ویژگی هایی که در وجود رهبران توانای دنیای کسب و کار نمی بینید

تعریف شما از یک رهبر فوق العاده در دنیای کسب و کار چیست؟ این مفهوم برای برخی به معنای بهره مندی از ویژگی هایی مثل تشویق کارکنان، تعامل اثربخش درباره ی اهداف شرکت، و اتخاذ تصمیم های به جا و درست است.

اما بهترین تعریف می تواند بیشتر با کارهایی سر و کار داشته باشد که یک رهبر خوب تحت هیچ شرایطی انجام نمی دهد. رهبران فوق العاده ی دنیای کسب و کار در مورد مسائل مختلف به گونه ای نظر می دهند که باعث می شود برای خود طرفداران وفاداری پیدا کنند. آنها اساساً توان فکر کردن به موضوعات بی ارزش را ندارند.

همه ی ما دوست داریم از کسانی پیروی کنیم که صادق، قابل احترام، وفادار و مصمم اند. از بسیاری جهات، آنچه که از فردی یک رهبر فوق العاده می سازد نداشتن برخی ویژگی های خاص شخصیتی است. یک رهبر خوب در دنیای کسب و کار هیچگاه هیچ یک از کارهای زیر را انجام نمی دهد:

۱- شفافیت نداشتن درباره ی برنامه های شرکت

شفافیت در محیط های کاری امروزی نقشی کلیدی دارد. بدون شفافیت کارمندان احساس می کنند کسی آنها را به حساب نمی آورد و یا نقشی در جهتگیری شرکت خود ندارند. بهترین رهبران دنیای کسب و کار آنهایی هستند که درباره ی طرح ها و برنامه هایشان با کارمندان خود صحبت می کنند، اما هیچ گاه حقایق را دستکاری نمی کنند. آنها در مورد چالش های پیش روی خود و شرکتشان صداقت دارند و هیچ گاه پیامی مبهم به دیگران نمی رسانند و حقیقت را زیر لایه ای از ابهام و کنایه مخفی نمی کنند.

۲- اخراج نصفه و نیمه

خیلی از ما این مورد را به عینه دیده ایم. رهبران نالایق ممکن است فردی را با تنزل رتبه و گماردن به کاری نامرتبط و متفاوت از حوزه ی کاری اش عملاً نصفه و نیمه اخراج کنند. آنها از کاری که حقیقتاً باید انجام دهند، یعنی اخراج مستقیم کارمند خاطی، پا پس می کشند. این دسته از رهبران به جای آنکه به خاطر دیگر اعضای تیم پای وظایف خود بمانند، از مسئولیت حقیقی خود شانه خالی می کنند.

۳- تظاهر به علاقمندی

تا به حال شده مدیری داشته باشید که تظاهر کند به موضوعی علاقمند است اما در واقع اینطور نباشد؟ این برای کارمندان آزاردهنده است چون می توانند این تظاهر را تشخیص دهند. بهتر است به جای وانمود کردن به علاقه داشتن به یک موضوع یا داشتن اطلاعاتی درباره ی آن، جزئیات موضوع را با سؤال پرسیدن آشکار کنیم و زمانی نسبت به چیزی اظهار علاقمندی کنیم که واقعاً همینطور باشد.

۴- دست انداختن و تمسخر دیگران

یک رهبر فوق العاده هیچگاه کارمند خود را مورد استهزاء قرار نمی دهد؛ این کار در رفتار آنان جایی ندارد. شوخی کردن یک چیز است، و تمسخر یک چیز دیگر. هر کسی هر از گاهی نیاز دارد کمی روحیه ی خود را عوض کند، اما شوخ طبعی ابزاری است که رهبران فوق العاده از آن برای تشویق کارمندان خود و ایجاد فضایی سرزنده در محیط کار استفاده می کنند، نه تمسخر و آزار دیگران. فقط رهبران بی مقدار هستند که از چنین تاکتیک هایی استفاده می کنند.

۵- بداخلاقی کردن

تا به حال به این فکر کرده اید که چرا برخی مدیران همیشه بهانه ای برای ابراز نارضایتی دارند؟ اینگونه رهبران دنیای کسب و کار بدخلقی را همیشه با خود این طرف و آن طرف می برند، شما و زحمت هایتان را به رسمیت نمی شناسند، و استرسی که متحمل می شوید را درک نمی کنند. این جملات احتمالاً شما را هم به یاد فرد یا افرادی می اندازد. اما رهبران فوق العاده در دام این ویژگی های منفی نمی افتند. آنها نه تنها در حق کسی بدخلقی نمی کنند، بلکه اساساً چنین خصوصیتی در وجود خود ندارند.