بررسی بازی Pillars of Eternity II: Deadfire ؛ فرستاده خدایان

استودیو Obsidian که سازنده بازی Pillars of Eternity II: Deadfire است شاید چندان در میان گیمرها شناخته شده نباشد. استودیویی که بیش از این که عناوین مستقل بسازد بر ساخت ادامه ی مجموعه های شرکت های بزرگ تمرکز داشته. شاید به همین دلیل بود که در سال 2012 دچار مشکل مالی شد و مسئولان استودیو تصمیم گرفتند هزینه پروژه جدید خود را توسط کمپینی در کیک استارتر تأمین کنند. احتمالا خود سازندگان نیز تصور نمی کردند که بتوانند تنها در 24 ساعت به هدف 1.1 میلیون دلاری خود برسند. بازی Pillars of Eternity در نهایت توانست نزدیک به 4 میلیون دلار جذب کند و از این لحاظ به موفق ترین پروژه کیک استارتر در میان بازی های ویدیویی تبدیل شود.

• سازنده: Obsidian Entertainment
• ناشر: Versus Evil
• پلتفرم ها: پلی استیشن 4، پی سی، اکس باکس وان، نینتندو سوییچ
• پلتفرم بررسی: پی سی

بعد از موفقیت نسخه اول و دریافت نقدهای مثبت، آبسیدین تصمیم به ساخت نسخه دوم با پسوند Deadfire گرفت. قسمت دوم نیز توانست چیزی حدود 4.4 میلیون دلار سرمایه جذب کند. بازی در ماه می 2018 به بازار آمد و توانست مانند نسخه قبلی نمرات خوبی کسب کند.

بازی Pillars of Eternity II: Deadfire تجربه ی عجیبی است. بارها هنگام نوشتن این بررسی و مخصوصا موقع نمره دهی مردد شدم. واقعا چه نمره ای مناسب این بازی است؟ بگذارید از یکی از نقاط قوت این عنوان شروع کنم. طراحی هنری بازی شما را متعجب می کند. استفاده از افکت های خاص برای جادویی و ماورایی نشان دادن یک محیط یا توجه به جزئیات خطوط بین پارکت های کف یک خانه یا نقاشی های روی دیوار. شاید مخاطب انتظار این حد از دقت را در بازی ای که دوربین ایزومتریک دارد نداشته باشد. البته بعضا شاهد بافت ها و اشکال بی کیفیت نیز هستیم که کمی ناامیدمان می کند.

طراحی آواتار شخصیت ها و تصاویر کات سین به هنرمندانه ترین شکل ممکن انجام شده. دنیای بازی نیز بسیار بزرگ است و باید استودیوی سازنده را بابت خلق این دنیای پر از جرئیات تحسین کرد.

یکی دیگر از نقاط قوت Pillars of Eternity II داستان و روایت آن است. با این که هدف نهایی بازی سرراست و ساده به نظر می رسد اما چالش های فراوانی که در طول مسیر با آن ها رو به رو می شوید به داستان عمق می دهند.

در ابتدای بازی شما کنترل یک روح را در اختیار دارید و با توضیحاتی که از یکی از شخصیت های مهم بازی می شنوید باید کاراکتر خود را بسازید. بخش ساختن شخصیت بسیار کامل و مفصل است و بازی انتخاب های زیادی را پیش روی شما قرار می دهد. الهه ای که در خدمت او هستید، نژاد و جنسیت، کلاس اصلی و کلاس زیر شاخه، پیشینه شغلی و فرهنگی، سلاح مورد علاقه و البته خصوصیات ظاهری و حتی لحن صحبت کردن همگی قابل انتخاب هستند.

در همین بخش ساختن شخصیت و گفت و گو با فردی که به او اشاره کردیم است که بازی آرام آرام شما را وارد دنیای خود کرده و داستان و اتفاقات نسخه قبل را برایتان بازگو می کند. در هنگام انتخاب های مربوط به نژاد و پیشینه ی شخصیت بازی شما را با دنیا و اتفاقاتی که در نسخه اول افتاده است آشنا می کند. کلمات و اسامی که برای شما جدید هستند با رنگ دیگری نوشته شده اند و فقط کافی است تا با بردن نشانگر روی این کلمات توضیحاتشان را ببینید. در واقع این بخش مانند یک دانشنامه عمل می کند و برای فهمیدن داستان این نسخه نیازی به تجربه نسخه اول ندارید.

پس از پایان یافتن بخش معرفی و انتخاب شخصیت، روح کاراکتر شما وارد بدنش می شود و درون یک کشتی از خواب بیدار می شود. در این بخش علاوه بر پیشبرد داستان، بازیکن را با مکانیسم کار تیمی و اضافه شدن همراه و نحوه کنترل آن آشنا می کند. سپس نوبت اولین رویارویی شما با گیم پلی مبارزات فرا می رسد.

گیم پلی مبارزات بازی همان چیزی است که من را دچار تردید می کند. شما می توانید افراد مختلفی در تیم خود داشته باشید و آن ها را کنترل کنید. در هنگام نبردها باید برای نحوه جنگیدن شخصیت ها استراتژی تعیین کنید و مثلا مشخص کنید بر اساس میزان جانی که برای شخصیت شما باقی مانده چه حرکاتی انجام دهد. البته می توانید کنترل دیگر افراد تیم را به عهده هوش مصنوعی قرار دهید که عملکرد خوبی نیز دارد. همچنین نمی توانید پشت سر هم به دشمنان ضربه وارد کنید و بین هر حمله فاصله کوتاهی وجود دارد. دوربین بازی نیز به صورت ایزومتریک تعبیه شده و روی شخصیتی که شما در هر لحظه کنترل می کنید قفل می شود.

شاید این موضوع کمی سلیقه ای باشد اما مبارزات Pillars of Eternity II من را راضی نکردند. با این که از نظر آزادی عمل در اجرای استراتژی های مختلف و استفاده از قابلیت های ویژه هر شخصیت دست شما بسیار باز است اما گویا سازندگان نتوانسته اند تعادل میان مبارزات Turn Base و Real Time را برقرار کنند. برای مثال عنوان Dragon Age: Origins یکی از بازی هایی است که توانسته به خوبی این تعادل را برقرار کند. همین طور عنوانی مانند Divinity: Original Sin II یا مجموعه The Banner Saga که با بردن گیم پلی بازی به سمت مبارزات نوبتی تکلیف گیمر را مشخص کرده اند. نبردهای Pillars of Eternity II برای من اما کند و غیرقابل تحمل هستند.

در این میان اما ویژگی خاصی در Pillars of Eternity II: Deadfire وجود دارد که آن را از رقبایش متمایز ساخته است؛ مدیریت و کنترل یک کشتی. در میان تمام پلات ها و پیچش های داستان شما باید به فکر کشتی خود نیز باشید. جمع آوری خدمه از نقاط مختلف دنیای بازی، تأمین آذوقه، حفظ روحیه خدمه و البته نبردهای دریایی و مقابله با دزدان دریایی همگی باعث می شوند تا بیشتر از تجربه این عنوان لذت ببرید. بخش های مربوط به کشتی جزو بهترین لحظات بازی هستند و کمتر عنوانی با این جزئیات توانسته این نوع از گیم پلی را اجرا کند.

همان گونه که پیش تر نیز اشاره کردم بخشی از روایت داستان به عهده صفحاتی است که گویی درون یک کتاب نوشته شده اند. این مکانیسم صحنه ها و داستان بازی را با تصاویری ساده و متن روایت می کند که شما با انتخاب گزینه های مختلف باعث پیشبرد داستان می شوید. هرچند که این نوع از روایت چیز جدیدی نیست و مشابهش را قبلا در مجموعه Sorcery! دیده بودیم اما باعث می شود تا روند بازی از یکنواختی خارج شود.

همان طور که از یک عنوان نقش آفرینی کلاسیک انتظار می رود نمایش اطلاعات شخصیت ها و دشمنان و در کل همه چیز نقش حیاتی در این عناوین دارد. طراحی منوها به خوبی انجام شده و حجم بالایی از اطلاعات و تنظیمات به آسانی در اختیار بازیکن قرار گرفته است. دانشنامه درون بازی نیز به خوبی و با جزئیات فراوان هیچ نکته ای را از قلم ننداخته و به بهترین نحو ممکن بازیکن را راهنمایی می کند.

در کنار طراحی بصری زیبا و توجه به جزئیات، نویسندگی بازی برگ برنده آن محسوب می شود. تمام دیالوگ ها و صحبت های شخصیت ها با دقت و ذکاوت فراوان نوشته شده اند به گونه ای که هم بازیکن را درگیر دنیای بازی می کنند و هم با ایجاد احساسات باعث همزاد پنداری با شخصیت ها می شوند. صدا گذاری نیز در سطح بسیار خوبی قرار دارد و هر شخصیت را از دیگری متمایز کرده است. همچنین موسیقی بازی به خوبی با موقعیت های مختلف هماهنگ است و در کل از آن لذت می برید.

ارزش تکرار پذیری بازی Pillars of Eternity II بالا است و به دلیل باز بودن دست گیمر در ساخت شخصیت و انتخاب های درون بازی می توان در نوبت های بعدی بازی کردن اتفاقات متفاوت و جدیدی را تجربه کرد. هرچند گیم پلی بالای 70 ساعت بازی ممکن است شما را دچار تردید کند.

بازی Pillars of Eternity II: Deadfire با داستان و شخصیت پردازی غنی، طراحی بصری زیبا، صداگذاری دقیق و نوآوری در روایت یکی از عناوین قوی در سبک CRPG است. البته گیم پلی کند و گیج کننده مبارزات بازی کمی از لذت آن برای من کاست. با این که عنوانی مانند Divinity: Original Sin II در جایگاهی بالاتر قرار می گیرد اما Pillars of Eternity II نیز بازی دست و پا بسته ای نیست و می تواند به شایستگی با دیگر عناوین این سبک رقابت کند. به نظر من اگر سازندگان در مورد گیم پلی مبارزات تجدید نظر کنند می توان به ادامه مجموعه امید زیادی داشت و شاهد موفقیت های بیشتر این مجموعه در آینده بود.