بررسی بازی Guacamelee 2 ؛ با مشت‌هایت حرف بزن آمیگو!

بررسی بازی Guacamelee 2 نگاهیست به دیداری دوباره با دنیای رنگارنگ و شاد کشتی گیران مکزیکی و فرهنگ و افسانه‌های این کشور در قالب یک بازی ویدئویی که این بار با قابلیت‌ها و ویژگی‌های جدیدی نسبت به شماره قبل منتشر شده است.

لوچا لیبره به سبکی از کشتی گفته می‌شود که در مکزیک هواداران سرسخت خود را دارد و چند سالیست که این ورزش مرگبار، پا را فراتر از مرزهای مکزیک گذاشته و در ینگه دنیا نامش جا افتاده است. لوچادورها (کشتی‌گیران این سبک) با زدن ماسکی به صورت خود از تمامی کشتی‌گیران اقسی نقاط جهان متمایز می‌شوند و این ماسک‌های رنگی رنگی، ریشه در باورها و مذاهب و سنت‌های ایل و تبار آنها دارد. در حقیقت در فرهنگ باستانی آزتک یا مایاها (مردمی در جنوب مکزیک و گواتمالا) ماسک زدن نوعی تقدس و ارزش مذهبی برای برخی افراد به شمار می‌آمده و حالا هم این اسطوره‌ها در بین کشتی‌گیران امروزه مکزیک رواج دارد. یکی از این کشتی‌گیرها در عالم بازی‌های ویدئویی بیشتر از همه شناخته شده است و نامش خوان هست، مردی که چند سال پیش در بازی Guacamelee قهرمان داستان بود و در نهایت توانست در داستان قبلی به عشقش برسد. او حالا در بازی Guacamelee 2 برگشته تا بار دیگر افسانه‌سازی کند.

• سازنده: DrinkBox Studios
• ناشر: DrinkBox Studios
• پلتفرم ها: پی‌سی، پلی استیشن ۴
• پلتفرم بررسی: پی سی

درست هفت سال از بازی نخست گذشته و خوآن حالا با زن و دو فرزند خود زندگی می‌کند و دلش برای دوران سلحشوری و مبارزاتش هم تنگ شده است. از آنسو کشتی‌گیر یا همان لوچادور دیگری با نام سالسا قصد کرده تا با پیدا کردن سه قطعه افسانه‌ای در دنیا، بر دنیای انسان‌ها حکمرانی کند و همین موضوع باعث می‌شود که خوان بار دیگر لباس رزم بر تن کرده و به سمت مبارزه با افراد سالسا و پیدا کردن این قطعات جادویی برود. خوان این بار تنها نیست و دوستانش از جمله Tostada، زنی که نگهبان ماسک مقدس اوست، هم او را همراهی می‌کنند و همچنین قدرت‌های جدیدی به دست می‌آورد که در این سفر پرماجرا همراه او هستند.

نمی‌دانم می‌دانید یا خیر ولی مرغ در ریشه باورهای مکزیکی حیوان مهمی است و این موضوع در  بازی Guacamelee 2 هم صریحا عنوان می‌شود، مرغ‌ها کمک بسیاری به خوان می‌کنند و قابلیت تبدیل شدن او به مرغ (که در بازی نخست در حد یک پایلوت آزمایشی وجود داشت) در این شماره بیشتر از پیش خودش را نشان می‌دهد. بسیاری از معماها و مراحل بازی صرفا در حالتی که خوان تبدیل به مرغی مبارز شده قابل رد کردن هستند و این مرغ می‌تواند حتی حرکات و فنون رزمی خودش را نیز داشته باشد.

بازی قبلی توانست با استفاده از اکشنی تند و سریع، خودش را در دل گیمرها جا بیندازد و بازی دوم نیز همان سبک را پیروی کرده و با شلوغ‌تر کردن محیط بازی و افزودن قدرت‌های مختلف و همچنین چند نفره کردن، چاشنی‌هایی به جادوی نسخه اول افزوده است. باید بگویم که امکان بازی کردن چندنفره به صورت آنلاین وجود ندارد و تا ۴ نفر می‌توانند همزمان به صورت آفلاین در مراحل بازی یکدیگر را پشتیبانی کنند. چندنفره بازی کردن بازی Guacamelee 2 در بسیاری مواقع به خصوص صحنه‌های مبارزات شلوغ جذاب است اما در بخش پلتفرمینگ و معمایی بازی، چیز دندانگیری نیست و احتمالا ترجیح می‌دهید که یک نفر راه را برود و نفر قبلی کشته شود تا دوباره در صحنه مبارزات به زمین مبارزه بازگردد. شاید سازندگان می‌توانستند ارزش بیشتری نسبت به بخش مولتی پلیر خود لحاظ می‌کردند و آن را چندین برابر جذاب‌تر می‌ساختند.

• محبوبیت و شهرت این بازی و کاراکتر اصلی آن یعنی خوان به حدی بالاست که او در چندین بازی دیگر نیز به صورت افتخاری حضور پیدا کرده است.
• 
• خوان در بازی Hex Heroes و بازی رزمی Brawlout و همچنین بازی Indivisible حضور دارد و به همراه Tostada که در بازی دوم در کنارش مبارزه کرد در بازی Runbow نیز حضور داشت.

جدا از حالت مرغ شدن خوان که خود قابلیت‌هایی چون Chicken Shot و... را به همراه دارد، آپگرید شدن کاراکترها و یاد گرفتن حرکات مبارزه جدید در بازی دوم دستخوش تغییراتی شده و با به دست آوردن سکه می‌توان قابلیت‌های جدید هر کاراکتر را برای او به دست آورد. مبارزات داخل بازی با این قابلیت‌ها لحظه به لحظه با پیشروی در مراحل جذاب تر می‌شود؛ ولی دشمنان بازی (که تعدادی از آنها شخصیت‌های جدید و اکثرشان همان دشمنان قبلی هستند) چندان چالشی نیستند و برای رسیدن به یک چالش درست و حسابی باید یک بار بازی را به اتمام برسانید تا بتوانید به درجه بندی خیلی سخت دست پیدا کنید.

گرافیک بازی Guacamelee 2 بهتر از نسخه قبلی خود هست و رنگ آمیزی‌ها در آن زنده‌تر و پویاتر هستند. هرچند بازی همچنان فاقد کات سین برای روایت داستان خودش هست و همچنان فهمیدن از داستان مستلزم خواندن دیالوگ‌های رد و بدل شده بین کاراکترهای داخل بازی است. مانند نسخه قبلی هیچ صداگذاری هم برای شخصیت‌ها صورت نگرفته و عدم تخصیص بودجه درست و حسابی برای داشتن صداپیشگی در بازی با وجود استقبال و فروش خوب نسخه قبلی، کمی عجیب به نظر می‌رسد.

گرچه دیالوگ‌ها در بازی همچنان از طنز ریزی بهره مند هستند و عناصر مختلفی در طراحی تک تک صحنه‌های بازی حضور دارد که به کمدی بودن آن کمک کرده است و موسیقی اصیل مکزیکی بازی که ریتمی تند و هیجان انگیز دارد، جملگی توانسته‌اند تا حدی فقدان صداگذاری را جبران کنند. در صحنه‌هایی از بازی شوخی با عناوین دیگر ایندی گیم‌ها (بازی‌های مستقلی چون لیمبو و...) شوخی‌هایی می‌شود که گیمرهای حرفه‌ای تر را به خنده می‌کشاند.

بازی Guacamelee 2 برخلاف بازی قبلی در دنیاهای مختلفی می‌گذرد و همین مساله باعث شده که تنوع رنگ‌ها و طراحی مراحل در آن بهتر دیده شود. مراحل بازی گسترده هستند و طراحی آنها تحسین برانگیز هست و با کمی جستجو در آنها به مکان‌های مخفی زیادی می‌توان دست یافت که سورپرایزی برای گیمر در خود پنهان کرده‌اند. این مساله ارزش تکرار بازی را نسبتا بالا برده و مشکل مدت زمان گیم‌پلی کوتاه آن برای پایان بردن بخش داستانی (چیزی حدود ۷ ساعت) را تاحدی برطرف کرده است.

بازی Guacamelee 2 ادامه‌ای بر یک بازی موفق است که پتانسیل‌های نهفته در نسخه قبلی را در درون خود جای داده و با رشد و توسعه آنها، یک گیم پلی جذاب‌تر را ارایه کرده که در بین عناوین همتای خود، حرفی برای گفتن داشته باشد. طنز بیشتر و قوی‌تر موجود در بازی و قابلیت چند نفره آفلاین بودن آن نیز باعث شده که لذت بازی بیشتر از قبل شود.

انجام بازی جدید این سری بیشتر برای تجدید خاطره با کاراکترهای قدیمی نسخه اول و رشد قدرت‌های قدیمی آنها هیجان انگیز است و کاراکترهای جدیدی که معرفی می‌شوند چندان جالب نیستند برای همین توصیه می‌کنم اول بازی قبلی را تجربه کنید و سپس به سراغ بازی Guacamelee 2 بیایید.