بررسی بازی Assassin’s Creed Odyssey؛ زندگی خصوصی یک اسپارتان

لذت حضور در یک ماجراجویی پر حادثه آرزویی است که شاید بسیاری تنها در بازی‌های ویدیویی آن را تجربه کرده باشند و اساسینز کرید فرنچایزی محسوب می‌شود که با تمام پستی‌ها و بلندی‌های خود، از همان نسخه ابتدایی تا به امروز، کار خود را در قرار دادن مخاطبانش در این دست تجربه‌ها به خوبی انجام داده است. در بررسی Assassin's Creed Odyssey جدا از اشاره به نکات قوت و ضعف، خواهیم گفت که چرا این بازی بهترین نسخه از سری اساسینز کرید و یکی لذت بخش‌ترین ماجراجویی‌هایی است که شما می‌توانید آن را تجربه کنید.

در حاشیه

Assassin's Creed Odyssey شخصی‌ترین داستان را میان تمام نسخه‌های این فرنچایز دارد. با وجود آن‌که داستان این بازی هم طی دوران حساس فروپاشی یونان باستان، جنگ‌های بزرگ سلسه هخامنشیان و این کشور، جان گرفتن تئاتر و دیگر اتفاقات مهمی سیاسی و اجتماعی آن زمانه جریان دارد، قصه کاساندرا یا الکسیوس، بیشتر از آن که به مسائل ذکر شده و کلیشه‌های همیشگی سری اساسینز کرید مانند جنگ میان تمپلارها و اساسین‌ها، به پایان رسیدن دنیا، نیروهای شیطانی استوار باشد، قصه یاغی تنهایی را روایت می‌کند که برای دلایل شخصی خود دست به سفر و تجربه ماجراهای جدید می‌زند.

• سازنده: یوبیسافت کبک
  
• ناشر: یوبیسافت
• پلتفرم ها: پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، پی سی
• پلتفرم بررسی: پلی استیشن 4
  

کاساندرا یا الکسیوس اهمیتی به یونان رو به فروپاشی نمی‌دهد، برخلاف اسپارتان‌ها به ملیت خودش افتخار نمی‌کند و اصلا برایش مهم نیست که در چه جبهه‌ای می‌جنگد. او به دنبال حقیقتی است که از همان کودکی آن را گم کرده، حقیقتی که در میان‌سالی او به یک موضوع مهمی تبدیل شده که دیگر نمی‌توان آن را بی پاسخ گذاشت.

تعداد کمی از بازی‌ها هستند که چهره زشت جنگ را به خوبی نمایش دهند و Assassin's Creed Odyssey بدون شک یکی از‌ آن‌ها محسوب می‌شود. جنگ از همان ابتدا روی کاساندرا تاثیرش را می‌گذارد، او از کودکی شروع به یادگیری فنون رزمی می‌کند و در بزرگسالی نیز تحت تاثیر جنگ، مجبور به گرفتن انتخاب‌های سخت و قدم گذاشتن در راهی که به آن علاقه‌ای ندارد می‌شود.

قصه اساسینز کرید زیبا آغاز شده و با ریتم مناسب خودش تا انتها شما را تشنه فهمیدن سوالاتی که طی داستان متوجه آن شده‌اید نگه می‌دارد. در این راه، با توجه به اضافه شدن امکان انتخاب دیالوگ‌ها توسط کاربر هم دست شما در گرفتن تصمیمات مهم باز است.

با وجود آن‌که سیستم دیالوگ گویی بازی شباخت زیادی به ویچر ۳ دارد، این بخش کار خودش را در جذاب نگه داشتن بازی به درستی انجام می‌دهد و حتی  اگر از علاقه‌مندان بازی‌های نقش آفرینی نباشید، آن حس و حال سر راست  و به عبارتی اساسینز کریدی بودن قصه باعث می‌شود تا به هیچ عنوان مشکلی برای فهم داستان وجود نداشته باشد.

این انتخاب‌های شما جدا از تاثیرات بزرگی که روی داستان اصلی بازی خواهند گذاشت، خیلی خوب خودشان را در قصه‌های ریزی که به عنوان ماموریت‌های جانبی در آن‌ها شرکت می‌کنید نشان می‌دهند. برای مثال ممکن است که طی یکی از ماموریت‌های اصلی بازی، فردی را ملاقت کنید که دیدن او به طور کامل اختیاری است. اگر با انتخاب‌های خوب خودتان، نظر این فرد را به کاساندرا یا الکسیوس جلب کنید، ممکن است این شخص را در یکی دیگر از مناطق بازی ملاقات کرده و حتی بعضی از مدتی همین شخصیت به معشوقه شما یا یکی از اعضای اصلی کشتی‌تان تبدیل شود.

این ریزه‌کاری‌های جالب باعث می‌شوند که شما حساسیت بیشتری را حین بازدید خودتان از محیط به خرج بدهید و حتی برای مدتی به طور کل داستان اصلی بازی را فراموش کرده و چندساعتی درگیر حل و فصل همین خرده داستان‌های جالب Assassin's Creed Odyssey شوید.

با توجه به اضافه شدن سیستم انتخاب دیالوگ، تقریبا هر شخصیتی که در بازی با آن روبرو می‌شوید،‌ بر اساس کارهایی که برایش انجام داده یا نداده‌اید، یک رابطه شخصی با شما خواهد داشت. طی ماجراجویی خود افراد متفاوتی را ملاقات خواهید کرد که بعضی از آن‌ها دوست قدیمی شما هستند، بعضی از آن‌ها طی سفر به دوست قدیمی شما تبدیل خواهند شد و بعضی دیگر نیز با همان حضور کوتاه خود، برای مدتی طولانی جایگاهی محکم در ذهنتان پیدا خواهند کرد.

در بحث شخصیت پردازی کاراکترهای اصلی بازی هم، همانطور که پیش از این در بررسی Assassin's Creed Odyssey گفته بودیم، الکسیوس و کاساندرا تفاوتی آن‌چنانی با یکدیگر ندارد اما شاید بتوان گفت که چهره متفاوت کاساندرا و صدای جذاب‌ترش باعث می شوند که او کمی از الکسیوس گزینه بهتری باشد.

در کل باید گفت که اساسینز کرید: ادیسه یکی از بهترین داستان‌ها را چه در میان تمام نسخه‌های اساسینز کرید و چه در میان عناوین نقش آفرینی چند سال اخیر دارد. ویژگی‌های خسته‌کننده‌ای مانند داستان دوره مدرن و جنگ میان تمپلارها و اساسین‌ها به حاشیه رانده شده‌اند و جای آن‌ها ما با قصه‌‌ای خطی اما گسترده‌ طرف هستیم که بیشتر به روابط میان افراد و دلایل شخصی آن‌ها برای انجام کارهای مختلف می‌پردازد.

لطفا اساسین نباشید

اگر بخواهیم در بررسی Assassin's Creed Odyssey به طور خلاصه این عنوان را شرح دهیم، می‌توان گفت که ادیسه یک بازی اکشن نقش‌آفرینی با تعداد زیادی از المان‌های همیشگی سری اساسینز کرید و تعداد دیگری از ویژگی‌های عناوین موفق سبک نقش آفرینی مانند سری ویچر و افسانه زلدا است.

هنگام معرفی بازی طی E3 2018 بسیاری می‌ترسیدند که Assassin's Creed Odyssey در پیاده‌سازی المان‌های سبک نقش‌آفرینی به دلیل تجربه کم‌تر تیم سازنده خود در ساخت این عناوین موفق نباشد و از سمتی دیگر و با توجه به این نکته که کمتر از یک سال از نسخه قبلی این سری یعنی اوریجینز گذشته، گیم‌پلی بازی هم طی مدت کوتاهی خسته کننده شود.

بگذارید خیالتان را راحت کرده و بگویم که هیچکدام از دو اتفاق بد بالا در این عنوان رخ نداده‌اند و بازی ترکیب درستی از هر آن چیزی است که در اساسینز کریدهای قبلی به آن‌ها علاقه داشتیم و موارد دیگری که به خوبی از ویچر و زلدا به ادیسه منتقل شده‌اند.

در بخش مبارزات ساختار کلی ادیسه به اوریجنز شباهت دارد اما تغییراتی در بازی قابل لمس هستند که باعث می‌شوند تجربه ادیسه لذت‌بخش‌تر از برادر بزرگتر خود به حساب بیاید. مثلا، با وجود حذف هیدن بلید با توجه به دوره‌ تاریخی داستان بازی، تعداد سلاح‌هایی که در ادیسه قابلیت انتخاب آن‌ها را داریم، به شکل چشم‌گیری بیشتر از نسخه پیشین هستند.

در ضمن بعد از لول آپ شدن کاساندرا یا الکسیوس و پیدا کردن سلاح‌های جدید، مجبور به کنار گذاشتن اسلحه‌های فعلی خود نخواهید بود و قابلیت ارتقای آن‌ها باعث خواهد شد تا برای مدتی طولانی‌تر از یک شمشیر، کلاه یا زره استفاده کنید. با توجه به سبک بازی خود می‌توانید انواع مختلفی از زره، کلاه و حتی کمان را انتخاب کنید و به هر سبکی هم که علاقه‌مند باشید، با طیف گسترده‌ای از انتخاب‌ها روبرو خواهید شد.

سیستم پیشرفت در بازی هم بسیار خوش ساخت است و چینش مراحل اصلی و فرعی بازی به گونه‌ای صورت گرفته که باعث می‌شود بالانس خوبی میان انجام ماموریت‌های فرعی برای کسب تجربه بیشتر و سلاح‌های بهتر برای حضور در ماموریت‌های اصلی که غالبا سخت‌ هستند برقرار شود.

مانند همیشه، بخش‌هایی مانند بالا رفتن از برج‌های بلند، دزدی از دیگران، روبرو شدن با افسرهایی که به دنبال کشتن شما هستند (این بخش در اوریجینز به سری اضافه شد) و در نهایت باز کردن جعبه‌های مخفی مانند قسمت‌های پیش بخشی از وقت شما را در ادیسه خواهد گرفت.

مانند اوریجینز، این‌جا هم سه درخت برای پیشرفت و انتخاب مهارت‌ها در بازی وجود دارند که با گذشت زمان و لول آپ شدن می‌توانید شخصیت خود را در آن بخش‌هایی که دوست دارید ارتقا دهید. البته این درخت پیشرفت از جهاتی نسبت به قبل پر جزییات‌تر شده و حال گزینه‌هایی که برای استفاده در اختیار شما قرار می‌دهد جذاب‌تر از گذشته است.

برای مثال «لگد اسپارتان» یکی از قابلیت‌هایی لذت بخشی است که در همان ابتدای بازی می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. این قابلیت در کنار دیگر قابلیت‌های بازی با توجه به سلیقه شما گلچین شده و در گوشه‌ای از HUD بازی نمایش داده‌ می‌شوند و شما می‌توانید با گرفتن یکی از دکمه‌های جلویی کنترلر و یکی از دکمه‌های چهارگانه سمت راست، از آن‌ها استفاده کنید.

این قضیه باعث شده تا استفاده از قابلیت‌های کاساندرا یا الکسیوس راحت‌تر از بایک در اوریجینز باشد و مبارزات بازی هم ریتم بهتر و هیجان انگیزتری نسبت به قبل بگیرند.

البته یکی از مشکلاتی که در اوریجینز با آن‌ طرف بودیم در ادیسه هم ثابت مانده به سیستم دفاع ضربات و جاخالی دادن ضربات دشمنان برمی‌گردد که هنوز جای کار زیادی تا نزدیک شدن به عناوین شاخص این سبک دارد.

از سمتی دیگر، قابلیت دریانوردی این‌بار با جزییات بسیار کامل‌تری نسبت به اوریجینز و مانند چیزی که در اساسینز کرید ۴: بلک فلگ با آن سر و کار داشتیم، در ادیسه خودنمایی می‌کند. جنگ‌های دریایی ادیسه با همان لذت بلک فلگ و حتی در بعضی از مواردی بهتر از آن هستند. گزینه‌های متعدد زیادی برای شخصی‌سازی کشتی شما وجود دارند و تغییر جنگ با توپ به جنگ با تیر و کمان و آتش باعث شده تا نبردها نیز پر تنش‌تر از قبل باشند و از فاصله نزدیک‌تری دنبال شوند.

در ضمن، در ابتدای بررسی Assassin's Creed Odyssey هم گفتیم که می‌توانید طی بخش‌های اصلی یا فرعی بازی با افرادی روبرو شوید که می‌توانند به عنوان یکی از اعضای کلیدی کشتی شما روی عرشه حاضر شده و به پیروزی کاساندرا در مبارزات کمک شایانی بکنند. تعداد این شخصیت‌ها زیاد است و هر کدام از آن‌ها نیز توانایی مخصوص به خودشان را داشته و تاثیرات مختلفی را روی افزایش قدرت کشتی جنگی‌تان می‌گذارند.

می‌توانید با گذشت زمان، بخش‌های مختلف کشتی خود را تقویت کرده و به عنصری خطرناک در سواحل زیبای مدیترانه تبدیل شوید. البته بر خلاف بلک فلگ، شما روی میزان حضور خود در جنگ‌های دریایی مختار هستید و با توجه به سطح علاقه شما نسبت به نبرد در خشکی یا شرکت در جنگ‌های دریایی، می‌توانید بالانسی را بین حضور در این قسمت بازی برقرار کنید.

یکی دیگر از بخش‌های جدید بازی هم به جنگ‌های شلوغ آن بر می‌گردد. به طوری که طی آن‌ها شما در یکی از جبهه‌ها حضور پیدا کرده و خیل انبوهی از دو گروه دشمن مشغول جنگیدن با یکدیگر می‌شوند. با وجود آن که طی این نبردهای صد نفره بعضا چالش‌های کوچکی وجود دارد که روی پیروز شدن سمت شما در جنگ تاثیر گذار خواهد بود اما در کل این جنگ‌ها ساز و کار مشخصی ندارند. بهتر می‌شد که در این جنگ‌ها المان‌های بیشتری برای درگیر شدن وجود داشت تا این جنگ‌های عظیم تنها به کشتن چند نفر مانند تجربه‌ای که در دیگر مبارزات بازی هم با آن‌ها طرف می‌شدیم نشود.

اما هر چقدر که ریتم این جنگ‌ها مشکل است و حتی ممکن است خسته کننده شود، مراحل بازی آهنگ خوبی دارند و طی نزدیک به ۵۰ ساعتی که به راحتی می‌توانید صرف ادیسه کنید، کارهای متنوع و هیجان انگیز زیادی برای انجام دادن وجود دارند که شما را تا انتهای بازی سرگرم نگه دارند.

در کل گیم‌پلی Assassin's Creed Odyssey آنقدر سرگرم کننده است که کم‌رنگ شدن المان‌های مخفی کاری و به نوعی اساسین بودن در آن به هیچ عنوان حس نمی‌شود.

به طراوت مدیترانه

با وجود آن که مصر با صحرا‌های بزرگش و شهرهای مختلف خود در اوریجینز دلنشین بود، یونان عظیمی که در ادیسه با آن روبرو هستیم با هیچ اساسینز کرید دیگری قابل مقایسه نیست. شهرهای زیادی در بازی وجود دارند که با توجه به پوشش جغرافیایی مدیترانه، زیبایی بی حد و حصری دارند. حس زندگی به خوبی در مناطق مختلف بازی قابل لمس است و تماشای طلوع و غروب آفتاب هم لذتی تمام نشدنی در ادیسه دارد.

ادیسه در فضاسازی و طراحی محیط یک عنوان Open-World تقریبا میان بازی‌های نسل هشتم بی‌رقیب است. البته به رسم همیشه سری اساسینز کرید، ممکن است طی بخش‌های مختلف به باگ‌های گاه و بی‌گاهی بر بخورید که با در نظر گرفتن نقشه وسیع بازی، وجود آن‌ها تا حدی قابل چشم‌پوشی است. تنها ایراد جدی بخش گرافیک بازی را می‌توان نحوه حرکت صورت‌ها طی مکالمات دانست که حس و حال یک بازی نسل هشتمی را ندارند.

در بخش موسیقی نیز یوبیسافت کار خود را به نحو احسنت انجام داده و حتی نسخه جدیدی از Ezio Family خاطره‌انگیز را می‌توانید در منوهای ادیسه گوش دهید. صداگذاری نیز در سطح حرفه‌ای انجام شده که البته در این بخش هم صدای کاساندرا دلنشین‌تر از الکسیوس است.

در Assassin's Creed Odyssey همه چیز تقریبا سرجای خودش است. قصه اساطیری بازی تا آخر جذاب باقی‌ می‌ماند و سیستم انتخاب دیالوگ‌ها هم درست از آب در‌آمده. گیم‌پلی با وجود اندک اشکالات خود، دست شما را برای لذت بردن از یونانی پر از شگفتی و قصه‌های درشت و کوچک باز می‌گذارد و در نهایت ادیسه بهانه‌ خوبی است که برای مدتی کارهای دیگر را تعطیل کرده و داستانی به قدمت تاریخ را تجربه کنید.