راکتور مبدل CO2 به اکسیژن و غذا در ایستگاه فضایی آزمایش می‌شود

تامین اکسیژن در پروازهای طولانی مدت فضایی چالشی عمده است و حالا ناسا با ارسال یک راکتور زیستی به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) ایده تبدیل کربن دی اکسید به اکسیژن را محک می زند.

سفرهای فضایی کنونی بر اساس ظرفیت حمل راکت محدود می شوند اما در صورت موفقیت آمیز بودن این آزمایش می توان به ایجاد یک سیستم تامین اکسیژن پایدار برای پروازهای به مقصد ماه، مریخ و حتی فراتر از آن امیدوار بود.

راکتور زیستی گونه ای از راکتورهای شیمیایی است که در آن واکنش های زیستی شبیه سازی می شوند و در این نمونه هم کربن دی اکسید تولید شده از طریق فتوسنتز میکرو جلبک های «کلرلا ولگاریس» به اکسیژن و زیست توده خوراکی تبدیل می شود. این راکتور زیستی علاوه بر اکسیژن می تواند تا ۳۰ درصد از غذای مورد نیاز فضانوردان را با توده زیستی غنی از پروتئین تامین کند.

ارسال این دستگاه از طریق کپسول دراگون اسپیس اکس دومین مرحله از پروژه پرواز فضایی پایدار است. پیشتر محققان سامانه پیشرفته ای به نام ACLS را به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده بودند که از دی اکسید کربن تولیدی درون ایستگاه فضایی برای تولید آب و متان استفاده می کند.

سطح مجاز کربن دی اکسید در فضاپیما یا ایستگاه بین المللی فضایی  ۰.۵ درصد است اما فضانوردان معتقدند که غلظت فعلی با اثرگذاری بر عروق باعث سرگیجه و مشکلات بینایی شده و باید سطح مجاز به ۰.۳ درصد یا حتی کمتر از آن کاهش پیدا کند. در صورتی که میزان دی اکسید کربن موجود در هوا از حد خاصی فراتر رود، فرد بر اثر هیپرکاپنی یا افزایش کربن اکسید در خون دچار مشکلاتی نظیر اختلال در تنفس، سرگیجه و عدم تمرکز می شود.

این دو دستگاه در کنار هم سیستم هیبریدی به نام PBR@ACLS را تشکیل می دهند که سطح کربن دی اکسید را تا حد قابل توجهی تقلیل می دهد.

تماشا کنید: نمای متفاوت زمین از دید ایستگاه فضایی بین المللی