نوازش چشم ها؛ معرفی برترین بازی های موبایل از دیدگاه گرافیک هنری [قسمت اول]

بیایید با هم رو راست باشیم، تجربه بازی های ویدیویی برای خیلی ها آن جذابیت گذشته را ندارد. چند بار اتفاق افتاده هنگام تجربه یک عنوان از خود بپرسید: «پس کی به اتمام می رسد؟.» دلیلش را نمی دانیم، شاید بازی ها دیگر آن حس و حال گذشته را نداشته یا ما کمی علاقه خود را از دست داده ایم.

اما هر چیزی که هست، حداقل باور داریم در میان بازار شلوغ بازی های ویدیویی، آثاری وجود دارند که بتوانند آن لذت قبلی را به بازیکنان هدیه بدهند؛ لذتی که شاید خیلی ها به دنبالش هستند اما هنوز نتوانسته اند پیدا کنند. در مطلبی پیش رو سعی داریم به عناوینی بپردازیم که می توانند این جذابیت را دوباره برای بازیکن ها به ارمغان بیاورند؛ عناوینی که نه با صحنه های سینمایی عظیم، بلکه به واسطه طراحی هنری بی نظیر خود فرد را غرق در دنیایشان می کنند.

Monument Valley

Monument Valley تنها یک بازی نیست، بلکه مکتبی است که به سازندگان می آموزد چگونه باید با استفاده از طراحی مراحل استثنایی و چشم نواز تجربه ای فراموش نشدنی را به بازیکن هدیه داد. المانی که در زیبایی دره یادبود نقش بسیار مهمی را ایفا کرده، خطای دید موجود بازیکن به محیط است؛ امکان دارد آن چیزی که میبینید با چیزی که واقعا محیط بازی را تشکیل داده متفاوت باشد.

همین پارادوکس نه تنها توانسته رنگ و بوی جدیدی به پازل ها بخشیده و ذهن بازیکن را منحرف کند، بلکه در ایجاد دنیایی فراموش نشدنی هم نقش بسیار مهمی را ایفا کرده است. با تجربه Monument Valley فقط سرگرم نمی شوید، بلکه نشان می دهید که برای سرگرمی خود اهمیت قائلید.

Granny & The Grim Reaper

داستان مادربزرگ قصه ما این بار متفاوت تر از همیشه است. او که در ساعات پایانی عمر خود به سر می برد، تمام توان خود را به کار گرفته تا از چنگال مرگ فرار کند. به نظر می رسد میل به ابدیت سن و سال نمی شناسد. مکانیزم گیم پلی گرنی و گریم بدین صورت است که مادربزرگ باید در مسیری کروی شکل حرکت کرده و باید با فرار از دستان گریم، ساعت هایی را جمع آوری کند تا به لحظه های عمر خود بیافزاید.

المانی که در زیبایی گرنی و گریم نقش بسیار مهمی را ایفا کرده، به رنگ بندی چشم نواز بازی باز می گردد که توانسته این عنوان را به یکی از خوش ساخت ترین آثار داخلی تبدیل کند. درست خواندید گرنی و گریم یک بازی ایرانی است؛ عنوانی که به اعتقاد ما یکی از بهترین گرافیک های هنری را بین عناوین مشابهش دارد.

Machinarium

هیچ گاه فکر نمی کردیم پس از انیمیشن WALL·E رباتی بتواند این گونه دل ما را برباید، اما Machinarium آمد و تمامی معادلات را برهم زد. فضاسازی استثنایی بازی همانند یک آهن رباست؛ آهن ربایی که بازیکن را جذب نموده و دیگر رها نمی کند. این زیبایی راه خود را به بخش های دیگر ماشینیاریوم هم پیدا کرده است.

پشت پرده داستان بسیار ساده بازی، روابطی احساسی و فراموش نشدنی وجود دارد که سوار بر رودخانه آرام ریتم ماشینیاریوم، بازیکن ها را تا پایان نگه می دارد. از موسیقی و گیم پلی هم صحبتی نمی کنیم. چون باور داریم دادن القابی مانند شاهکار تنها ارزش آن ها را کاهش می دهد.

Alto’s Adventure

اعتیادی از جنس هنری؛ بهترین لقبی که شاید بتوان به Alto’s Adventure چشم نواز داد. اگر بخواهیم یک رقیب واقعی از دیدگاه هنری برای Monument Valley برشماریم، بدون ذره ای تردید یکی از انتخاب های ما این بازی است. باید اعتراف کنیم هیچ وقت اسنوبورد سواری بدین چشم نوازی نبوده؛ رنگ بندی استثنایی محیط، نمای دوربین، پس زمینه و طراحی آبجکت ها چشمان بازیکن ها را نوازش می دهد. اکنون به این زیبایی یک گیم پلی اعتیادآور و درگیرکننده را هم اضافه نمایید تا بهتر بتوانید لفظ «شاهکاری» که برای این بازی استفاده می شود را درک کنید.

Bastion

می زند، می زند، می زند: راوی موجود در باسشن از جذاب ترین بخش های موجود در تمامی عناوین موجود تاریخ صنعت گیمینگ است. این که حرکتی  انجام می دهید و توسط فردی بازگو می شود، چیزی نیست که همیشه در یک بازی ببینید. همین المان به تنهایی توانسته تا باسشن را در جرگه زیباترین تجربه های ممکن هر فرد قرار دهد. گیم پلی و موسیقی هم همین گونه است.

مکانیزم سرگرم کننده مبارزات در کنار عناصر سبک نقش آفرینی موجود و ترک های گوش نواز بازیکن ها را به بازی معتاد می کند. درست است، تمامی این بخش ها در بالاترین سطح خود قرار دارند، اما هیچ کدام بدون «طراحی هنری شاهکار بازی» نمی توانستند این قدر چشم بازیکن را بگیرند. محیط و رنگ بندی شاد آن همانند قطعه ای پازل پیش دیگر بخش ها قرار گرفته و جذابیت شان را دوچندان کرده است.

Limbo

Limbo یا برزخ را می توان به یک تابلوی نقاشی تشبیه کرد؛ تابلویی که محیطش ترسیم شده، اما سرنوشت شخصیت اصلی و اتفاقات موجود در این بستر را خود شما باید رقم بزنید. بازی یک خط دیالوگ هم نداشته و حتی ممکن است تا پایان نفهمید داستان چیست. گیم پلی هم پیرامون قانون «بمیر و یاد بگیر» می چرخد. بنابراین برای پیروزی باید بارها طعم شکست را تجربه کنید. با این وجود، لیبمو چه جذابیتی دارد؟

شاید تنها تجربه بازی بتواند بهترین پاسخ این سوال باشد، اما باید بگوییم اتمسفر تاریک و فضاسازی غم زده لیبمو، بدون این المان ها هیچ گاه نمی توانست تاثیر واقعی خود را روی مخاطب بگذارد. لیبمو از زیباترین بازی های نسل قبل به شمار می رود. بد نیست بدانید این عنوان هم اکنون برای اکس باکس وان رایگان بوده و دارندگان این کنسول می توانند آن را دانلود کنند.