موتورولا در گذر تاریخ؛ مهم ترین موبایل های برند گم شده

از سال ۱۹۸۴ به بعد بود که موتورولا، شروع به ساخت، توسعه و تولید انبوه تلفن های همراه کرد؛ موبایل هایی که بسیاری از  آنها در زمان خود، تبدیل به یک سمبل و الگو برای سازندگان گشته اند تا همواره با حفظ نیم نگاهی بر محصولات شرکت آمریکایی، زبان طراحی خود را شکل دهند.

تفاوتی نمی کند در خصوص StarTAC، RAZR V3 و یا دروید اولیه سخن گویید؛ هر کدام از این موبایل ها در زمان خود قادر گشته اند تا تاثیر شگرفی بر بازار تلفن های همراه و سپس هوشمند داشته باشند.

به مناسبت معرفی جدیدترین اعضای خانواده موبایل های موتورولا، تصمیم گرفتیم نگاهی داشته باشیم به مهم و سمبلیک ترین تلفن های همراهی که این شرکت دوست داشتنی از سال ها پیش آنها را در اختیار کاربران قرار داده و همچنین در مقاطع زمانی متعددی، الهام بخش سایر کمپانی های تولید کننده تلفن همراه بوده است.

در سال های اخیر اما شرکت موتورولا پستی و بلندی های بسیاری را تجربه نموده؛ سال ۲۰۱۲ گوگل آن را خرید و پس از مدت کوتاهی، در سال ۲۰۱۴ می شد شنید که شرکت چینی لنوو صاحب جدید همین برند شده است. اکنون باید منتظر واکنش کاربران نسبت به جدیدترین های موتورولا بود و دید آیا این برند می تواند هویت خویش را دوباره پیدا کند یا خیر. در ادامه می خواهیم نگاهی داشته باشیم به مهم ترین موبایل های معرفی شده ی موتورولا در گذر زمان؛ با دیجیاتو همراه باشید.

سال ۱۹۸۴: DynaTAC 8000X

 

موتورولا نمونه اولیه DynaTAC را در سال ۱۹۷۳ به تولید رسانده و از همان زمان در حال توسعه آن بود اما 8000X که در سال ۱۹۸۴ به بازار عرضه شد را می توان اولین تلفن همراه واقعا قابل حمل یاد کرد.

در آن زمان خبری از قابلیت شارژ سریع کوالکام نبود و این تلفن همراه نیز برای شارژ شدن کامل، به ۱۰ ساعت زمان نیاز داشت. اوضاع زمانی جالب تر می شد که پس از ۱۰ ساعت انتظار، می توانستید نیم ساعت با تلفن همراه مورد نظر به مکالمه مشغول گردید.

از سوی دیگر موتورولا یک چیپ حافظه را درون این موبایل قرار داده بود که می توانست تا ۳۰ مخاطب را در دل خود جای دهد. قیمت همین تلفن همراه اندکی پایین تر ۴ هزار دلار بود و اگر در پی قیمت دقیق هستید، باید به اطلاعاتان برسانیم که موتورولا آن را با قیمتی معادل ۳۹۹۵ دلار به فروش می رساند.

سال ۱۹۸۹: MicroTAC

 

اگرچه این موبایل هم در برابر استانداردهای امروزی، تلفن همراه بسیار بزرگی به شمار می رود اما در هر صورت، در زمانه ی خودش، یکی از قابل حمل ترین موبایل های بازار به شمار می رفت و می توانستید آن را بدون هیچ دردسری، در جیبتان قرار دهید.

اگر سنتان به بیش از ۲۵ یا ۳۰ سال می رسد، یادتان می آید که در گذشته بیشتر تلفن های همراهی که وارد بازار می شدند از یک طراحی مشابه با همین موبایل برخوردار بوده و یک درب کوچک نیز داشتند. حال زمانش رسیده تا با این حقیقت رو به رو گردید که همه ی شرکت های سازنده ی موبایل در آن زمان، (از جمله اریکسون) از طراحی موتورولا MicroTAC الهام گرفته بودند.

سال ۱۹۹۶: StarTAC

موتورولا طراحی موبایل های تاشوی خود را با StarTAC یک پله بالاتر از پیش برد. از سوی دیگر قابلیت های جدیدی نیز به آن افزوده شده بودند. شرکت یاد شده همچنین اندازه StarTAC را کاهش فراوانی داد و می توان گفت در آن زمان، همین تلفن همراه، کوچک ترین موبایل در بازار بود که البته باید به خاطر داشت با قیمتی ۱۰۰۰ دلاری به فروش می رسید.

سال ۲۰۰۱: V60

موتورولا موبایل تاشوی V60 را در سال ۲۰۰۱ معرفی نمود که باز هم از همان زبان طراحی پیشین استفاده می کرد اما تفاوتش این بود که این بار، واقعا کوچک و قابل حمل شده بود.

البته در راستای همین کوچک سازی، شرکت یاد شده مجبور شد تا از باتری کوچکی نیز استفاده کند و کاربران این موبایل صرفا می توانستند تا ۳ ساعت با آن به مکالمه بپردازند؛ هرچند که می شد آن را تا چند روز به شکل آماده به کار نگه داشت.

سال ۲۰۰۴: RAZR V3

در سال ۲۰۰۴ موتورولا تصمیم گرفت تا بر روی باریک کردن بیش از اندازه موبایل هایش تمرکز کند. حاصل همین تمرکز نیز RAZR شد که ضخامتش صرفا ۰.۵۵ اینچ بود.

در آن زمان، RAZR V3 یک شاهکار در طراحی محسوب می شد و بازخورد کاربران هم نسبت به آن بسیار مثبت بود. نوآوری جدید دیگر نیز اینکه همین موبایل از پورت mini-USB برای شارژ دستگاه استفاده می کرد.

سال ۲۰۰۵: Motorola Q

استفاده از بنده ای فلزی، صرفا مخصوص سری RAZR نبود و این شرکت در سال ۲۰۰۵ تلفن همراهی ملقب به Q را معرفی نمود. سیستم عامل همین اسمارت فون، ویندوز موبایل بود و از سوی دیگر، یک کیبورد فیزیکی کامل را نیز می شد در آن یافت.

۱۰ سال پیش زمانی که Q معرفی شد رقابت تنگاتنگی میان موتورولا و بلک بری شکل گرفت.

سال ۲۰۰۵: PEBL

در سال های اول قرن بیست و یکم، موبایل های تاشو بسیار پر طرفدار بودند و PEBL نیز با ظاهر مات خودش، دلبری می کرد. این تلفن همراه تفاوت چندانی با نمونه های دیگر تاشوی این سازنده نداشت اما کاربران می توانستند آن را در رنگ های متنوع سفارش دهند.

سال ۲۰۰۵:‌ SLVR

سال ۲۰۰۵ را می توان یکی از بهترین سال های عمر کمپانی آمریکایی در خصوص ارائه موبایل های متنوع دانست. موتورولا تصمیم گرفت در موبایل SLVR، از طراحی تاشو استفاده نکرده و به سراغ نمونه های ساده تر برود.

سال ۲۰۰۸: AURA

در سال ۲۰۰۸ موتورولا ایده جدیدی به ذهنش رسید، اینکه موبایلی تاشو بسازد که البته کاربر بتواند درب رویی آن را نیز بچرخاند. AURA که موبایلی بسیار خاص محسوب می شد از بدنه استیل بهره می برد و قیمتی برابر با ۲ هزار دلار داشت. در بخش هایی از بنده همین موبایل نیز موتورولا از یاقوت کبود استفاده کرده بود.

 

سال ۲۰۰۹: Droid

اندروید وارد می شود. سال ۲۰۰۷ AT&T آیفون را به شکل اختصاصی به زمین بازی وارد کرد و اپراتور بزرگ دیگر آمریکا به نام ورایزن نیاز به یک برگ برنده بزرگ داشت.

اینچنین بود که موتورولا Droid وارد میدان شد تا در آن زمان کامل ترین موبایل اندرویدی لقب گیرد.

اگرچه Droid از یک نمایشگر لمسی و بزرگ استفاده می کرد اما از طرفی، کاربر می توانست از کیبورد کامل آن که در لایه ای کشویی پنهان شده بود نیز بهره جوید. بسیاری اعتقاد دارند همین موبایل بود که توجه ها را به سوی سیستم عامل گوگل به نام اندروید جلب کرد و سپس موجب پیشرفت عالی اش شد.

سال ۲۰۱۰: FlipOut

در سال ۲۰۱۰ اگر در پی یک موبایل عجیب بودید، مشخصا موتورولا FlipOut می توانست انتخاب اول شما باشد. این موبایل از یک کیبورد کامل و نمایشگر چرخنده استفاده می کرد. چرخش مانیتور به نوعی می توانست کیبورد را به شکل کامل مخفی نماید.

سال ۲۰۱۰: Droid X

Droid X را نیز می توان یکی از محصولات موفق موتورولا دانست که به شکل عجیبی، از یک خروجی HDMI هم بهره مند بود. حال این ویژگی کاربردی را بگذارید در کنار دوربین ۸ مگاپیکسلی، نمایشگر ۴.۳ اینچی. همین مشخصات باعث گشتند تا Droid X تبدیل به یکی از رقبای اصلی آیفون شود.

اگرچه استانداردهای مربوط به نمایشگرها اکنون تغییر کرده اند اما می توان اذعان داشت که در سال ۲۰۱۰، نمایشگر ۴.۳ اینچ همین موبایل یکی از بزرگ ترین صفحه نمایش هایی بود که تا کنون در میان تلفن های همراه هوشمند به کار گرفته شده بود. در همان زمان، سازندگان معمولا پنل های نمایشگر ۳.۵ الی ۳.۷ اینچی را در محصولات خود می گنجاندند.

سال ۲۰۱۱: Droid RAZR

موتورولا پس از مدت ها تصمیم گرفت تا دوباره از برند RAZR استفاده کند. موبایل موتورولا که ضخامتی معادل ۷.۱ میلیمتر داشت، حتی امروز نیز دارای استاندارد های لازم در بخش ابعاد است.

نکته دیگری که همین اسمارت فون را بسیار محبوب کرد، دوربین ۸ مگاپیکسلی اش بود.

سال ۲۰۱۳: Moto X

گوگل در سال ۲۰۱۲ موتورولا را خریداری کرد و اندکی بعد یکی از محبوب ترین تلفن های همراه این شرکت نیز معرفی شد. اگرچه همین موبایل دارای مشخصاتی کلیدی نبود اما قابلیتی که آن را محبوب می کرد، امکان سفارشی سازی آن بود.

به واسطه سرویس Moto Maker،‌ کاربران می توانستند بخش های ظاهری مختلف موبایل را آنگونه که تمایل دارند دریافت کنند؛ برای مثال به سراغ درب پشتی رنگارنگ رفته و یا نمونه های چوبی را برای آن بخش انتخاب نمایند.

سال ۲۰۱۳: Moto G

در این سال موتورولا ثابت کرد که می توان تلفن همراه ارزان قیمتی ساخت که به خوبی از پس فرامین کاربران برآید. اگرچه Moto G اولیه فاقد پشتیبانی از نسل چهارم شبکه های مخابراتی بود اما به غیر از همین موضوع، از همه لحاظ یک تلفن همراه بروز با قیمتی شگفت انگیز به شمار می رفت.

از طرف دیگر تجربه کاربری این موبایل نیز نزدیکی بسیاری با اندروید خالص داشت و البته آن را می توان برادر کوچک تر Moto X دانست. اندکی بعد Moto E نیز از راه رسید تا ارزان قیمت های موتورولا، حالتی تکمیل شده به خود گیرند.

---

امروز اما در نهایت موتورولا سری جدید موبایل هایش را برای سال ۲۰۱۵ به شکل رسمی در برابر دوربین ها قرار داد. باید دید امسال استقبال کاربران از پرچمدار و میان رده های شرکت مورد بحث چگونه خواهد بود و آیا این کمپانی می تواند مقام از دست رفته خود را باز پس گیرد یا خیر.