داستان موفقیت DJI؛ شرکتی که بازار پهپاد دنیا را در اختیار گرفت

کمپانی نوآوری های دا جیانگ (Da-Jiang Innovations) که آن را با برند «DJI» می شناسیم، سال 2006 در شهر شنژن چین توسط «فرانک وانگ» تأسیس شد. DJI کار خود را از یک اتاق کوچک آغاز کرد و با شعار «آینده ممکن» به بزرگترین تولیدکننده پهپاد دنیا تبدیل شد. این کمپانی چینی در حال حاضر بالغ بر 70 درصد بازار پهپادهای شخصی دنیا را در اختیار دارد و توسط طرفدارانش «اپل دنیای پهپادها» لقب گرفته است.

ارزش DJI تا سال 2015 به 10 میلیارد دلار با درآمد سالانه 1 میلیارد دلار رسید و به نخستین شرکت چینی بدل شد که در زمینه ای خاص از فناوری، رهبری دنیا را در دست گرفته. لازم به ذکر است که DJI با 4000 کارمند ثابت در چین، هنگ کنگ، ژاپن، اروپا و آمریکای شمالی فعالیت می کند.

کمپانی DJI با 4000 کارمند سالانه بیش از 1 میلیارد دلار درآمد دارد

محصولات کمپانی مورد بحث شامل انواع پهپاد، پلتفرم های پرواز، تثبیت کننده دوربین، پیشرانه، لوازم جانبی پهپاد، هلیکوپتر بدون سرنشین و مواردی از این دست است که کاربردهای شخصی، صنعتی و حرفه ای دارند. جالب است بدانید که DJI در زمینه ساخت موتور، دوربین، مکانیزم های لرزشگیر و سیستم های کنترل پرواز نیز فعالیت داشته و نرم افزارهای مربوطه را هم خود توسعه می دهد.

تولیدات DJI به قدری موفق بوده اند که فیلمبرداران حرفه ای، کشاورزان، محیط بانان، تیم های جست و جو و نجات، شرکت های زیرساخت انرژی و بسیاری دیگر از صنایع به استفاده از آنها روی آورده و از این طریق وظایف خود را سریع تر، ایمن تر و بهینه تر از قبل انجام می دهند.

DJI همواره به برتری فناوری نسبت به رقبا مشهور بوده و از پردازنده های قدرتمندی در محصولات خود استفاده می کند. این شرکت همچنین با کمپانی «!Ambarella» تولیدکننده چیپ های به کار رفته در دوربین های «GoPro» همکاری داشته و از این طریق امکان ضبط و استریم ویدیوهای 4K با فریم ریت بالا را در محصولات خود فراهم نموده است. در کنار آمبارلا، DJI با شرکت های تایوانی مدیاتک و WT Microelectronics نیز همکاری نزدیکی دارد و از تکنولوژی آنها در تولیدات خود بهره می برد.

فرانک وانگ مؤسس DJI

فرانک وانگ سال 1980 میلادی در شهر هانگژو چین از پدری مهندس و مادری معلم متولد شد. فرانک از دوران خردسالی به اشیا و اسباب بازی های پرنده علاقه مند بود و بیشتر اوقات فراغت خود را به مطالعه درباره هواپیماهای مدل می پرداخت. او همچنین همیشه آرزو داشت یک «fairy» (نوعی وسیله پرنده مجهز به دوربین که همواره او را تعقیب کند) داشته باشد.

وانگ بعدها وارد دانشگاه دولتی شرق چین در شانگهای شد و تحصیلات خود را در رشته روانشناسی ادامه داد. اما علاقه شدید او به اسباب بازی های پرنده باعث شد بیشتر زمان خود را به توسعه مدل های کوچک هلیکوپترهای کنترل از راه دور اختصاص دهد. وی قصد داشت از این طریق برای خود کسب و کاری راه بیندازد اما به دلیل نمرات نه چندان خوب و رشته نامرتبط تحصیلی، نتوانست وارد دانشگاه های شاخص آمریکایی مانند MIT یا استنفورد شود.

پرواز هلیکوپتر مینیاتوری وانگ بر فراز قله اورست نقطه آغاز DJI بود

او در نهایت از دانشگاه شرق چین ترک تحصیل کرد و سال 2003 وارد دانشگاه علم و فناوری هنگ کنگ شد. هرچند وانگ در ابتدای امر نتوانست به اهداف اصلی‌اش دست یابد، اما در سال پایانی تحصیل موفق شد یک سیستم کنترل پرواز هلیکوپتر را در اتاق خوابگاه خود توسعه دهد و بدین ترتیب در مسیر پیشرفت واقعی قدم بگذارد.

پروفسور «لی زژیانگ» با دیدن تلاش ها و پیشرفت های فرانک، او را وارد تیم پروژه نهایی خود کرد و به وانگ فرصت داد توانایی های فنی و رهبری خود را نشان دهد. فرانک نیز خود را کاملاً وقف پروژه نمود و به صورت تمام وقت روی سیستم کنترل پرواز هلیکوپتر کار کرد. البته کارکرد معلق نگه داشتن هلیکوپتری که وانگ برای کامپیوتر سیستم تعریف کرده بود، شب قبل از ارائه دچار اخلال شد و او نتوانست پروژه خود را به طور کامل نمایش دهد.

اما تمام زحمات فرانک وانگ نیز بر باد نرفت و او توانست در مدت کوتاهی مشکلات موجود را برطرف کند و تحت نظر پروفسور زژیانگ هلیکوپتر خود را تکمیل نماید. ساخته وانگ در نهایت توانست با پرواز روی قله اورست به نخستین هلیکوپتر مینیاتوری دنیا که چنین کاری را انجام داده تبدیل شود که ثبت این رکورد جهانی، آغازی بود بر تأسیس کمپانی DJI.

شکل گیری DJI

تیم اصلی تشکیل دهنده DJI شامل این افراد بود: فرانک وانگ، جینیینگ چن، ژیهوی لو و چوکیانگ چن. ژیهوی لو با 20 سال سن جوانترین عضو تیم بود که شرکت کوچک خود را برای پیوستن به DJI تعطیل کرد و با سرمایه 100 دلار، به شهر شنژن رفت. جینیینگ چن و چوکیانگ چن نیز شرایط مشابهی داشتند و برای حضور در تیم از شغل اصلی خود خارج شدند.

در این بین چوکیانگ چن به دلیل خروج ناگهانی از شغل خود، در حالی که قرارداد 3 ساله امضا کرده بود، متحمل جریمه 30 هزار یوان (تقریباً معادل 4600 دلار) شد و در بین اعضای گروه به «چن 30 هزاری» معروف گشت.

وانگ با فروش کیت های نیمه آماده به دانشگاه ها برای شرکت درآمد ثابت ایجاد کرد

شرکت کوچک DJI که اکنون از اتاق خوابگاه فرانک به یک آپارتمان سه اتاقه در شنژن نقل مکان کرده بود، توسط وانگ و از طریق باقیمانده پول بورسیه تحصیلی او تأمین مالی می شد. البته فرانک وانگ طرح هلیکوپتر دست ساز قبلی خود را به صورت یک ویدئوی «DIY» (خودت بساز) درآورد و با ارائه آن به صورت آنلاین، توانست مشتریانی مانند دانشگاه ها و مراکز آموزشی را برای خرید کیت های نیمه آماده آن ترغیب کند.

این محصولات که هرکدام با هزینه 2 هزار دلار تولید شده بودند، به قیمت 6 هزار دلار به دانشگاه ها فروخته می شدند و از این طریق بودجه لازم برای استخدام چند نفر نیروی کار را تأمین می کردند. DJI از همین راه تا پایان سال 2006 توانست به فروش ماهانه 20 محصول دست پیدا کند. همچنین در همین سال یکی از دوستان خانوادگی فرانک به نام «لو دی» 90 هزار دلار سرمایه را به مجموعه تزریق کرد که کمک بزرگی به پیشرفت DJI بود.

پس از مدتی در سال 2008 شرکت DJI نخستین پهپاد تجاری خود را در دست توسعه داشت اما طی 6 ماه قبل از رسیدن به این نقطه، هم مؤسسان اصلی شرکت یعنی چوکیانگ، لو و جینیینگ کمپانی را ترک کرده و تعدادی از متخصصان را هم با خود برده بودند.

رشد کمپانی

پروژه دانشجویی فرانک وانگ حالا به یک کسب و کار جدی تبدیل شده بود و DJI توسعه و تولید فناوری های  پیشرفته تری مانند سیستم های کنترل پرواز با قابلیت خلبان خودکار (autopilot) را در دستور کار داشت. در سال 2011 هزینه تولید پهپادهای ساده DJI از 2 هزار دلار به 400 دلار کاهش یافته بود و این کمپانی توانست شعبه آمریکای شمالی خود را برای گسترش بازار هدف تأسیس کند.

DJI در آمریکای شمالی به کمک «کالین گوین» شعبه خود را راه اندازی کرد که 48 درصد از مالکیت آن در اختیار گوین بود. درست یک سال بعد شرکت چینی پکیج کاملی شامل نرم افزار، پیشرانه، بدنه، تثبیت کننده و ریموت کنترل را تولید می کرد و با سرمایه گذاری روی بخش تحقیق و توسعه، در سال 2013 توانست محصول جاه طلبانه خود یعنی «Phantom» را به بازار معرفی کند.

سود خالص سالانه DJI در حال حاضر به 120 میلیون دلار می رسد

فانتوم نخستین کوادکوپتر از پیش مونتاژ شده دنیا بود که امکان راه اندازی ساده و پرواز آن در کمتر از یک ساعت پس از جعبه گشایی برای مصرف کننده فراهم بوده و بدنه مقاوم آن با چند سقوط جزئی از هم نمی پاشد. سادگی و کاربرپسند بودن پهپاد مورد بحث موفقیت چشمگیری را نصیب DJI کرد و علی رغم قیمت 679 دلاری خود، به پرفروش ترین محصول کمپانی تبدیل شد و درآمدها را تا پنج برابر افزایش داد.

در این دوره بازارهای آمریکای شمالی، اروپا و آسیا هرکدام 30 درصد از درآمد DJI را تأمین می کردند و 10 درصد باقی مانده نیز از آفریقا و آمریکای لاتین دریافت می شد. در ماه می سال 2013 شرکت چینی سهام شریک آمریکایی خود کالین گوین را خریداری کرد و سود حاصل از بازار آمریکا را روانه مقر اصلی در چین نمود.

درآمد DJI در پایان سال 2013 معادل 130 میلیون دلار بود اما در سال 2014 و با سرمایه گذاری شرکت «Sequoia»، این رقم به 500 میلیون دلار افزایش یافت و ارزش کمپانی به 1.6 میلیارد دلار رسید. در واقع بین سال های 2009 تا 2014 درآمدهای DJI هرساله چند برابر شده و در حال حاضر سود خالص سالانه این شرکت به 120 میلیون دلار می رسد.

DJI در حال حاضر

کمپانی DJI در حال حاضر بزرگترین تولیدکننده پهپادهای شخصی دنیاست و توانسته با جذب سرمایه های هنگفت از شرکت هایی مانند Accel Partners، سکویا و Lighthouse Capital (شانگهای) به ارزشی بالغ بر 10 میلیارد دلار برسد، که در این بین نباید از نقش مؤثر پهپاد پرفروش فانتوم غافل شد.

گفتنی است فرانک وانگ مؤسس DJI به عنوان بزرگترین سهام دار کمپانی، 45 درصد آن را تحت مالکیت خود دارد که این امر ثروت کارآفرین چینی را به بیش از 4.5 میلیارد دلار رسانده است.