انجمن تولیدکنندگان موتورسیکلت: داخلی سازی موتور در ایران توجیه اقتصادی ندارد

این روزها حال صنعت موتورسیکلت سازی حتی از خودروسازی نیز وخیم تر است، اما مشکلات این صنعت کمتر رسانه ای می شود. مسائل مربوط به شماره گذاری نشدن موتورهای قدیمی کاربراتوری و ممنوعیت های صنعت تولید موتورسیکلت در کنار افزایش نرخ ارز باعث شده تا این صنعت پر رونق روزهای دور، به صنعتی در مرز ورشکستگی تبدیل شود.

رییس انجمن تولیدکنندگان موتورسیکلت ایران با بیان اینکه همه سازندگان موتورسیکلت در داخل مونتاژ کار هستند منتها برخی از قطعات بعضی از محصولات در داخل تولید می شود، اعلام کرد: «هیچ تلاشی در زمینه ارتقاء تولید داخل و تعمیق داخلی سازی نشده است چون سیاست های دولت با شعار سال همخوانی ندارد.»

ابوالفضل حجازی در این باره گفت: «صنعت موتورسیکلت هیچ پایگاه مشخصی در جایگاه خودش در دولت ندارد و تعریف نشده در این 40 سال، ما هیچ افق روشنی برای رشد صنعت موتور سیکلت نداریم. دولت هیچ بسته حمایتی و بودجه ای برای تقویت بخش طراحی و مهندسی و برای کسانیکه کار تحقیقاتی انجام دهند ندارد.
موتورسازان در حال حاضر سیاست خاصی را دنبال نمی‌کنند و نمی‌دانند در آینده چه کاری می‌خواهند انجام دهند؛ اما از طرف دیگر مطمئن هستند که نمی‌توانند موتورهایی که در حال حاضر وارد شده را بار دیگر تهیه کنند.»

حجازی اذعان داشت: «به دلیل اینکه تعداد تولیدات کم است و مدل های بسیار متنوعی دارد تولید داخلی آن در حال حاضر توجیه اقتصادی ندارد و منطقی هم نیست که کسی بخواهد اقدام به تولید کند تا زمانی که ما بتوانیم به تیراژ 100هزار دستگاه در سال برسیم آن زمان می توان برای تولید سالی 20هزار دستگاه از هر مدل با فرض تولید 4 مدل رایج در 5 سال آینده برنامه ریزی کرد.»

وی افزود: «قدرت خرید مردم است که مانع اصلی فروش و تولید بیشتر می شود. در حال حاضر کف قیمت موتورهای موجود از 9 میلیون تومان به بالاست. وقتی جاده اسفالت نباشد نمی توان توقع سرعت اتوبوبانی داشت مجبور به کاهش سرعت می شوی. سرمایه گذاران و تولید کنندگان در سال 91 هم یک شبه سرمایه شان به یک سوم تقلیل یافت همین باعث شد خیلی ها از این صنعت بیرون روند و حالا با افزایش سه برابری نرخ ارز در سال 97 مجددا این اتفاق افتاده است.»

به گفته رییس انجمن تولیدکنندگان موتورسیکلت ایران وقتی کل تولید سال 40 هزار دستگاه بوده و 20 واحد تولیدی داریم به هر کدام 5 هزارتا می رسد. این واحدهای به سختی از پس حقوق پرسنل و هزینه های کارخانجات خود بر می آیند چگونه می توان از آنها توقع انجام کار تحقیقاتی و تعمیق ساخت داخلی را داشت.»

حجازی گفت: «نه قطعه سازان ما چنین قدرت مالی را دارند و نه تولید کنندگان ظرفیتی این سرمایه گذاری ها را دارند حقایق را باید به مردم گفت نقش صنعت موتورسیکلت در سالهای اخیر به دلیل سیاست های غلط در چرخه اقتصادی 50 درصد کاهش داشته است. در حال حاضر، 80 تا 90 درصد قطعات موتورسیکلت در صندوق های بزرگ برای مونتاژ وارد کارخانه می شود، امیدواریم دولت انگیزه و راهکاری برای تعمیق تولید ارائه دهد.»

وی تاکید کرد: «ما بیشتر برای خارجی ها اشتغال زایی کردیم. کافی بود بیست سال پیش دولت به اندازه ای که در این مدت بیست سال ارز اختصاص داده است 10% آن را به کار پژوهشی و شرکت های دانش بنیانی و شرکت هایی که انگیزه سرمایه گذاری داشتند وامی را اختصاص می داد و از آنها می‌خواست که با هم هماهنگ شوند و در عرض 5 سال خطوط تولید موتور ملی در کشور راه اندازی کنند.»

یکی از مشکلات صنعت موتورسیکلت و در ذیل آن مجموعه قطعه‌سازی این بود که شرایطی فراهم نشد تا موتورسیکلت سازان بتوانند موتورسیکلت‌های بومی شناخته شده به جامعه ارائه کنند.

دیجیاتو: این اظهارات در حالی مطرح می شود که علیرغم آلایندگی شدید موتورسیکلت های کاربراتوری قدیمی، اکثر تولید کنندگان تمایلی به ساخت عرضه موتورسیکلت های انژکتوری با کیفیت و ارزان قیمت نشان نمی دهند و بسیاری از خریداران ناچار می شوند تا پس از مدت اندکی، به سبب کیفیت پایین، سیستم انژکتوری موتور خود را با صرف هزینه بیشتر با سیستم کاربراتوری جایگزین کنند.

در زمینه موتورهای برقی نیز مشکل مشابهی وجود دارد و علیرغم استقبال نسبی از این موتورها، هنوز موتورسازان وطنی نمونه ای مناسب تولید انبوه در کشور را عرضه نکرده اند و به واردات نسخه های چینی ارزان قیمت و کم کیفیت بسنده می کنند، حال مشخص نیست که با چنین سابقه ای، اعطای وام های دولتی می تواند برای بهبود شرایط کارخانجات موتورسیکلت سازی ثمر بخش باشد یا خیر؟