از 1.5 تا 4.5؛ دوران تغییر کنسول ها فرا رسیده است

پس از درز اولین شایعات از مدل قوی تر کنسول های نسل هشتم، سوالی ذهن بازیکن ها را درگیر کرد. آیا تغییر چرخه تولید کنسول ها آغاز شده است؟ چون کاربران از دیرباز این تصور را در ذهن خود می پروراندند که کنسول نباید راه رایانه های شخصی را پیش گرفته و چند سال یک بار ارتقا یابد.

در این بین گزارشات پیرامون سونی بیشتر از رقیب خود می چرخد. اگر نگاهی به سخت افزار لو رفته از کنسول میان نسلی این شرکت بیندازید، متوجه می شوید امکان ارائه کیفیتی مشابه 1080 با رزولوشن 4K در این قطعات کاملا غیر ممکن است و در بهترین حالت می توان به آپ اسکیل رزولوشن یا تنظیمات فرعی اشاره نمود. با این تعاریف، به نظرتان چرا شرکت های کنسول سازی می خواهند نسل 8.5 را استارت بزنند؟

• فرضیه اول: نسل طولانی تر

با اطمینان می توانیم بگوییم سونی بار دیگر به سراغ AMD رفته است. کنسول های پلی استیشن 4 و اکس باکس وان هنگام عرضه از ریزپردازنده های 28 نانومتری این شرکت استفاده کردند. در صورتی که اخیرا AMD توانسته به چیپ های 14 و 16 نانومتری دست پیدا کند.

برای فهم راحت تر، تصور نمایید با یک جهش نسلی مواجه شدید. اما نکته جالب اینجاست که بدانید سرعت این اتفاق در طول چند سال اخیر کاهش یافته. به گونه ای که حضور چیپ های 14 و 16 نانومتری پنج سال پس از رونمایی از ریزپردازنده های 28 نانومتری در سال 2011 بر می گردد.

علاوه بر این، اگر نگاهی دقیق تر به تاریخچه کنسول ها بیندازیم، متوجه می شویم تغییرات گرافیکی، با وجود این که هنوز تا پایان نسل مانده، هیچ گاه به اندازه پلتفرم های امروزی کم نبوده. به عبارت دیگر، در اکس باکس وان یا پلی استیشن 4 آن جهشی که قبلا مشاهده کرده بودیم را ندیدیم. بنابراین نسل بعد زمان طلوع دوباره انقلابی کوچک است.

ولی یک لحظه صبر کنید، اگر بخواهد چنین اتفاقی بیافتد اولین کاری که باید صورت بگیرد حضور فرمت تصویری بسیار بهتر در کنسول های بازی خواهد بود. اکنون شما به این مسئله هوش مصنوعی، محیط های باز تر، گرافیک واقع گرایانه تر و هزاران مورد دیگری که وجود دارد را اضافه کنید.

به نظرتان تا چند سال دیگر رسیدن به چنین چیزی با حداقل هزینه ها امکان پذیر می شود؟ از حداقل هزینه ها صحبت می کنیم چون باید دستگاه به گونه ای قیمت بخورد تا قشر زیادی از مردم قابلیت خرید آن را داشته باشند. آیا سه یا چهار سال دیگر رسیدن به این بلندپروازی ممکن است؟

طبیعتا پاسخ منفی خواهد بود. از طرفی کاهش سرعت رشد تکنولوژی که بالاتر اشاره کردیم در زمینه های گرافیکی باعث شده تا شرکت های کنسول سازی دیر تر به این مهم دست یابند. اگر همین طوری پیش برود که باز هم همان آش و همان کاسه خواهد شد. بنابراین سونی و مایکروسافت با ساخت کنسول های میان نسلی سعی می کنند عمر نسل را طولانی تر کرده تا راحت تر به این مهم دست یابند.

• فرضیه دوم: رقابت با NX

راستش را بخواهید خیلی با این قضیه موافق نیستیم اما چون حرف و حدیث هایی از آن در سطح نت می چرخید، با خود گفتیم عنوان نمودنش خالی از لطف نیست. همان طور که می دانید، نینتندو قصد دارد در مارس سال آینده (اسفند 94 - فروردین 95) کنسول بعدی خود را با نام رمز NX وارد بازار کند.

چون شایعات نشان می دهند این دستگاه از دیگر کنسول های نسل هشتم قوی تر است [برخلاف Wii U که تقریبا قدرتی مشابه اکس باکس 360 و پلی استیشن 3 داشت] بنابراین شرکت های کنسول سازی مانند سونی تصمیم دارند با ساخت مدلی قوی تر این خلاء را پر کنند.

چون امکان دارد نینتندو این بار اهمیت بیشتری به استودیوهای سازنده غیر داخلی خود داده و سعی کند با جلب نظر آن ها عناوین محبوب تری مانند بتلفیلد یا کال آف دیوتی را به پلتفرمش بیاورد. بالاتر هم گفتیم شایعات نشان می دهند سخت افزار NX بهتر از دیگر کنسول ها است، بنابراین به واسطه تجربه ای بهتر از دید گرافیکی، اگر سازنده وقت بگذارد، بازیکنان به سمت این کنسول کشیده می شوند.

ولی چرا می گوییم این فرضیه را خیلی قبول نداریم. نسل ششم را به خاطر دارید؟ در آن نسل هم اکس باکس از پلی استیشن 2 قدرتمند تر بود اما در پایان سونی توانست پیروز نسل باشد. شاید با خود بگویید دوره و زمانه تغییر کرده ولی وقتی پلی استیشن 4 حدود چهل میلیون دستگاه فروخته، واقعا چه احتیاجی به این کار است؟

• فرضیه سوم: پلی استیشن VR

همان طور که از اسم تیتر فرعی بالا مشخص است، این فرضیه تنها به هدست واقعیت مجازی تولید کننده پلی استیشن محدود می شود. پس از خبر حضور این تکنولوژی در بازار کنسول ها، خیلی ها تصور می کردند واقعیت مجازی هم به سرنوشت کینکت و موو دچار خواهد شد.

شاید همچنان بازیکنان نسبت به واقعیت مجازی بی اعتماد باشند، اما سونی قصد دارد با پلی استیشن VR دوباره قلب صنعت گیمینگ را به دست آورد. بنابراین باید از دستگاه جدید خود به خوبی پشتیبانی کرده [برخلاف موو] و عناوین با کیفیتی را برای آن عرضه کند. اما اینجا یک مسئله ای وجود دارد.

سونی سازندگان را  اجبار کرده تا بازی هایی که برای پلی استیشن VR می سازند از 120 فریم ریت پشتیبانی کند. 120 عدد کمی نیست. اکنون خیلی از عناوین روی 30 فریم اجرا می شوند. بنابراین رسیدن به این عدد برای سازندگان مشکل بوده و تنها دو راه وجود دارد: ساخت بازی برای هدست واقعیت مجازی سازنده پلی استیشن را فراموش کنند یا از کیفیت ساخته خود بکاهند.

بنابراین سونی  سعی می کند با عرضه مدل جدید و قوی تر پلی استیشن 4 کار سازندگان را راحت تر کند. ولی چرا این فرضیه هم غلط است. ببینید سرنوشت واقعیت مجازی، با وجود تمامی هیجاناتی که پیرامون آن است، هنوز مشخص نیست. بعد سونی بیاید و به بازیکنان بگوید برای تجربه بهتر باید علاوه بر خود هدست، یک مدل دیگر را نیز خریداری کنند.

البته این نکته را هم فراموش نکنید امکان دارد بازی هایی که برای هدست واقعیت مجازی سونی عرضه می شوند هم از دو کیفیت بصری متفاوت بهره ببرند تا دارندگان هر دو کنسول از آن ها استفاده کند.

فرضیه چهارم: پشتیبانی از فرمت 4K

شاید فکر کنید چون مایکروسافت در گذشته اعلام کرده بود تمایلی به عرضه مدل قوی تر اکس باکس وان ندارد پس احتمال تولید آن غیر ممکن است. متاسفانه باید ناامیدتان کنیم چون این شرکت بارها نشان داده علاقه زیادی برای تغییر سیاست های کنسول خود دارد. بنابراین تمامی حرف های بالا، به غیر از پلی استیشن VR، برای آن ها هم صدق می کند.

فرضیه جالبی توسط Matthew Humphries در وبسایت Geek نوشته شده که نشان می دهد مدل جدید کنسول ها هیچ تفاوت سخت افزاری با نسخه قبلی نداشته و تنها شاهد سازگاری آنان با فرمت 4K هستیم. اکنون ما می خواهیم کمی آن را تغییر دهیم.

نسل هفتم را به خاطر دارید؟ پس از عرضه اکس باکس 360، مایکروسافت مدل جدیدی از این کنسول را معرفی کرد که تفاوت سخت افزاری با نسخه های اولیه نداشته و علاوه بر تغییرات کوچک داخلی، شاهد اضافه شدن پورت HDMI بودیم. بنابراین بازیکنانی که دارای تلوزیون هایی با این فرمت بودند، می توانستند تنها کیفیت ظاهری بهتری را تجربه کنند.

اکنون امکان دارد مشابه این اتفاق برای کنسول های نسل هشتم هم بیافتد. چون آن ها از فرمت 4K پشتیبانی نکرده و کسانی که از این تلوزیون دارند به اجبار باید از پورت HD استفاده نماید. بنابراین رزولوشن بازی از 1080 به 4K آپ اسکیل می شود تا از کیفیت بهتری بهره ببرند. اگر فرضیه آخر را در نظر گرفته و کمی به سلیقه خود تغییر دهیم، می توان امیدوار بود مدل قوی تر در کار نبوده و تنها شاهد نسخه اسلیم هستیم.