سونی برای بازگشت به بازار تلفن های هوشمند باید چه کند؟

پس از اقداماتی چند در راستای بهبود وضعیت، سونی اخیرا گزارش مالی مثبتی ارائه کرده که نشان می دهد بالاخره این شرکت توانسته رکورد جدیدی در سود سالانه اش به دست آورد.

انتظار می رود که سود یک سال کامل در حدود ۴.۲ میلیارد دلار باشد که دلیل آن موفقیت بخش های پلی استیشن، تلویزیون و موسیقی است. بخش موبایل اما وضع خوبی ندارد و از فروش ۳۳ میلیونی در سال ۲۰۱۲ به فروش ۱۴.۶ میلیونی در سال گذشته رسیده است.

واضح است که بخش موبایل سونی چندان سودمند نیست و از منظر اقتصادی، ادامه این وضعیت عقلانی به نظر نمی رسد بنابراین دو راه برای مدیران باقی مانده است: یا استراتژی خود را تغییر دهند و با تجدید قوا وارد بازار تلفن های هوشمند شوند یا کلا از این بخش بگذرند.

کسب درآمد از موبایل

اگرچه بخش اکسپریا سونی چندان سودی برای این غول بزرگ به ارمغان نمی آورد اما هنوز هم اکسپریا یک بخش مهم از هویت سونی است. در سه ماهه گذشته، بخش تولید سنسورهای تصویربرداری سونی ۵.۹ میلیارد دلار درآمد حاصل از فروش به دیگر شرکت ها را داشته.

تقریبا نیمی از بازار سنسورها به دست سونی است حتی با وجود اینکه امسال حدودا ۲.۹ درصد کاهش فروش را تجربه کرده اند. دوربین تلفن های هوشمند برای سونی یک فعالیت درآمدزا است اما آیا واقعا لازم است که سونی در این بازار بماند تا سود خود را حفظ کند؟ هر چه باشد، مشتریان بزرگ سونی یعنی اپل و سامسونگ، تعداد قابل توجهی از تلفن های هوشمند مردم را تامین می کنند.

این روزها سونی متهم شده که در بازار تلفن های هوشمند از لحاظ نوآوری در آخرین رتبه قرار می گیرد که البته شاید کمی بیش از حد غیر منصفانه باشد.

طراحی یکسان قدیمی

یکی از دلایلی که انگشت اتهام به سوی سونی است، طراحی تکراری پرچمدارهایی است که سالانه دو بار عرضه می کند. در طول یک سال سونی موبایل های بسیاری به بازار می فرستد که بسیار شبیه همدیگر هستند.

با یک سرمایه گذاری در بخش طراحی و ساخت موبایلی با ظاهر متفاوت، سونی می تواند نظر بسیاری از خریداران را جلب کند. اگر قرار است بهای بالایی بپردازید، موبایل شما هم باید به روز و کاملا ویژه به نظر برسد، مثل ال جی جی ۶ و گلکسی اس ۸.

بزرگترین مشکل اینجا است که استفاده دوباره از یک طراحی تکراری، قدرت ها و نوآوری های سونی را نشان نمی دهد و چهره هم اکنون ضعیف بازاریابی شرکت را بیش از پیش تضعیف می کند.

ویژگی های متفاوت و در عین حال مبهم دیگری مثل نرم افزار 3D Creator، استریم وای فای پلی استیشن ۴ و پلی بک 4K HDR به راحتی فراموش می شود وقتی تلفن همراهی که به بازار ارائه شده با مدل سال های گذشته از لحاظ ظاهری هیچ تفاوتی ندارد و مدل های قدیمی را بتوان با قیمت پایین تری خرید. این ایده های نوآورانه باید همراه با یک ظاهر به روز ارائه شوند تا تاثیرگذار باشند.

در نهایت، سونی باید خود را با مصرف کننده ها همسو کند، و آن چیزی را ارائه کند که می خواهند نه آنکه نگاه خود در مورد تلفن های هوشمند را به مصرف کننده القا کند. حاشیه های بسیار اندک، هوش مصنوعی و تصاویر با کیفیت این روزها هوادار دارند ولی طراحی موبایل سونی چندان محبوب نیست.

به کارگیری توان خود در حوزه مدیا

بزرگترین نقطه قوت سونی در زمینه فناوری ها و تجربه های چند رسانه ای اش است اما هنوز موفق نشده تا از این قدرت در زمینه تلفن های هوشمند استفاده کند. دیدیم که سونی یک نمایشگر 4K HDR ارائه داده، دوربین هایش می توانند اسلو موشن های ۹۶۰ فریم بر ثانیه ای ارائه دهند و فناوری بلوتوث LDAC را در پرچم دارهایش به کار گیرد اما هیچکدامشان به مصرف کننده این پیام را القا نمی کند که زمان تعویض تلفن هوشمند است.

بخشی از این موضوع به خاطر محدودیت های استفاده است. محتوای 4K HDR بسیار کمیاب است و تماشایش روی یک تلویزیون ۶۴ اینچ بزرگ لذت بیشتری دارد. فیلم برداری اسلو موشن نیز قابلیتی است که بسیاری فقط یک بار استفاده می کنند و فراموششان می شود. LDAC هم استانداردی اختصاصی است و هنوز در دسترس همگان نیز که ارزشش را داشته باشد.

یک مشکل مشابهی با نرم افزار هم وجود دارد. سونی تلاش کرده تا برند واکمن را برای اپلیکیشن موبایل اندرویدی اش استفاده کند اما حقیقت این است که این اپلیکیشن توانایی متفاوتی نسبت به دیگر اپلیکیشن های موزیک ندارد. در حقیقت حتی بسیاری از ویژگی های اپلیکیشن های شخص ثالث موجود در پلی استور را هم ندارد.

با این حال، نمی شود گفت که قدرت سونی در این زمینه تاثیری ندارد. کافی است نگاهی به LG V30 کنید تا ببینید به چه دلایلی شهرت یافته و چرا به خاطر دوربین و صدای خوب مورد تقدیر قرار گرفته است.

سونی می تواند از برند واکمن خود برای ساخت و بازاریابی بهتر سخت افزارها و نرم افزارهایش استفاده کند و انتخاب شماره یک افرادی باشد که عاشق کیفیت صدای بالا هستند.

در زمینه تصویربرداری و ویدیو، سنسورهای سونی توسط بسیاری از شرکت های بزرگ تولیدکننده اسمارت فون استفاده می شود اما سونی اولویت مصرف کنندگان را سبک می شمارد. افکت بوکه زیبا، زوم اوپتیکال و لنزهای زاویه عریض توسط بسیاری از شرکت ها به وسیله دوربین دو گانه به ارمغان آمده.

مثل گوگل، سونی شاید وجود دو دوربین را یک نفع کلی برای کیفیت تصویربرداری نبیند اما در این شرایط باید حداقل در زمینه نرم افزاری یک گام رو به جلو بردارند، چه در جلوی صحنه و چه در پشت صحنه و خودشان را تبدیل به یک بازیکن شاخص در این فضا کنند.

امپراتوری بزرگ سونی در زمینه رسانه های تصویری نیز می توانند بسیار کاربری باشند. می توان از پلی استیشن ویدیو، استریم کردن بازی ها و استفاده از اکسپریا XZ پریمیوم به عنوان کنترل تلویزیون های براویا نام برد اما سونی می تواند بیشتر از این ها باشد. چرا تلفن ها با موزیک های-فای رایگان و اشتراگ ویدیوهای HDR همراه نمی شود تا اکسپریا تبدیل به یک تجربه خاص شود؟

زمان عمل فرا رسیده

تصمیمات راهبردی پیشین سونی، شرایط امروزی را ساده تر نکرده اند. عدم همکاری با اپراتورهای مخابراتی و بازاریابی ضعیف سبب شده تا سونی از چندین بازار به دور باشد. ارتباط ضعیف با اپراتورها نه تنها سبب شده تا موبایل های سونی در بازار آمریکا کم پیدا شوند بلکه حتی قیمت بالای آن ها در مقابل طرح های ماهانه پرداخت پرچمدارهای دیگر یک نقطه ضعف به حساب می آید.

بحث آمریکا شد، جالب است که بدانید موبایل های اکسپریا هنوز با سنسور اثر انگشت غیر فعال در این کشور ارائه می شوند، قابلیتی که حتی در تلفن های هوشمند میان رده و اقتصادی رقبا نیز وجود دارد. علت این امر گویا مرتبط با پتنت ها است اما در هر حال یک ضعف به حساب می آید. متاسفانه ترکیب همه این مسائل سبب شده تا سونی یک گزینه نه چندان محبوب برای اپراتورها باشد.

همگام با افزایش گستره مشتریان، سونی می تواند رویکردی جدی تر در قبال گسترش کسب و کار خود داشته باشد. باید با قدرت بیشتری به مذاکره با اپراتورها بپردازد، محصولاتش را به بازارهایی ارائه کند که گلکسی و آیفون در آن پادشاهی می کنند و البته دمی تازه به تیم بازاریابی خود دهد.

برای کسب چنین موفقیتی، لازم است سونی خانه تکانی در بخش مدیران خود کند. واضح است که بخش های دیگر سونی به خوبی کار خود را انجام می دهند، لازم است بخش موبایل هم به چنین سطح موفقیتی برسد.