انسان در برابر ماشین: چرا اپل نبوغ بشری را به هوش ماشینی ترجیح می دهد؟

یکی از افرادی که دیروز به روی صفحه آمد تا از دستاوردهای اپل سخن بگوید، سوزان پری اسکات نایب رئیس بخش بازاریابی محصولات این شرکت بود که به معرفی Apple News پرداخت.

او در جریان معرفی سرویس مذکور به ذکر اطلاعاتی در رابطه با امکانات و طراحی آن بسنده کرد و در عین حال یادآور شد که نیوز می تواند خود را با سلیقه کاربران مطابقت دهد.

او اظهار داشت: «در این سرویس از الگوریتم های قدرتمندی در حوزه یادگیری ماشینی بهره گرفته شده است که محتوای مقالات را تحلیل کرده و مشخص می کند که یک کاربر معین کدام خبرها را دریافت کند.»

این سخنان بازتابی از گفته های Craig Federighi نایب رئیس ارشد مهندسی نرم افزار این شرکت در رابطه با دستیار صوتی جدید iOS موسوم به Proactive بود که امکاناتی را طبق سلیقه شخصی کاربران در اختیار آنها قرار می دهد.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

کمتر از یک ساعت بعد، جیمی لوین به روی صحنه آمد و Apple Music را معرفی کرد. او در صحبت های خود نشان داد که چگونه در این سرویس از دی جی های رادیوهای اینترنتی و تهیه کنندگان پلی لیست های دستی استفاده خواهد شد.

او در صحبت هایش به نواقص پلی لیست های موسیقی تهیه شده از طریق ماشین و یادآوری مزایای لیست هایی پرداخت که توسط انسان تهیه و گردآوری می شوند.

تقابلی که میان آثار تهیه شده انسانی و نمونه های ایجاد شده از طریق یادگیری ماشینی وجود دارد دو مساله را به ما گوشزد می کند: وضعیت کالاهای الکترونیکی مصرفی و دیگری شرایط رو به رشد و توسعه صنعت موسیقی.

اما چنین اقدامی از سوی اپل به تکنولوژی و علوم مقدماتی مربوط می شود که مدت ها پیش، استیو جابز تحت عنوان ستون های شرکت از آن یاد می کرد.

امروزه اغلب تلفن های هوشمند به سطحی تقریبا برابر از لحاظ امکانات اولیه رسیده اند و آنچه روز به روز تفاوتشان از یکدیگر را بیشتر می کند، نرم افزار است.

همانطور که کنفرانس های امسال Google I/O و WWDC نشان داد، خط مقدم نبرد این نرم افزارها، توانایی شان در تشخیص نیاز های کاربران است.

دنیای دیجیتالی بشر امروز، داده ها، اپلیکیشن ها و اختلافات فرهنگی بسیاری را در خود جای داده است که همگی شان می توانند به نوعی سودمند واقع شوند.

جهان ما جایی است که در آن، دستگاه های الکترونیکی باید از خود انسان نیز باهوش تر شوند تا آن را درک کنند و حتی روش های مناسبی را برای پالودن، رجوع کردن و تحلیل جریان های عظیم اطلاعاتی را به او ارائه نمایند؛ اطلاعاتی که در هر لحظه از زندگی به این دستگاه ها اضافه می گردند.

در این جهان، بهترین ابزارها آنهایی خواهند بود که پیش از ایجاد نیاز در ما، آنها را تشخیص دهند و با برآورده ساختنشان در کوتاه ترین زمان ممکن، سودمندی خود را به ما نشان دهند. این آینده ای هیجان انگیز و فوق العاده است که چندان هم از ما فاصله ندارد.

چنین آینده ای اما، فاصله ای زیاد با نخستین روزهای ظهور کامپیوترهای شخصی دارد؛ زمانی که حتی انجام امور ساده ای چون ذخیره سازی یک فایل روی دیسک های فلاپی، کاری بود که خواست جدی کاربر را می طلبید؛ امروز ظاهرا این خواسته به کلی از میان رفته است و آنطور که مدیران اپل بارها و بارها در سخنان خود یادآور شدند، ماهیت پیشرفته سیستم های یادگیری ماشینی است که چنین امری را ممکن ساخته است.

و دست آخر، همه اینها بود که باعث شد لوین بر اهمیت دخالت و حضور انسان در سیستم پخش موسیقی اپل تاکید داشته باشد. او در سخنانش اظهار داشت: «این آدم ها قرار است که شما را برای پاسخ دادن به دشوارترین سوال در حوزه موسیقی یاری دهند: پس از تمام شدن یکی از آهنگ های موجود در پلی لیست، چه آهنگی پخش شود؟ باید در نظر داشته باشید که الگوریتم ها نمی توانند این کارِ احساسی را انجام دهند.

لوین از زمان معرفی Beats Music تا به حال مشغول بهینه سازی پلی لیست های تهیه شده انسانی بوده است. او می گوید: زمانی که به پلی لیست های Trent Reznor گوش می دهم تصور می کنم که این فرد احتمالا ترانه هایی را در لیست خود جمع کرده که الهام بخشش بوده اند.

اما حتی این مساله هم نتوانست من را مجاب کند که ماهانه پولی را برای استفاده از سرویس Beats بپردازم (این مساله حتی نتوانست جایگاه اسپاتیفای در بازار را متزلزل کند).

در واقع اپل به چیزی نیاز دارد که آن را از بزرگ ترین بازیگر پخش موسیقی دنیا متمایز کند. این حقیقت که صدها میلیون کاربر هم اکنون از iOS استفاده می کنند و اکانت آیتیونز دارند کمک شایانی به متمایز شدن این شرکت می کند اما زمانی که تلاش می کنید افراد را متقاعد نمایید پلتفرم های مورد استفاده خود را کنار بگذارند و از پلتفرم دیگری به جان آن استفاده نمایند به چیزی فراتر از یک سیستم ثبت نامی بدون دردسر نیاز خواهید داشت.

بنابراین اپل برای برتری در این رقابت باید موسیقی را در چهاچوبی قرار دهد که با ذات و درون کاربرانش هم خوانی داشته باشد و نوعی تجربه حسی برای آنها بسازد که قابل تبدیل شدن به صفر و یک نیست. پس از این مرحله لازم است که سرویس مذکور با همان حس شخصیتی و آشنایی در اختیار کاربران قرار گیرد که در بسیاری از محصولات این شرکت شاهدش هستیم.

در واقع اهالی کوپرتینو با ارائه این سرویس صرفا وعده دسترسی به موسیقی را به کاربرانشان نمی دهند بلکه تجربه ای ایده آل و آرمانی از آن را عرضه می کنند. اما این مساله شاید تا حدودی از دید اهالی مانتین ویو پنهان مانده باشد: شاید آنها اهمیت بالایی برای یادگیری ماشینی در مواردی از قبیل شماره تلفن، وضعیت ترافیکی و غیره قائل شوند اما از این نکته غافلند که ماشین نمی تواند ماهیت قلب انسان را درک کند.

آنطور که در آمارها آمده شمار کاربران اسپاتیفای از مرز 60 میلیون نفر گذشته است و هر کدام از آنها هم پلی لیست ها و لایبرری های مختص به خود را تعریف کرده اند و به همین دلیل هنوز مشخص نیست که آیا چنین تغییری می تواند مورد استقبال آنها قرار بگیرد یا خیر؛ به بیان دیگر، نمی دانیم که دست آخر، چندن نفر حاضر می شوند از پلی لیست هایی استفاده کنند که توسط فرد دیگری تهیه شده است.

تا همین چند وقت پیش، درست کردن پلی لیست برای یک فرد، توجه و علاقمندی تان را به او نشان می داد و این چیزی است که هیچکدام از دی جی ها یا کارکنان لوین نمی توانند جایش را بگیرند.

علیرغم همه اینها، یک مساله کاملا روشن است: اینکه اپل همچنان نقطه قوت اصلی اش را حفظ کرده و آن، فروش تکنولوژی با وعده درک بهتر کاربرانش بهتر از هر کامپیوتر دیگری است.