بررسی بازی Dream League Soccer 2019؛ نود دقیقه مساوی
بعد از آنکه الکترونیک آرتز روند عرضه سالیانه فیفاهای پولی برای گوشی را ادامه نداد و فیفا موبایل رایگان را جایگزین کرد، «لیگ رویایی فوتبال» (Dream League Soccer) به پرچمدار بازیهای فوتبالی تلفنهای هوشمند تبدیل ...
بعد از آنکه الکترونیک آرتز روند عرضه سالیانه فیفاهای پولی برای گوشی را ادامه نداد و فیفا موبایل رایگان را جایگزین کرد، «لیگ رویایی فوتبال» (Dream League Soccer) به پرچمدار بازیهای فوتبالی تلفنهای هوشمند تبدیل شد. فیفا موبایل در ابتدای راهش اصلا آن چیزی نبود که سازنده قول داد و ایدههای جدید بازی با وجود پتانسیلهایی که داشتند اما هنوز به مرحله پختگی نرسیده بودند.
از آن طرف کمبود حالتهای گیم پلی هم بلای جان PES Mobile شد و بازی هر چند در زمینه گرافیک همیشه جزو پیشتازان گرافیکی فوتبال گوشی بهحساب میآمده ولی با تمام نکات مثبتش نتوانست آنگونه که باید سرگرمکننده ظاهر شود. اما لیگ رویایی تمام چیزهایی که از فیفا و PES کنسولی میخواستیم را داشت.
یک بخش آفلاین که در آن میتوانید تیم خود را قویتر کنید و قسمت آنلاین که اجازه میدهد تا با بقیه بازیکنها به رقابت بپردازید. چیزی که نسخههای موبایل معروفترین بازیهای فوتبالی کنسولی بیبهره بودند و لیگ رویایی با تمام مشکلاتی که داشت اما از این فرصت بادآورده به خوبی استفاده کرد و جایگاهش را توانست محکمتر کند.
روز گذشته لیگ رویایی 2019 انتشار یافت و بعد از تجربهای که دو هفته پیش با فیفا موبایل داشتم، بهنظرم سلطنت ساخته First Touch Games دیگر تمام شده است. لیگ رویایی همچنان مخاطبان خودش را دارد و بازی مسیری متفاوت را پیش گرفته ولی اگر تا دو سال پیش لیگ رویایی بهترین گزینه برای یک تجربه فوتبالی بود، الان دیگر بازی تک و تنها نیست.
لیگ رویایی 2019 چند قدم کوچک ولی روبهجلو نسبت به نسخه قبلی برداشته و اگر جایزهای به نام «حرفهایترین بازی فوتبالی موبایل» وجود داشت، اثر جدید استودیوی First Touch Games لایقترین گزینه برای کسب این عنوان بود. آنقدر سخت که هنگام تجربه بازی گاهی اوقات یاد NBA 2K Mobile میافتادم؛ بههمان اندازه چالش برانگیز و البته جذاب.
چیزی که بازی را سخت کرده نه هوش مصنوعی حریف بلکه کنترل آن است. در این نسخه دروازه بانها سختتر گل میخورند و حتی در سادهترین حالت هم تیم مقابل میتواند چالشبرانگیز ظاهر بشود ولی لیگ رویایی 2019 سختی خودش را مدیون چیز دیگری است. در فیفا موبایل، سازنده با استفاده از جسچرها و تب کردن تجربه فوتبال را سادهتر از همیشه کرد.
اما در Dream League Soccer 2019 و به رسم قسمتهای قبلی باید با دکمهها بازی کنید؛ آنالوگ سمت چپ برای حرکت بازیکنها بوده و با دکمههای سمت راست هم میتوانید کارهای مختلفی انجام دهید. نکته اینجاست به غیر از سانتر، در شوت زنی و پاسکاری حتما باید آنالوگ را در جای درستی بگیرید تا توپ همانجا برود.
در واقع یک اشتباه کوچک باعث خواهد شد تا توپ مسیری اشتباه را طی کند و حتی اگر در تنظیمات Kick Assist (ضربه با دقت خودکار) را فعال کنید باز این قضیه برقرار بوده و با یک بیدقتی حمله به ضد حمله تبدیل میشود. به همین خاطر هم بهترین کار هنگام حملهها این است تا به گوشهها رفته و با سانترهای پیاپی، شانس گلزنی را افزایش دهید.
اینکه سازنده اینگونه یک تجربه حرفهایتر به وجود آورده نکته مثبتی به شمار میرود. در خود فوتبالهای کنسولی نیز بازیکنها معمولا گزینه Assist را خاموش کرده و خودشان با آنالوگ هدفگیری میکنند ولی بالانسی در این قسمت Dream League Soccer 2019 دیده نمیشود. سانترها از آن طرف دقیقا به بازیکنها میرسند اما برای پاس و شوت حتما باید هدفگیری کاملا درستی بشود.
این کار دست بازیکنها برای انجام استراتژیهای مختلف را کوتاهتر کرده و اگر سازنده توازنی بین دقت ضربات عنوانش برقرار میکرد، بازی هم حرفهایترها را به سمت خودش میکشاند و هم میتوانست کسانی را که به دنبال یک تجربه سادهتر هستند را جذب کند. چیزی که فیفا موبایل از آن بیبهره بوده و این بازی بیشتر بازیکنهای کم تجربه یا اصطلاحا کژوال گیمرها را هدف قرار داده است.
از دیدگاه گیمپلی درون زمین، شاید «قابل قبول» بهترین واژهای باشد که بتوان برای لیگ رویایی 2019 بهکار برد. داوری عملکرد خوبی دارد ولی در تکلهایی که از کنار میزنید خیلی عجیب عمل میکند، هوش مصنوعی بازیکنهای خودی بعضی وقتها خوب بوده و در بخشهایی مثل جاگیریها ضعیف است، فیزیک مناسب کنشها و واکنشها را طبیعیتر کرده اما گرافیک کلی بازی بالا نیست.
این روند سینوسی که Dream League Soccer 2019 دارد، نظرات نسبت به گیمپلی را تقریبا خنثی کرده؛ همان قدر که ممکن است لذت ببرید، همان قدر هم مشکلاتش میتواند روی تجربهتان تاثیر منفی بگذارد. مجموعا یک تجربه سرگرمکننده را شاهد هستیم ولی بعد از پیشرفتی که فیفا موبایل رقم زد، گیم پلی لیگ رویایی دیگر به درخشانی گذشته بهنظر نمیرسد.
لیگ رویایی پیشرفتهایی نسبت به گذشته داشته ولی این حرکت رو به جلو به سرعت فیفا و احتمالا PES بعدی نخواهد بود. بازی هنوز جامعه مخاطبین خاص خودش را دارد؛ کسانی که به دنبال یک تجربه آفلاین از فوتبالهای معروف کنسولی هستند، Dream League Soccer همچنان بهترین گزینه موجود روی گوشیهای هوشمند بوده و لازم نیست وقتمان را با بقیه بازیها تلف کنیم.
همین وجود بخش آفلاین هم باعث شده تا بازی هنوز حرفهایی برای گفتن داشته باشد. اگر کیفیت را مد نظر قرار دهیم، میانگین کیفی دو رقیب این بازی در وضعیت بهتری قرار گرفته اما میدانید نکته کجاست؟ هیچکدام لیگ آفلاین ندارند و تا زمانی که Dream League Soccer چنین مزیتی بزرگی دارد، میتواند به موفقیتهایش ادامه بدهد.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
همین که افلاین هست خودش حسابه
مثل pes و فیفا پول پرست نیست این دریم لیگ
دریم لیگ از نظر گرافیکی اصلا قابل مقایسه با pes mobile نیست
اصلا pes mobile یه دنیای دیگهست
فقط اگه حالت head to head آفلاین داشت دیگه رقیب نداشت