بیوه ای که کامپیوتر 200 هزار دلاری شوهرش را دور انداخت

در دهه 1970 میلادی که اپل تازه کارش را شروع کرده بود، می شد با پرداخت 666.66 دلار یک Apple 1 Computer را خریداری کرد و در ازای این مبلغ، فقط و فقط یک برد مداری اسمبل شده در اختیارتان قرار می گرفت و لازم بود که قطعات دیگر شامل کیبورد، نمایشگر و منبع تغذیه را خودتان به آن اضافه نمایید.

در آن دوران، گاهی اوقات استیو وزنیاک که این قطعات را با دستان خودش ساخته بود، تعدادی از آنها را امضا می کرد. اما برد یاد شده شامل یک CPU یک مگاهرتزی می شد و 4 کیلوبایت حافظه داخلی داشت که در صورت تمایل می شد آن را به 48 کیلوبایت ارتقاء داد.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

این روزها اما، Apple 1 Computer چیزی است که تنها در میان وسایل کلکسیون دارها دیده می شود و جالب است بدانید که تنها 200 عدد از آنها ساخته شد. محض اطلاع تان چند سال پیش یکی از همین کامیپوترها در مزایده ای به مبلغ بیش از 600 هزار دلار فروخته شد. البته احتمالا هنوز تعداد دیگری از این دستگاه ها موجود است و امکان آنکه برخی از آنها در کالیفرنیا نگهداری شوند هم چندان دور از ذهن نیست.

کالیفرنیا علاوه بر اینکه ثرتمندان زیادی دارد، یکی از مناطقی است که بیشترین تعداد کارگاه های بازیافت زباله را در خود جای داده است. با ذکر این اطلاعات، وقت آن رسیده که به سراغ خبر اصلی برویم.

به گزارش Clean Bay Area که یکی از شرکت های بازیافتی فعال در زمینه زباله های الکترونیکی (شامل نیمه رسانا، کامپیوتر، تجهیزات آزمایشگاهی و مواردی از این دست) است، خانمی که نامش هم معلوم نشده، پس از مرگ شوهرش تصمیم می گیرد گاراژ خانه را مرتب کند و به مین خاطر خرده ریزهای به درد نخور را در داخل جعبه هایی جمع کرده و به کارخانه بازیافت Milpitas می دهد.

آنها در زمان تحویل گرفتن جعبه ها محتوی داخل آن را وارسی نمی کنند و کمی بعد که نگاهی به داخلشان می اندازند، در داخل یکی از آنها، نسل اول Apple 1 Computer را می بینند.

شرکت خریدار این زباله ها یعنی Clean Bay Area هم اعلام کرده که آن کامپیوتر را در ازای دریافت 200 هزار دلار به یک مجموعه دار خصوصی فروخته و حالا مدتی است که به دنبال آن خانم می گردد تا سهمش را در اختیارش قرار دهد چراکه طبق سیاست های این شرکت، 50 درصد از درآمد حاصل از بازیافت کالاها در اختیار اهدا کننده قرار می گیرد.

ویکتور گیچان، نایب رئیس این شرکت گفته است: ما به دنبال این خانم می گردیم تا 100 هزار دلار سهمش را در اختیارش قرار دهیم. چون این کمپانی عموما با شرکت ها مراوده دارد و به طور متوسط در طول هفته تنها 5 نفر به آن مراجعه می کنند، گیچان این خانم را خوب به یاد دارد اما به خاطر می آورد که او تنها قصدش خلاص شدن از خرت و پرت هایی بود که در داخل گاراژ خانه قرار داشتند.

گیچان می گوید تنها کاری که این خانم باید انجام دهد این است که بیاید و چک خودش را دریافت کند.