بررسی نسخه موبایل Tekken؛ اینجاستیس به روایتی متفاوت

نسخه موبایل تکن فدای همان سیاستی شده که استودیوی NetherRealm برای توسعه اینجاستیس 1 و مورتال کامبت ایکس پیش گرفته بود. بخش عجیب ماجرا اینجاست که آن ها بعدها با اینجاستیس 2 توانستند اشتباهاتشان را جبران کنند اما نامکو با تمام تجربیاتش از این اشتباهات درس نگرفته است.

وقتی برای نخستین بار خبر ساخت یک نسخه موبایل از تکن آن هم به صورت ناگهانی را شنیدیم خیلی خوشحال شدیم. بعد از استریت فایتر و مورتال کامبت، این تکن است که بیشترین نقش را در شکل گیری سبک مبارزه ای داشته و با وجود فراز و نشیب های گوناگونش همچنان بازیکن ها احترام زیادی برای آن قائلند.

تکن 7 چند ماه پیش برای پلتفرم های خانگی انتشار یافت و با واکنش های مثبتی رو به رو شد.

اگر هم از گیمرهای قدیمی باشید، حتما خاطرات زیادی با ساخته نامکو دارید. دورانی که به کلوپ ها می رفتید و جای فیتالیتی های خونین مورتال کامبت، تصمیم می گرفتید با حرکت های رزمی مختلف تکن 3 دوستان تان را شکست دهید. بنابراین طبیعی است عرضه یک نسخه مخصوص از تکن برای اسمارت فون ها هر بازیکنی را به وجد بیاورد.

ولی بعد از ماجراجویی چند ساعته با شخصیت های تکن، فهمیدیم نسخه تلفن های هوشمند این مجموعه معروف با چیزی که انتظار داشتیم خیلی فاصله دارد. از بیرون که نگاه کنید، همه چیز نوید بخش یک تکن کلاسیک و متناسب با مکانیزم های اسمارت فون ها می دهد.

از همین اسکرین شات ها هم می توان متوجه شد که گرافیک و مدل سازی کاراکترها کاملا وفادار به نسخه های کنسولی است و توسعه دهنده با استفاده از شخصیت های مختلف دنیای تکن سعی کرده تجربه فراموش نشدنی ورژن های پلتفرم های خانگی را به تلفن های هوشمند بیاورد.

اما این تنها نمای بیرونی بازی است و همین که اولین مبارزه خود را انجام دادید، متوجه مشکلات بازی می شوید. چون هر چه قدر سازنده به فکر یک گرافیک استثنایی و گذاشتن شخصیت های مختلف بوده، خیلی برای گیم پلی خلاقیت به خرج نداده و با الهام های اشتباه از بازی های معروف رو به رو هستیم.

راستش را بخواهید پیش از تجربه نسخه موبایل تکن، تصور کردیم بازی از عناوینی همانند شدو فایت الهام گرفته و همان راهی که کپکام با پورت استریت فایتر 4 روی iOS پیش گرفت را ادامه می دهد. یعنی در تصویر چند دکمه و آنالوگ لمسی وجود داشته و به کمک آن ها می جنگید.

با این وجود نامکو برای عنوانش ورژن اسمارت فون های اینجاستیس 1 و 2 را هدف قرار داد که البته بد هم نیست ولی مسئله مهم، استفاده اشتباه از المان های این عناوین است. همانگونه که با بررسی اینجاستیس 2 گفتیم، نسخه موبایل اینجاستیس 1 و مورتال کامبت ایکس بازی های خوبی بودند ولی فایتینگ های خوبی نبودند.

سبک فایتینگ با تاکتیک گره خورده و عناوینی که نام بردیم با سادگی های خیلی زیاد اهمیت این تاکتیک را به کمترین درجه ممکن رساندند. NetherRealm بیش از حد پیچیدگی های سبک فایتینگ را کاهش داد و به همین خاطر بازی های موبایل آن ها بیش از آنکه یک بازی مبارزه ای باشند عناوین «دکمه زنی» بودند.

از دیدگاه آزادی گیم پلی، نسخه موبایل تکن بین اینجاستیس 1 و اینجاستیس 2 قرار می گیرد.

مشکل نسخه موبایل تکن هم از همینجا نشات می گیرد. بازی نسبت به اینجاستیس 1 آزادی بیشتری هنگام مبارزات به بازیکن ها می دهد ولی این آزادی همچنان نسبت به اینجاستیس 2 خیلی کمتر بوده و بنابراین همان کمبود اهمیت تاکتیک ها که با ساخته های اولیه NetherRealm دیدیم اینجا نمایان می شود.

البته این نکته به معنای عدم لذت بردن از تکن نیست و بازی ویژگی های جالب گوناگونی دارد. ساخته نامکو رویارویی Kazuya Mishima، مبارز معروف دنیای تکن، با شخصیتی کاملا جدیدی با نام Revenant را روایت می کند که سعی دارد با جذب بقیه مبارزین امپراطوری خودش را به راه بیاندازد.

بنابراین حالا باید با جمع آوری تیم تان، به جنگ با Revenant و اعضایش رفته و وی را شکست دهید. با وجود اینکه بخش داستانی بعد از چند کات سین ابتدایی کاملا رها می شود و متاسفانه در ادامه روایت جذابی را شاهد نیستیم اما به علت چپترهای مختلف، جایزه های گوناگون و ریتم بالای مبارزات تا ساعت ها وقت تان را پای آن بگذارید.

در اینجا هر چپتر خودش تشکیل شده از چند بخش که مربوط به شخصیت های منفی است بوده و با شکست آن ها به باس نهایی می رسید. اگر او را شکست دهید، چپتر بعدی آزاد می شود. ایده جالب توسعه دهنده برای این قسمت و پیش از رفتن به میدان نبرد را می توانیم قابلیت انتخاب سه شخصیت بنامیم.

این ویژگی را قبلا با بازی های موبایل مشابه دیده بودیم ولی تفاوت تکن با آن ها، نبردهای تک نفره است. یعنی چه؟ قبل از اینکه وارد یک چپتر بشوید، بازی به شما اجازه می دهد تا بین کاراکترهایی که دارید سه عدد را انتخاب نمایید. بر خلاف بازی هایی همانند اینجاستیس که مبارزات معمولا سه به سه هستند، در تکن جنگ های یک به یک را تجربه می کنید.

اگر هم در مبارزه ای شخصیت تان شکست بخورد، بازی دوباره به منوی بخش داستانی رفته و آنجا با انتخاب یکی دیگر از کاراکترهایی که دارید نبرد را ادامه می دهید. این روند تا جایی که هر جنگجو ببازد ادامه خواهد داشت. اما چرا «جنگ های تک به تک» تکن را از بخش های مثبت بازی نامیدیم؟

پیش از جواب به این پرسش، بیایید ابتدا نگاهی به گیم پلی و مکانیزم های کنترل بیاندازیم. با ضربه روی صفحه لمسی شخصیت شما به حریف حمله می کند و با کشیدن انگشت خود می توانید به سمت چپ یا راست حرکت کنید. حمله قدرتمند یا دفاع با نگه داشتن انگشت تان روی صفحه هم از دیگر قابلیت هایی است که سازنده به بازیکن داده است.

در نسخه موبایل تکن «کارت» نقش همان کمبوها را ایفا می کنند.

سری تکن همیشه به حرکت های مختلف یا همان کمبوهای شخصیت هایش معروف بوده و به علت سادگی ذات موبایل، توسعه دهنده برای اضافه سازی آن ها به نسخه موبایل تصمیم گرفته از ایده کارت ها استفاده کند. همان المانی که این روزها به بهانه های مختلف با اپلیکیشن های گوناگونی می بینیم.

بنابراین برای هر شخصیت چندین کارت که حکم قدرت های آن ها را دارند گذاشته شده که با سرعت خوبی هم انرژی شان پر می شود. کلیت مکانیزم های مبارزات نسخه موبایل تکن این بود، حالا بیایید به سوالی که بالاتر مطرح کردیم جواب بدهیم. همانگونه که از ابتدای مطلب گفتیم، تکن به علت محدودیت های گیم پلی عنوانی تاکتیکی نیست.

به همین خاطر ممکن است بعد از انجام چندین مسابقه از تجربه بازی خسته شده و آن را کنار بیاندازید. در این قسمت سازنده با یک ایده جالب توانسته جذابیت عنوانش را برای مدت ها حفظ نموده و خستگی را از مبارزات، حداقل برای ساعاتی، دور نگه دارد: ریتم بسیار سریع.

سرعت گیم پلی به شدت بالا است که یکی از دلایلش را باید به نام مبارزات تک به تک بزنیم. به گونه ای که شاید طولانی ترین مبارزه نزدیک به 30 ثانیه طول بکشید. این المان به خوبی توانسته ذاتِ خسته کننده کمبود تاکتیک در جنگ ها را بپوشاند.

در بخشی از مقاله گفتیم تکن همچنان جذابیت هایی دارد، یکی از آن قسمت های جذاب همین ریتم سرسام آور مبارزات است. از بخش گیم پلی که بگذریم به گرافیک می رسیم؛ جایی که با وجود ضعف هایش کاملا می تواند طرفداران را راضی نگه دارد.

مدل سازی عالی شخصیت ها در کنار انیمیشن های روان و طبیعی آن ها باعث شده تا بازی از دیدگاه دیداری یکی از بهترین های تلفن های هوشمند بوده و امیدواریم کپکام برای گرافیک پورت های بعدی استریت فایتر برای موبایل از ساخته نامکو الهام بگیرد.

بخش مثبت ماجرا اینجاست که گستردگی این عنوان تنها محدود به شخصیت ها نشده و محیط ها هم تنوع خوبی دارند. البته گرافیک بازی فعلا خیلی بهینه نیست و بعد از انجام چند مسابقه شاهد افت فریم هستیم. ضمن اینکه برخلاف انیمیشن های حمله، انیمیشن های صورت هنگام ضربه خوردن خیلی خشک بوده و اغلب واکنشی متفاوت نمیبینیم.

گرافیک و موسیقی از بهترین بخش های بازی است.

اگر از طرفداران تکن یا  ساخته های NetherRealm هستید، عنوان مبارزه ای نامکو مطمئنا می تواند برای ساعت ها سرگرم تان کند؛ اینجاستیس 1 و مورتال کامبت ایکس با وجود تمام محدودیت هایشان به اعتقاد بعضی بازیکن ها از سرگرم کننده ترین عناوین فایتینگ موبایل بودند.

جز این، پیشنهاد می کنیم تا هنگام عرضه شدو فایت 3 وقت خود را با اینجاستیس 2 یا قسمت جدید ترنسفومرز بگذرانید. بد نیست بدانید بازی فعلا به صورت محدود برای کانادا انتشار یافته و خوشبختانه برای تجربه آن نیازمند نرم افزارهای تغییر آی پی نخواهید بود.

دانلود نسخه iOS - دانلود نسخه اندروید