ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

داروی ضدپیری
سلامت

داروی ضدپیری جدید طول عمر موش‌ها را 35 درصد افزایش داد

محققان امیداور هستند این دارو به انسان کمک کند در سال‌های آخر عمر خود زندگی سالم‌تری داشته باشد.

آزاد کبیری
نوشته شده توسط آزاد کبیری | ۹ خرداد ۱۴۰۴ | ۱۹:۰۰

دانشمندان یک داروی ضدپیری را روی موش‌ها آزمایش کردند و با موفقیت طول عمر این حیوانات را حدود 35 درصد افزایش دادند. موش‌ها همچنین برای مدت زمان طولانی‌تری سالم ماندند، التهاب مزمن کمتری داشتند و شروع سرطان آنها به تأخیر افتاد.

براساس گزارش ScienceAlert، محققان مؤسسه ماکس پلانک در آلمان با ترکیب داروهای راپامایسین (Rapamycin) و ترامتینیب (Trametinib) به یک محلول ضدپیری جدیدی دست یافتند. این دو دارو به‌تنهایی برای درمان انواع مختلف سرطان استفاده می‌شوند. راپامایسین همچنین برای جلوگیری از رد پیوند مصرف می‌شود و در آزمایش‌های حیوانی، نویدبخش افزایش طول عمر بوده است. در تحقیقات قبلی نیز مشخص شد ترامتینیب طول عمر مگس‌های میوه را افزایش می‌دهد؛ اما تأثیر این دارو در حیوانات بزرگ‌تر مشخص نشده بود. محققان در مطالعه جدید بررسی کردند که چگونه هر دو دارو، به‌تنهایی یا ترکیب آنها، می‌توانند طول عمر موش‌ها را افزایش دهند.

آزمایش داروی ضدپیری جدید روی موش‌ها

براساس مقاله منتشرشده در Nature Aging، محققان برای آزمایش داروها از شش ماهگی به صدها موش دوزهای منظم راپامایسین، ترامتینیب یا ترکیب هر دو را دادند. آنها دریافتند راپامایسین به‌تنهایی طول عمر موش‌ها را 17 تا 18 درصد افزایش می‌دهد. این رقم برای ترامتینیب 7 تا 16 درصد است. اما ترکیب این دو طول عمر موش‌ها را حدود 26 تا 35 درصد افزایش داد. به عبارت دقیق‌تر، میانگین طول عمر در موش‌های ماده 34.9 درصد و در موش‌های نر 27.4 درصد افزایش یافت.

داروی ضدپیری

نکته جالب این بود که آن زمان اضافه شده به عمر طبیعی موش‌ها با بیماری همراه نبود. این داروی ترکیبی رشد تومورهای کبد و طحال را در موش‌ها به تأخیر انداخت و التهاب مرتبط با سن را در مغز، کلیه، طحال و ماهیچه کاهش داد. این حیوانات در سنین بالا در مقایسه با موش‌های عادی فعال‌تر بودند و سرعت کاهش عملکرد قلب آنها کمتر شده بود.

اگرچه این یافته‌ها امیداورکننده هستند، اما نباید انتظار داشته باشیم که با خوردن چند قرص تا 130 سالگی زنده بمانیم. «لیندا پارتریج» (Linda Partridge)، متخصص ژنتیک و یکی از محققان ارشد این مطالعه، می‌گوید:

«اگرچه انتظار نداریم طول عمر انسان به اندازه‌ای که در موش‌ها مشاهده کردیم، افزایش یابد، اما امیدواریم داروهایی که درحال بررسی آنها هستیم بتوانند به افراد کمک کنند تا در اواخر عمر خود سالم و بدون بیماری زندگی کنند.»

نکته مهم دیگر این است که هیچ عارضه جانبی اضافی از ترکیب این داروها، به‌جز عوارضی که قبلاً برای هر کدام به تنهایی شناخته شده بود، مشاهده نشد. همچنین خاصیت این داروها صرفاً به دوز بالاتر آن مربوط نبود؛ محققان می‌گویند تغییرات ژنتیک مرتبط با افزایش عمر فقط زمانی رخ داد که هر دو دارو تجویز شدند.

آزاد کبیری

دانش‌آموخته‌ی ساکتِ زبان‌شناسی هستم و همان‌قدر که به کلمات علاقه‌مندم، سرک‌کشیدن به هر گوشه‌ از تکنولوژی و علم را هم دوست دارم. حدود 15 سال نیز از نگارش اولین متن رسمی من می‌گذرد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی