حقایق جدید درباره یک مسکن پرمصرف: استامینوفن انسان را بی باک می کند

استامینوفن یا پاراستامول یکی از معروف‌ترین و شناخته شده ترین داروهای مسکن جهان است که معمولا برای تسکین درد و تب مورد استفاده قرار می‌گیرد. سال‌ها است مردم سراسر جهان از این دارو به‌راحتی و بدون اینکه توجهی به عواقب جانبی مصرف آن داشته باشند، استفاده می‌کنند.

اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد باید بیشتر مراقب این داروی پرمصرف در سراسر جهان باشیم. آخرین تحقیقات و مطالعه علمی انجام شده روی استامینوفن حاکی از آن است که این دارو می‌تواند میزان حساسیت فرد نسبت به خطر را کاهش دهد.

«بالدوین وی»، یکی از متخصصین مغز و اعصاب «دانشگاه ایالتی اوهایو» معتقد است:

« به‌نظر می‌رسد استامینوفن باعث می‌شود افراد در شرایط خطر، احساسات منفی کمتری را تجربه کنند و در واقع وقتی باید از موضوعی ترس داشته باشند، احساس ترس و خطر در آنها به‌شکل غیرطبیعی کاهش می‌یابد.»

طبق بررسی‌های آماری، درحدود 25 درصد جمعیت ایالات متحده هر هفته استامینوفن مصرف می‌کنند. اگر استامینوفن باعث کاهش درک خطر و افزایش خطر پذیری در این جمعیت مصرف‌کننده دارو شود، می‌تواند اثرات مهمی بر جامعه داشته باشد.

در واقع مصرف استامینوفن نه تنها درد را کاهش می‌دهد، بلکه روی فرآیندهای مختلف روانشناختی نیز تاثیر خود را می‌گذارد. درنتیجه فردی که این دارو را مصرف می‌کند ممکن است دچار علائمی از جمله کاهش توانایی در احساس آزار و اذیت، کاهش حس همدلی و حتی بروز اختلالاتی در عملکردهای شناختی شود. همچنین مصرف استامینوفن روی عواطف و احساسات فرد نیز هرچند به میزان اندک تاثیرگذار خواهد بود.

محققان دانشگاه اوهایو برای بررسی داروی استامینوفن مجموعه آزمایش‌هایی را روی بیش از 500 دانشجوی دانشگاه به عنوان شرکت کننده انجام دادند؛ آنها به تعدادی از دانشجویان یک دوز 1000 میلی‌گرم استامینوفن (حداکثر دوز توصیه شده برای بزرگسالان) دادند و به گروه دیگری از آنها هیچ دارویی ندادند. در واقع محققان قصد داشتند با این کار رفتارهای هر دو گروه را از نظر میزان درک خطر مورد بررسی قرار دهند.

سپس از شرکت کنندگان در آزمایش خواسته شد، بادکنکی را در مقابل صفحه مانیتور باد کنند که احتمال ترکیدنش وجود داشت. نتایج نهایی نشان داد که گروه مصرف کننده استامینوفن در مقایسه با گروه دیگر، ریسک بیشتری را تجربه کرده بودند و میزان حساسیت آنها به خطر این کار، کمتر شده بود. در واقع گروهی که دارو مصرف کرده بودند توجهی به میزان باد بادکنک نداشتند و کمتر نگران ترکیدن آن بودند.

البته آزمایش و تحقیقات، به همین نقطه ختم نشد و تیم تحقیقاتی آزمایش‌های متعددی در مورد تاثیر مصرف استامینوفن و میزان ریسک پذیری شرکت کنندگان در آزمایش انجام دادند. این آزمایش‌ها تنوع بسیار زیادی داشتند و انواع شرایط پرخطر و موقعیت‌های متفاوت را شامل می‌شد.

نتیجه‌ نهایی این بود که مصرف استامینوفن حساسیت افراد نسبت به شرایط خطرآفرین را کم می کند. این موضوع می‌تواند تبعات اجتماعی زیادی روی جامعه داشته باشد. تصور کنید شخصی استامینوفن مصرف کند و میزان خطرپدیری ویروس کرونا برایش کمتر از آن چیزی که هست جلوه کند.

ساده‌ترین اتفاقی که می‌افتد آن است که فرد دچار عدم درک صحیح از خطر حضور در مکان‌های عمومی بدون توجه به پروتکل‌های بهداشتی می‌شود و در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا، چنین وضعیتی می‌تواند هم برای خودش و هم برای اطرافیانش خطرآفرین باشد.