چه اتفاقی پس از برخورد زباله های فضایی با زمین رخ می دهد؟

همین حالا که این مطلب را می خوانید، میلیون ها قطعه زباله در فضا شناور هستند و یکی از آنها نیز شهاب سنگی است که در آینده با زمین برخورد می کند.

این زباله ها می توانند پیامدهای متعددی را برای ماهواره ها، کره زمین و ساکنانش داشته باشند. در ادامه این مطلب قصد داریم نگاهی اجتمالی داشته باشیم به این اجرام آسمانی دردسر ساز و راهکارهای ارائه شده برای از بین بردنشان.

با دیجیاتو همراه باشید.

چشمانتان به آسمان باشد، مهمان فضایی ویژه ای داریم

 

هر هفته، ذراتی از پسماندهای فضایی، حال می خواهد قطعه ای از تانکر سوخت باشد یا قطرات رنگ، از مدار زمین خارج می شوند. البته بخش اعظمی از این زباله ها پیش از آنکه سوژه خبرنگاران شوند، سوزانده می شوند اما یکی از این اجرام نسبتا کوچک قرار است که بازگشتی فراموش نشدنی به زمین داشته باشد و به همین خاطر نقل محفل آنهایی شده که می خواهند بدانند، بشر چه به فضا می فرستد و چه چیزی را پس می گیرد.

WT1190F

حباب نوری که در تصویر می بینید WT1190F نام گذاری شده و ذره اندکی از یک جرم آسمانی است که پیش بینی شده تا دو روز دیگر به مدار زمین باز می گردد و پژوهشگران مرکز تحقیقات کیهانی Catalina نیز هم اکنون حرکت آن را دنبال می کنند.

در مورد این حباب نوری چه می دانیم

تصور می شود که این پسماند فضایی خاص (که یکی از ده ها هزار جرمی است که هم اندازه با آن وجود دارد) یا توخالی باشد یا اینکه سطحی صاف داشته باشد. این لکه دست کم از سپتامبر سال 2009 و احتمالا زودتر، به دور زمین می چرخد اما احتمال آنکه مربوط به دوران ارسال ماهواره Sputnik به فضا باشد، بسیار پایین است.

زباله های خطرناک

دانشمندان باور دارند که این جرم آسمانی حدودا بین یک تا دو متر اندازه داشته باشد اما حتی کوچک ترین اجرام آسمانی نیز پس از برخورد به زمین می توانند خساراتی بزرگ را به بار بیاورند. تنها کافیست نگاهی به این عکس تاریخی بیاندازید که از ایستگاه فضایی میر گرفته شده و همانطور که می بینید پنل های خورشیدی آن در اثر برخورد همین ذرات کوچک معلق در فضا متحمل خسارات قابل توجهی شدند.

هر اندازه ای که باشد خطرناک است

اما ابعاد کوچک WT1190F باعث نشده ناظران مستقر در زمین که فعالیت و حرکت آن را دنبال می کنند، جوانب احتیاط را رعایت نکنند. باید بدانید حتی یک قطه کوچک رنگ در فضا می تواند خساراتی جبران ناپذیر را به بار بیاورد. تصویری که می بینید به حفره ای یک میلیمتری مربوط می شود که در اثر اصابت همین ذرات در سال 1983 میلادی روی یک سفینه فضایی ایجاد شد.

سوال اینجاست؛ می تواند بدتر از این باشد؟

باید بگوییم به ندرت پیش می آید که یک جرم فضایی (نظیر این قطعه شکسته شده از یک ماژول که در عربستان سعودی پیدا شد) تصمیم بگیرد مدار چرخش خود را ترک کرده و به خانه باز گردد. این ذرات غالبا در نقطه ای دور مجددا وارد جو یا توده آبی می شوند.

این یکی از موارد نادر است!

تصویری که می بینید متعلق است به یکی از تانکر های سوخت سکوی پرتاب دلتا 2 که در تاریخ 1997 میلادی در نزدیکی جورج تاون تگزاس فرود آمد. ترسناک است؟ نه واقعا. آژانس فضایی اروپا اعلام کرده که خطر سالانه بروز جراحت جدی در افراد به خاطر سقوط زباله های فضایی روی زمین برابر با یک در 100 میلیارد است.

این محتمل تر است

در اغلب موارد ما با ذراتی به اندازه چند سانتی متر مواجه هستیم که می توانند از پسماند آلومینیوم اکسید (از محصولات جانبی موتورهای راکت جامد) ایجاد شده باشند. ذره ای که در تصویر می بینید موفق به ورود مجدد از فضا به جو زمین نشد اما...

توپ های آتشین زیبا

بسیاری از زباله های فضایی شکلی شبیه به توپ های آتشین چشم نواز دارند که در فضای می درخشند.

WT1190F قرار است کجا با زمین برخورد کند؟

جرمی که در این مطلب از آن سخن می گوییم نیز از همین دسته است. انتظار می رود که این پسماند نیز درست مانند یک توپ آتشین از ساحل جنوبی سری لانکا وارد جو زمین شود.

فقط خواص!

اگر امیدوارید که بتوانید این اتفاق 8 ثانیه ای را مشاهده کنید باید بگوییم که این کار تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که بالای پوشش ابرها باشید. یک گروه بین المللی از پژوهشگرانی که در مورد ذرات فضایی تحقیق می کنند یک جت گلف استریم 450 را اجاره کرده اند و قصد دارند با آن بر فراز اقیانوس هند پرواز کنند تا ببیند که در  جریان این رویداد کوتاه چه رخ خواهد داد.

آینده زباله های فضایی

انتظار نمی رود که WT1190F خطر قابل توجهی را متوجه ما کند. اما تهدید این ذرات معلق فضایی آنقدر برای کارکنان ایستگاه فضایی بین المللی زیاد است که حتی دانشمندان را مجاب کرده دستورالعمل هایی را برای مواجه ساکنان این ایستگاه با چنین رویدادهایی تدوین نمایند. در سه مورد از این رویدادها، از کارکنان خواسته شد که فعالیت های خود را متوقف کرده و در کپسول سایوز پناه بگیرند.

سوال اینجاست: دانشمندانی که روی ذرات معلق در فضا تحقیق می کنند باید چه کاری را انجام دهند؟ چیزی برای پاکسازی فضا از پسماندها را اختراع کنند؟

گرفتن زباله های فضایی

در واکنش به این موضوع، موسسه پلی تکنیک لوزان جزئیات مربوط به طرحی را فاش کرده که به موجب آن قرار است ماهواره ای عازم فضا شود تا این منطقه را پاکسازی کند. تصویری که می بینید طرحی مفهومی است که عملکرد آن را نشان می دهد. هدف اصلی این ماهواره چیست؟ اینکه حدود 20 هزار قطعه زباله فضایی را که تصور می شود بزرگ تر از یک توپ بیسبال باشند گرد آوری کند.

شاید هم برای این کار صرفا به یک تور بزرگ نیاز باشد

در عین حال، آژانس فضایی اروپا نیز در حال تدوین روش هایی برای مقابله با زباله های فضایی از طریق تورهای ویژه است. پژوهشگران این آژانس کاربرد ابزارهایی را مورد بررسی قرار داده اند که شباهت زیادی به تورهای ماهی گیری دارند و قصد دارند از طریق آنها ذرات خطرناک را از فضا جمع آوری کنند. در این تصویر، ایده یک هنرمند را می بینید از چنین تورهایی.

شاید هم تنها به یک Pac-Man در فضا نیاز باشد

راهکار احتمالی دیگر است که زباله های فضایی را بگیریم و به جهت های مختلف پرتاب نماییم و از تکانه ایجاد شده برای حرکت به سمت جرم آسمانی بعدی استفاده کنیم. تصویری که دراین بخش می بینید، زاییده ذهن یکی از استاد و دانشجویان دانشگاه A&M تگزاس است.