سکونتگاه انبساط پذیر ناسا با موفقیت در مجاورت ایستگاه فضایی بین المللی باد شد

فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی روز گذشته نوعی ماژول پارچه ای انبساط پذیر را در این ایستگاه مورد آزمایش قرار دادند که ممکن است روشی ارزان تر و ایمن تر را برای اسکان دادن طولانی مدت انسان در فضا به ارمغان بیاورد.

این ماژول که توسط شرکت فضایی و خصوصی Bigelow طراحی و تولید شده و به اختصار BEAM خوانده می شود، نخستین سکونتگاه انبساطی دنیاست که قرار شده با کمک فضانوردان در این محیط مورد آزمایش قرار گیرد.

دفتر اصلی شرکت Bigelow در لاس وگاس واقع شده و پیشتر نیز ماژول ابداعی آن به صورت بدون سرنشین دو مرتبه مورد آزمایش قرار گرفت. گفتنی است که استفاده از ماژول های سبک انبساطی به مراتب کم هزینه تر از ماژول های فلزی سنتی است و علاوه بر این، سطح حفاظتی شان در برابر پرتوهای رادیو اکتیو نیز بیشتر است.

ناسا در نظر دارد در آینده از این ماژول ها برای اسکان دادن فضانوردان در جریان ماموریت های سه ساله به مریخ استفاده نماید.

جف ویلیام یکی از فضانوردانی است که درون ایستگاه فضایی بین المللی سکونت دارد و روز گذشته راس ساعت 9 صبح با باز کردن دریچه ای که روی ماژول تعبیه شده بود، کار باد کردن آن را آغاز کرد.

ویلیامز در این باره به تیم کنترل پرواز گفت که در زمان این کار صداهای منقطعی شبیه به ترکیدن شنیده است که البته به باور Dan Huot یکی از کارشناسان ناسا  این صدا از بخیه هایی ناشی شده که درون ماژول قرار داشتند و در زمان باز شدن آن شنیده می شدند.

ویلیامز به مدت هفت ساعت کار باد کردن این ماژول را ادامه داد تا اینکه کاملا به حالت برافراشته درآید. در مرحله بعدی، هشت تانکر حاوی هوا در داخل ماژول باز شدند تا BEAM به صورت کامل باز شود و به اندازه یک تخت خواب کامل در بیاید (در این مرحله ابعاد آن به ده برابر میزان باد نشده اش رسید).

قرار است که این فضانورد و همکاران او به مدت یک هفته منتظر بمانند و سپس به داخل ماژول ورود پیدا کنند تا در نهایت حسگرهای اندازه گیری اشعه، دما و مواردی از این دست را در داخل آن نصب نمایند.

گفتنی است که اولین تلاش برای باد کردن این ماژول روز پنجشنبه گذشته انجام شد که متاسفانه به خاطر اصطکاک به وجود آمده میان لایه های مختلف پارچه، فوم و پوشش محافظ بیرونی اش به شکست انجامید.

Huot می گوید: این یک فرایند آموزشی است و همه چیز طراحی و عملکرد سکونتگاه های انبساطی در آینده را تغییر خواهد داد. اضافه نماییم که ناسا قصد دارد این ماژول را به ایستگاه فضایی بین المللی که یک آزمایشگاه 100 میلیارد دلاری است و با سرعت 400 کیلومتر بر ساعت بالای زمین حرکت می کند، به مدت دو سال به حال متصل نگه دارد تا دریابد که مقاومت آن در برابر شرایط جوی نامطلوب و خشن چگونه است. شرکت فضایی Bigelow نیز قصد دارد ماژول هایی با ابعاد 20 برابر BEAM را بسازد و به سازمان های تحقیقاتی و شرکت های فضایی علاقمند عرضه نماید.