گوگل از تراشه اختصاصی خود برای شبکه های عصبی عمیق رایانه ای پرده برداشت؛ آیا اهالی مانتین ویو قصد رقابت با اینتل و کوالکام را دارند؟

گوگل اقدام به طراحی چیپ کامپیوتری اختصاصی اش برای شبکه های عصبی عمیق رایانه ای کرده، فناوری در حوزه ی هوش مصنوعی که در حال باز تعریف و باز ابداع عملکرد سرویس های اینترنتی است.

در همین راستا روز گذشته «سوندار پیچای»، مدیر عامل کمپانی مورد بحث، در جریان برگزاری کنفرانس گوگل I/O (مهم ترین رویداد سالانه ی گوگل) رسماً اعلام کرد یک مدار مجتمع با ویژگی های خاص (در اصطلاح ASIC) که به شکل ویژه در شبکه های عصبی عمیق کامپیوتری کاربرد خواهد داشت را آماده سازی کرده اند.

اما به یقین این پرسش برای شما مطرح است که شبکه های عمیق عصبی که به دفعات از آنها نام بردیم چه هستند؟ این شبکه ها در اصل ترکیبی از نرم افزارها و سخت افزارهایی خاص هستند که می توانند امور ویژه ای را پس از تحلیل حجم انبوهی از داده به شکلی کاملاً متفاوت و البته بهینه تر نسبت به سایر روش ها به سرانجام برسانند.

برای مثال گوگل از شبکه های عمیق عصبی برای شناسایی اشیاء و چهره ها در تصاویر استفاده می کند، دستورات صوتی که به تلفن های هوشمند اندرویدی خود ابلاغ می کنید را تشخیص می دهد و یا متون را از یک زبان به زبانی دیگر ترجمه می نماید.

ناگفته نماند فناوری مورد بحث در آستانه ی دگرگون کردن نحوه ی عملکرد موتور جستجوی کمپانی ساکن مانتین ویو نیز هست.

با TPU آشنا شوید

گوگل تراشه ی جدید خود را «واحد پردازشی تنسور» (Tensor Processing Unite یا به اختصار TPU) نامگذاری کرده، زیرا این چیپ به شکلی گسترده با TensorFlow در ارتباط است؛ موتوری که برای سرویس های یادگیری عمیق شرکت استفاده می شود.

اگر به خاطر داشته باشید غول دنیای جستجوهای اینترنتی در پائیز سال گذشته TensorFlow را تحت یک لیسانس متن-باز به شکل عمومی منتشر کرد و به این ترتیب همه ی کمپانی ها و اشخاص در سراسر جهان این فرصت را پیدا کردند تا از این موتورِ نرم افزاری به شکل آزاد استفاده برده و در صورت نیاز آن را بر حسب خدمات و سرویس هایشان سفارشی سازی نمایند.

البته اکنون شواهد نشان می دهند گوگل قصد ندارد طراحی TPU را با سایرین به اشتراک بگذارد، اما همگان قادر خواهند بود تا از طریق سرویس های ابری اهالی مانتین ویو از ترکیب سخت افزارها و نرم افزارهای یادگیری ماشینی آنها بهره مند شده و موارد مذکور را در راستای نیازهای خود به کار گیرند.

گوگل تنها یکی از شرکت هایی به حساب می آید که یادگیری عمیق را به شکلی وسیع با سرویس های اینترنتی اش ترکیب کرده و نباید از خاطر برد مایکروسافت، توییتر، فیس بوک و... نیز فناوری هایی مشابه را برای بهبود خدمات شان به کار بسته اند.

البته در سوی دیگر ماجرا، اکثر غول های اینترنتی برای پیاده سازی شبکه های عصبی عمیق خود به پردازشگرهای گرافیکی و محصولات کمپانی هایی مانند انویدیا تکیه می نمایند. در این میانه برخی از نام های شناخته شده تر، همانند مایکروسافت، استفاده از مدارهای مجتمع دیجیتال و برنامه پذیر (FPGA) را در دستور کار قرار داده اند؛‌ مدارهایی که می توان آنها را به شکلی ویژه برای اموری خاص برنامه ریزی کرد.

بر طبق گفته های گوگل در رَک های غول پیکر دیتا سنترهای این شرکت، یک TPU دقیقاً درون شیاری قرار می گیرد که از آن برای جاسازی و اتصال هارد دیسک ها استفاده می شود؛ این چیپ ها در قیاس با دیگر راه حل های سخت افزاری، کارایی بیشتری را در زمینه ی یادگیری ماشینی داشته و ضمناً انرژی کمتری هم مصرف می کنند.

گوگل تراشه های جدید خود را به گونه ای طراحی کرده که از الگوهایی ویژه و منعطف برای اجرای عملیات ها بهره می گیرند، این الگوها سبب شده اند تا کاربران طی هر پردازش به مراتب سریع تر به نتیجه رسیده و البته نتایج به دست آمده نیز عموماً کاربردی تر و دقیق تر باشند.

اما مهم تر از همه ی مواردی که در بالا ذکر شد اینکه، حالا گوگل به تراشه های کمپانی های دیگر مانند انویدیا متکی نیست یا اتکای کمتری به آنها دارد. ضمناً اکنون شواهدی را مشاهده می کنیم که بر اساس آنها به نظر می آید حالا اهالی مانتین ویو بیش از هر زمان دیگری تمایل دارند تا در خانه چیپ های مورد نیاز شان را طراحی و تولید کنند، خبری که به یقین برای کمپانی هایی مانند اینتل، کوالکام و... خوشایند نیست.

در زمان حاضر، اکثر سرورهای دیتا سنترهای وسیع و عظیم گوگل قدرت خودشان را از پردازنده های اینتل می گیرند، حالا تصور کنید این کمپانی تصمیم داشته باشد پردازنده هایی که خودش توسعه داده است را به کار بندد؛ اینتل به یقین از همین حالا نگران آینده است.

گوگل می گوید یک سالی می شود که بهره برداری از TPU ها را آغاز کرده و زمان چندانی نیز از پایان یافتن توسعه ی آنها نمی گذرد. اکنون باید دید گام های بعدی این غول دنیای تکنولوژی در زمینه ی مورد بحث چه خواهند بود و آیا دیگر اهالی دره ی سیلیکون تحت تاثیر این گام ها قرار خواهند گرفت یا خیر.