جیم لاول، فضانورد مأموریت پرمخاطره آپولو 13، در 97 سالگی درگذشت

«جیم لاول»، فضانوردی که سال 1970 با هدایت مأموریت آپولو 13 توانست فضاپیمای آن را به سلامت به زمین بازگرداند، در سن 97 سالگی درگذشت.

براساس گزارش بی‌بی‌سی، ناسا می‌گوید او پس از اینکه تلاش برای فرود روی ماه به‌دلیل انفجار فضاپیما متوقف شده بود، توانست «حادثه‌ای بالقوه را به یک موفقیت تبدیل کند.» ده‌ها میلیون نفر از سراسر جهان از طریق تلویزیون شاهد سقوط لاول و دو فضانورد دیگر به اقیانوس آرام بودند، لحظه‌ای که به یکی از نمادین‌ترین لحظات تاریخ سفرهای فضایی تبدیل شده است.

لاول که همچنین عضو مأموریت آپولو 8 بود، اولین انسانی محسوب می‌شد که دو بار به ماه سفر کرده اما هرگز روی آن فرود نیامده است.

«جیمز آرتور لاول جونیور» در 25 مارس 1928 متولد شد. یک سال قبل از اینکه «چارلز لیندبرگ» سفر تاریخی خود را از اقیانوس اطلس انجام دهد. او در مورد دوران کودکی خود گفته بود:

«پسرها دایناسورها یا هواپیماها را دوست دارند. من پسری بودم که علاقه زیادی به هواپیما داشت.»

لاول وقتی پنج ساله بود، پدر خود را در یک تصادف رانندگی از دست داد. مادر او، «بلانش»، تمام ساعات روز را کار می‌کرد و به سختی سعی داشت تا غذای خانواده را فراهم کند. دانشگاه برای آنها از لحاظ مالی هدفی دست‌نیافتنی بود.

جیم لاول سپس به نیروی دریایی ایالات متحده ملحق شد که پس از جنگ جهانی دوم به دنبال خلبان‌های جدید بود. او در این واحد به‌عنوان یک خلبان جنگنده آموزش دید. دو سال بعد، لاول ریسک کرد و به آکادمی نیروی دریایی در آناپولیس، منتقل شد، به امید اینکه با موشک‌های محبوب خود کار کند.

اولین مأموریت‌های لاول در ناسا

در سال 1958، لاول برای پیوستن به ناسا درخواست خود را ارائه کرد. او یکی از 110 خلبانی بود که برای پروژه مرکوری (با هدف قرار دادن یک انسان در مدار زمین) در نظر گرفته شده بود، اما یک مشکل کبدی موقت باعث شد تا شانس لاول از بین برود.

اولین سفر فضایی او با فضاپیمای دونفره جمنای 7 انجام شد. لاول و فضانورد دیگری با نام «فرانک بورمن» به فضا پرتاب شدند تا متوجه شوند آیا انسان‌ها می‌توانند دو هفته در فضا زنده بمانند یا خیر.

پرواز بعدی لاول برای فرماندهی جمنای 12 بود که همراه با فضانورد تازه‌کار «باز آلدرین» انجام شد. این بار آنها ثابت کردند که انسان می‌تواند بیرون از فضاپیما نیز فعالیت کند. آلدرین در این مأموریت وارد فضا شد و پنج ساعت به عکاسی از میدان‌های ستاره‌ای پرداخت.

پس از آن نوبت به ماه رسید. مأموریت آپولو 8 شامل اولین گروهی بود که به مدار فراتر از مدار پایین زمین وارد شدند و تحت تأثیر گرانش یک جسم دیگر قرار گرفتند. این خطرناک‌ترین مأموریت ناسا بود.

او همراه با فضانوردان دیگری با موشک «ساترن 5» و سرعتی بیشتر از 40 هزار کیلومتر برساعت از جو زمین خارج شد. موشک مورداستفاده در این مأموریت یکی از بزرگ‌ترین نمونه‌های آن زمان محسوب می‌شد. 68 ساعت پس از پرتاب، آنها به مقصد رسیدند.

هرچند ارتباط رادیویی با مرکز کنترل مأموریت قطع و سپس کامل از بین رفت، اما لاول در آن زمان جزء اولین انسان‌هایی بود که سمت دیگر ماه را دید.

ماجرای مأموریت آپولو 13 ناسا و نجات آن توسط لاول

بااین‌حال، مهم‌ترین مأموریت او آپولو 13 محسوب می‌شود. مأموریتی که با مشکل بزرگی همراه شد و فضانورد ناسا توانست آن را نجات دهد. در فاصله حدود 332 هزار کیلومتری زمین، فشار اکسیژن افت کرد و برق فضاپیما قطع شد. در این زمان بود که لاول جمله تاریخی «هیوستون، ما یک مشکل داریم» را به اپراتورهای ناسا اعلام کرد. در ویدیو زیر می‌توانید این لحظه را تماشا کنید:

این مأموریت بزرگ‌ترین شکست ناسا در آن زمان بود و خدمه آن در دردسر بزرگی قرار گرفتند.

در این زمان «فرد هایز»، دیگر فضانورد این مأموریت، و لاول با عجله ماژول ماه‌نشین «آکواریوس» را فعال کردند. این ماژول قرار نبود تا رسیدن به ماه استفاده شود، و به‌دلیل عدم وجود سپر حرارتی نمی‌توانست برای ورود به جو زمین به‌کار برود، اما می‌توانست آنها را تا رسیدن به زمین زنده نگه دارد.

در واقع زمانی که یکی از مخازن اکسیژن فضاپیمای آنها منفجر شد و سیستم‌های اصلی را از کار انداخت، لاول و تیم او از این ماژول به‌عنوان یک «قایق نجات فضایی» استفاده کردند. آکواریوس دارای دو مخزن اکسیژن مستقل بود که برای مأموریت ماه‌نشینی در نظر گرفته شده بود. فضانوردان ناسا از این اکسیژن، هم برای تنفس خود و هم برای تولید برق از طریق سلول‌های سوختی استفاده کردند.

همچنین داخل فضاپیما به دلیل قطع گرمایش به‌شدت سرد شده بود. ماژول ماه‌نشین فضای کوچکی داشت اما گرم‌تر بود و تجهیزات حیاتی آن سالم بودند، بنابراین خدمه تقریباً کل مسیر برگشت را داخل آکواریوس بودند.

درحالی که تمام دنیا فکر می‌کردند خدمه این مأموریت به پایان راه خود رسیده‌اند، جیم لاول، فرد هایز و «جک سوایگرت» در اقیانوس آرام فرود آمدند.

واکنش ناسا و تام هنکس به درگذشت فضانورد افسانه‌ای

«شان دافی»، رئیس موقت ناسا در بیانیه‌ای گفت که لاول به برنامه فضایی ایالات متحده کمک کرد تا «یک مسیر تاریخی را هموار کند.»

«تام هنکس»، بازیگر شناخته شده آمریکایی که در فیلم Apollo 13 محصول 1995 نقش لاول را بازی کرده نیز به مرگ او واکنش نشان داد. وی لاول را به‌عنوان یکی از افرادی معرفی کرده که «جسارت رؤیابافی دارند و دیگران را به مکان‌هایی هدایت می‌کنند که به تنهایی نمی‌توانستیم به آنجا برویم.»

لاول سال 1973 از نیروی دریایی بازنشسته شد و زندگی آرامی را انتخاب کرد. در شرکت Bay-Houston Towing کار کرد، سخنرانی می‌کرد و ریاست انجمن ملی عقاب پیشاهنگ را برعهده داشت.

او همچنین یک کتاب با نام «ماه گمشده: سفر پرمخاطره آپولو 13» (Lost Moon: The Perilous Voyage of Apollo 13) درباره اتفاقات مأموریت خطرناک خود نوشته بود.