جابز با استایلوس مخالف بود ولی اپل پنسل فراتر از یک استایلوس است

پس از درگذشت جابز و به قدرت رسیدن تیم کوک، وی فعالیت هایی را به سرانجام رسانید که استیو جابز ممکن بود هیچ گاه آن ها را نپسندد. بنابراین طی چند سال گذشته، تمسخر اپل بابت گفته های پیشین استیو جابز و عملکرد کنونی تیم کوک مرسوم شده.

اپل کوک حالا پروژه هایی را معرفی می کند و بلایی سر محصولات می آورد که هیچ گاه مورد تایید استیو جابز نبوده اند. این اتفاق سال گذشته با معرفی آیفون بزرگ رخ داد، چندی قبل تر هم آیپد مینی معرفی شده بود. بار دیگر، اپلی ها امسال پا روی عقاید مدیرعامل فقید خود گذاشتند و Apple Pencil را در کنار آیفون های بزرگ برای iPad Pro معرفی نمودند.

با وجود اینکه تاکنون صحبت های بسیاری بر سر این استایلوس شکل گرفته، اما بد نیست نگاهی به نقل قول های جابز و سخنان وی داشته باشیم. به نظر می رسد اگر استیو جابز هنوز زنده بود احتمالا Apple Pencil را دوست می داشت.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

زمانی که استیو جابز اولین آیفون را رونمایی می کرد، یک جمله تاریخی بر زبان آورد که هیچکس تا به امروز آن را فراموش نکرده است: «چه کسی یک استایلوس می خواهد؟ آن ها را بیرون می آورید و گم شان می کنید. اه! هیچکس استایلوس نمی خواهد».

و حق با وی بود اما فقط در همان زمینه ای که در موردش سخن می گفت، نه فراتر از آن. نکته این است که جابز بیانیه ای در مورد تمام استایلوس ها صادر نمی کرد. وی در مورد استفاده از قلم روی آیفون 3.5 اینچی در سال 2006 سخن می گفت. حتی اگر وی در مورد تلفن های 3.5 اینچی امروز هم صحبت می کرد، باز هم صحت گفته ی او را نمی توان کتمان کرد. چه کسی روی تلفن 3.5 اینچی از قلم استفاده می کند؟

اما مسلما، آنچه که تیم کوک هفته پیش معرفی نمود، قرار نیست روی تلفنی 3.5 اینچی کاربرد داشته باشد، قرار است روی iPad Pro با ابعاد 12.9 اینچ (3.7 برابر آن اندازه ای که جابز در موردش بد بین بود) کار کند. فراتر از آن، رزولوشن آیفون 320 در 480 بود اما iPad Pro رزولوشنی معادل 2048 در 2732 ارائه می دهد.

آنچه که جابز سعی در تعریف آن داشت، بی کاربرد بودن استایلوس روی نمایشگرهای کوچک بود و کاری که انگشتان به خوبی می توانستند انجام دهند را نباید به قلم سپرد. به بیانی دیگر، وقتی که بهترین قلم ها را به صورت مادرزادی داشته ایم، چرا قلمی جدید برای خودمان ابداع کنیم؟

جابز ادامه می دهد که انگشتان، بهترین ابزار اشاره ای در جهان هستند و بار دیگر باید اعتراف کنیم که حق با اوست. حوالی سال 2006-2007 که برای اولین بار آیفون معرفی و عرضه شد، تلفن های حرفه ای از قلم برای اشاره کردن استفاده می کردند.

به هر حال، Apple Pencil که به طور قطع یک استایلوس به حساب می آید، مسلما وسیله ای برای اشاره های ساده به یک نقطه از نمایشگر و اجرای دستوراتی ابتدایی مثل اسکرول کردن نیست. همانطور که تیم باجارین، مدیرعامل Creative Strategies Inc در گفتگوی اخیر خود گفت:

وقتی iPad Pro جدید را دیدم، ذهنم به مکالمه ای که با استیو داشتم بازگشت و توانست تاثیرگذاری اش روی محصول جدید را ببینم. با افزودن استایلوس Apple Pencil و قابلیت استفاده از آن در ابعاد پیکسلی، iPad Pro به وسیله ی مورد علاقه هنرمندان، طراحان گرافیک و مهندسین تبدیل خواهد شد. قلم به آن ها سطحی از دسترسی را می دهد که کارشان را ساده تر می کند.

استیو جایز شاید خود یک طراح یا مهندس نبود اما افرادی که با او کار کرده اند ادعا می کنند طی این سال ها وی رهبری بود با قابلیت بهره وری بینهایت از مهندسین و طراحان. نقل قول های بسیاری از جابز وجود دارد که بر این مسئله صحه می گذارد. برای مثال:

«طراحی، چگونه کار کردن است». دقیقا همین جمله می تواند توجیهی باشد بر علت نفرت جابز از استایلوس در سال 2007 و پسندیدن Apple Pencil برای iPad Pro. استایلوس ها در سال 2007 راه حل بدی بودند.

نمایشگرها پیش از آیفون، تاچ اسکرین های مقاومتی بودند و اشاره و کار با یک قلم پلاستیکی ضخیم ساده تر از آن بود تا انگشت را محکم یا با ناخن روی آن بکشیم. همچنین، اندازه نمایشگر مسئله دیگری بود. معمولا سایز آیکون هایی که باید لمس می شد از اندازه یک انگشت بسیار کوچک تر طراحی می شد. بنابراین باز هم کار کردن با استایلوس ساده تر بود.

اما همانطور که جابز به درستی گفت، بهترین ابزار برای اشاره و لمس کردن انگشت انسان است؛ فقط لازم بود تکنولوژی نمایشگرها به مرحله ای بالاتر برسد تا بتوان از آن بهینه استفاده کرد. در این برهه از تاریخ بود که نمایشگرهای خازنی ساخته شدند. نمایشگرهای خازنی با ترکیب سیستم عاملی لمسی، به انگشتان اجازه می داد تا به سادگی تمام با دستگاه ارتباط برقرار نمود. بنابراین دیگر لزومی به استفاده از قلم های زمخت نبود.

Apple Pencil قلمی برای انجام کارهای ابتدایی نیست و اتفاقا به همین دلیل Apple Pencil خطار می شود. یک استایلوس برای اشاره و تپ کردن کاربرد دارد یا در نهایی ترین حد ممکن می تواند در کشیدن طرح ها و چیزهای ساده به کاربر کمک کند، همانطور که سری تلفن های گلکسی نوت بهترین بهره وری را از آن دارند.

اما ماجرای قلم اپل به طور کل از استایلوس ها جداست. برای مثال به وبسایت اپل که مراجعه کنید با این عبارت روبرو می شوید: «اسکچ زدن در پارک، کشیدن نقاشی آبرنگی یا طرح زدن».

این توضیحاتی است که پیرامون یک قلم ارائه می شود و نه یک استایلوس. با پیشرفت هایی که اخیرا در این زمینه توسط مایکروسافت (با Surface Pro Pen) و FiftyThree (با Pencil) ایجاد شده بود، اپل هم لزوم ساخت چنین وسیله ای را دید. کاری که انگشت قادر به انجام آن روی نمایشگرهای لمسی نیست را Apple Pencil به خوبی نمایش می دهد.

تفاوت بزرگ نیز همینجاست. همین اعمال را می توانید روی گلکسی نوت با S Pen یا انگشت خود انجام دهید، چرا که Pen ها معمولا محدودیت بیشتری نسبت به Pencil ها دارد. بنابراین برای اینکه نهایت استفاده از تکنولوژی را برد، باید یک Pencil خود اختیار کرد که بنا به نیاز می توان قلم اپل یا FiftyThree را پسندید.

اگر مایل به درک مسئله باشید، متوجه خواهید شد که Apple Pencil واقعا یک استایلوس ساده نیست. کاملا واضح است که این قلم، برخلاف محصول مایکروسافت با قیمت 99 دلاری اش برای همه ساخته نشده و قرار نیست نیاز عموم مردم را برطرف کند.

در انتها، جابز شاید شیفته ی Pencil هم نمی شد. مشکل بیرون آوردن و گم کردن (بنا به همان جمله تاریخی) هنوز هم سر جای خود باقی است. شاید هم اگر جابز بود یک ردیاب بلوتوثی هم درون آن قرار می داد.