ساخت دستگاهی که می‌تواند به عنوان پانکراس مصنوعی برای افراد دیابتی عمل کند

دستگاه‌های زیر پوستی با قابلیت تزریق انسولین یکی از بهترین راه‌ها برای درمان دیابت هستند، هرچند این دستگاه‌ها اغلب توسط سیستم ایمنی بدن مورد حمله قرار می‌گیرند و تزریق انسولین نهایتا به دلیل تشکیل لایه‌ای ضخیم از بافت زخمی متوقف می‌شود. با این وجود اکنون به نظر می‌رسد مهندسان MIT چاره‌ای برای این مشکل یافته باشند.

طبق بیانیه خبری دانشگاه MIT این دستگاه قادر است تا از زخم‌های ایجاد شده به دلیل کارگذاری دستگاه‌های ترشح‌کننده انسولین پیشگیری کند. این دستگاه هر 12 ساعت منقبض و منبسط می‌شود تا به واسطه این انحراف مکانیکی از تجمع سلول‌های ایمنی در نزدیکی دستگاه جلوگیری شود.

به گفته «الن روش»، یکی از محققان حاضر در این پژوهش مهندسان با استفاده از این نوع حرکت همچنین طول عمر و اثر‌گذاری دستگاه‌های مشابهی که داروهایی مانند انسولین به بدن تزریق می‌کنند را نیز افزایش داده‌اند؛ امری که نشان می‌دهد این دستگاه تازه احتمالا کاربردهای گسترده‌تری هم خواهد داشت.

مشخصات دستگاه دانشمندان MIT

مهندسان MIT همین طور در تلاش هستند تا از این دستگاه به عنوان یک پانکراس مصنوعی برای درمان دیابت استفاده کنند. آنها برای به انجام رساندن این امر از پلاستیک پلی‌اورتان استفاده کرده‌اند زیرا انعطاف این ماده مشابه بافت بدن انسان است.

داخل این دستگاه دو محفظه تعبیه شده که یکی مختص نگهداری دارو است و دیگری نیز به عنوان یک محرک متورم کننده عمل می‌کند که موجب همان انبساط و انقباض مذکور در هر 12 ساعت می‌شود.

دانشمندان برای آزمایش دستگاه مذکور، از آن برای تزریق انسولین به یک موش استفاده کردند و در ارزیابی‌های بعدی متوجه شدند که تزریق انسولین طی 8 هفته بدون مشکل و موثر بوده است.

مهندسین همچنین دست به ساخت یک نسخه مخصوص انسان از این دستگاه زدند که ابعاد آن برابر با 120 در 80 میلی‌متر است و موفق شدند آن را در شکم یک جسد انسانی پیاده‌سازی کنند.

به گفته روش، این فناوری نه فقط می‌تواند در حوزه درمان دیابت و مشکلات ناشی از آن مفید باشد، بلکه در زمینه سیستم‌های دارورسانی زیر پوستی نیز کارآمد خواهد بود.