نیروی دریایی آمریکا از واقعیت مجازی برای تربیت خدمه ناوهای جنگی استفاده می کند

پایگاه دریایی سن دیگو در حال حاضر پذیرای ملوان هایی است که برای خدمات نظامی روی ناوهای جنگی آینده نیروی دریایی آمریکا آموزش می بینند. برنامه تمرینی کشتی جنگی لیتورال (LCS) به این منظور طراحی شده که ملوانان نیروی دریایی و کلیه خدمه کشتی ها بدون نیاز به حضور در دریا، روی خشکی و از طریق واقعیت مجازی آموزش های لازم را ببینند تا در زمانی کوتاه تر برای خدمت روی عرشه آماده شوند.

وقتی که اولین ناو جنگی لیتورال در سال 2008 تولید و به دریا انداخته شد، با مشکلات فنی بسیار زیادی مواجه بود. با وجود آنکه برای طراحی و ساخت این کشتی ها زمان و بودجه بسیار زیادی صرف شده بود، سیستم تشخیص دهنده مین این ناوهای جنگی کار خود را به درستی انجام نمی دادند. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، بیش از نیمی از ناوگان کشتی های LCS که تا سال 2015 در نیروی دریایی به خدمت گرفته شدند، با مشکلات فنی بزرگی مواجه بودند.

نیروی دریایی آمریکا فعلا استفاده از بعضی ناوهای جنگی لیتورال را به حالت تعلیق درآورده تا پس از انجام تست های کافی با شبیه سازهای برنامه LCS، آن ها را در برنامه های نظامی مجددا به خدمت خود در بیاورد. یکی از فرماندهان  نیروی دریایی در خصوص این برنامه های شبیه ساز اذعان داشته که «ما پیش از آن که کشتی های LCS را در دریا ببینیم از شبیه سازهای آن اطلاعات زیادی کسب می کنیم».

ظاهرا برنامه شبیه ساز LCS به قدری موفق ظاهر شده که نیروی دریایی تصمیم گرفته تا یک کمپ دیگر را هم برای آموزش خدمه توسط آن در می پورت فلوریدا احداث کند. یکی از فرماندهان سابق نیروی دریایی به نام جوردی هریسون در خصوص این آموزش های مجازی می گوید: «من می خواهم که خدمه پیش از به نمایش گذاشتن توانایی هایشان روی عرشه، تمام اشتباه های خود را در کلاس ها و شبیه سازهای آموزشی انجام بدهند.»

وی در ادامه اقرار کرده که در ابتدا نسبت به چنین برنامه هایی بدبین بوده، اما حالا اعتقاد دارد که این برنامه ها می توانند در تربیت خدمه و برطرف کردن اشکالات نقش بسیار مفید و موثری داشته باشند.