آیا چیپلت همان اکسیر حیات قانون مور است؟

براساس قانون مور تعداد ترانزیستورهای قابل نصب روی یک چیپ هر سال باید دوبرابر شود. با پیشرفت تکنولوژی این قانون دستخوش تغییراتی شد و کارشناسان امر چنین تغییری برای بازه زمانی دوساله را نیز مجاز اعلام کردند تا اینکه قانون مور به یک سد محکم برخورد کرد یا شاید بهتر باشد که بگوییم روندی کند به خود گرفت. حالا نیاز به نوآوری های تازه ایست تا این قانون را احیا کنیم و شاید چیپلت پاسخ این معما باشد.

همانطور که اشاره کردیم قانون مور چندسالی می شود که دچار ضعف شده. در واقع امکان آنکه ترانزیستورها از ابعاد فعلی شان کوچک تر شوند وجود ندارد و پایان قانون مور در چشم انداز پیش رو قرار دارد. روشن است که این خبر ابدا برای تولیدکنندگان چیپ خوشایند نخواهد بود چراکه درواقع قانون مورد عامل اصلی تقویت فروش آنها در دهه های اخیر بوده است.

حالا مارک پیپرمستر مدیرارشد تکنولوژی AMD در مصاحبه اش با وایرد گفته:

ما شاهد کند شدن قانون مور هستیم. البته همچنان بر تراکم ترانزیستورهای موجود در چیپ ها اضافه می شود اما این کار هم هزینه بیشتری می طلبد و هم مدت زمان بیشتری به طول می انجامد. این یک تغییر بنیادین است. بنابراین سرمایه داران به دنبال راه هایی تازه هستند تا دوام این چرخه را تضمین نمایند و همچنان پردازنده های قدرتمند بیشتری را به بازار ارائه دهند.

حال سوالی که مطرح می شود این است که اگر توان پردازنده های جدید تفاوت چندانی با نسخه های موجود در بازار نداشته باشد چرا باید از آنها استقبال شود؟

یکی از ایده های جدید در این باره چیپلت است؛ چیپلت ها قطعاتی ماژولار از سیلیکون هستند که می توان مانند بلوک های لگو آنها را در کنار هم قرار داد. به لطف این قطعات ماژولار بجای آنکه کل یک مدار را روی یک چیپ مجزا قرار دهند تعدادی چیپلت در قالب پیکره بندی های مختلف کنار هم قرار می گیرند تا پردازنده هایی اختصاصی برای انجام امور مختلف از جمله یادگیری ماشینی یا محاسبات ابری ساخته شوند.

فرایند فعلی تولید کوچک ترین ترانزیستورها و چیپ ها هم پیچیده است و هم گران. چیپلت میتواند راهی را ارائه دهد که پردازنده هایی قدرتمند با هزینه پایین تر و نقص های کمتر بسازید.

در حال حاضر هزینه طراحی و تولید تازه ترین و قدرتمندترین ترانزیستورها بسیار بالاست. اما در پردازنده هایی که از چیپلت ساخته می شوند، می توان پیشرفته ترین تکنولوژی را برای بخش هایی از محصول نگه داشت که سرمایه گذاری رویش جواب می دهد و باقی چیپلت ها را با کمک فرایندهای تثبیت شده و ارزان تر تولید کرد. گفتنی است احتمال آسیب رسیدن به قطعات کوچک تر سیلیکون در فرایندهای تولیدی معمولا پایین تر است و این می تواند یکی دیگر از مزایای چیپلت باشد.

البته باید اشاره کنیم که چیپلت یک تکنولوژی مفهومی نیست و سال گذشته AMD یکی از پردازنده های سروری خود به Epyc را با کمک همین فناوری ارائه کرد. این چیپ از چهار چیپلت تشکیل می شود و آنطور که مهندسان این شرکت برآورد می کنند اگر قرار بود محصولی یکپارچه بدون چیپلت بسازند هزینه تولیدشان دست کم دو برابر می شد.