی شاخص استفاده کرده است و حالا تصمیم با خریداران است که با صرف هزینه ای اندک خودرو خود را تبدیل به نمونه ای مسابقه ای کنند و یا بخواهند یک سلاح مخفی برای رقابت های غیر قانونی شبانه در خیابان های شهر در اختیار داشته باشند.