بررسی دیجیاتو: Huawei P9 Plus [به همراه بررسی ویدیویی]

هوآوی بار دیگر با عرضه جدیدترین پرچمدار خود به نام P9 (بررسی دیجیاتو)، نشان داد در رویه ی تازه ی خود جدی است و به خوبی می تواند با محصولات رقبای خوشنام و قدرتمند خود به مقابله بپردازد.

این اما تنها محصول جدید شرکت چینی برای سال جاری نبود و در کنار آن یک نسخه ی بزرگتر با نام P9 Plus نیز عرضه شد، رویه ای که پیشتر اپل و سامسونگ نیز آن را پی گرفته اند.

فبلت جدید با وجود شباهت های فراوان با پرچمدار کوچکتر تفاوت هایی نیز دارد، از جمله پنل نمایشگر سوپر امولد، میزان حافظه ی رم بیشتر و باتری بزرگتر که همین موارد می تواند تجربه ی کاربری دستگاه را نسبت به مدل P9 متفاوت کند.

مهمترین ویژگی هر دو پرچمدار جدید اما دوربین دوگانه ی دستگاه است که در همکاری با شرکت معتبر لایکا توسعه یافته و به لطف سنسور دوم سیاه سفید، به گفته ی سازنده روشنایی تصاویر را 200 درصد و کنتراست را 50 درصد نسبت به روش های مرسوم بهبود می بخشد.

در بررسی Huawei P9 Plus با دیجیاتو همراه باشید تا ببینیم تفاوت های پرچمدار 5.5 اینچی با محصول کوچکتر، تجربه ی کاربری دستگاه را چگونه رقم زده است.

بررسی ویدیویی

(اگر از اپلیکیشن دیجیاتو استفاده می کنید با مراجعه به این لینک می توانید ویدئو را مشاهده کنید)

طراحی

«پی 9 پلاس» با وجود نمایشگر هم اندازه، از iPhone 6S Plus کوچکتر است و البته اندکی از دیگر رقیب خود یعنی Galaxy S7 Edge بزرگتر به حساب می آید. فبلت جدید هوآوی اما با ضخامت 6.98 میلی متر از هر دو رقیب خود باریک تر است و این موضوع به خوبی هنگام استفاده از دستگاه محسوس خواهد بود. وزن دستگاه نیز با 162 گرم جایی بین دو رقیب عمده قرار می گیرد و البته به شکل قابل توجهی از آیفون 192 گرمی سبک تر است.

هوآوی تاکنون محصولات جذابی را با بدنه ی فلزی به بازار عرضه کرده و پرچمداران تازه نیز از این قاعده مستثنی نیستند. «پی 9 پلاس» بر همین اساس به بدنه یکپارچه آلومینیومی با ظاهر خراش خورده مجهز است که البته سطحی بسیار لطیف و صیقلی دارد و حس کاملاً مناسبی را هنگام لمس منتقل خواهد کرد. مقاومت بدنه ی آلومینیومی در برابر جذب اثر انگشت نیز قابل قبول است.

در نمای پشت بدنه درمجموع با طراحی مشابه نسل قبل مواجه هستیم، البته با این تفاوت که این بار حسگر اثر انگشت با طراحی مربعی مشابه Mate 8 جای لوگوی سازنده را گرفته است. بخش بالای حسگر به نوار مشکی شیشه ای اختصاص داده شده که لنز های دوربین دوگانه را در خود دارد و در بخش پایین نیز، نوار باریک پلاستیکی مربوط به آنتن مخابراتی را مشاهده می کنیم.

در کنار وزن سبک، ضخامت اندک و بدنه ی صیقلی، انحنای لبه های دستگاه نیز خصوصیت دیگری است که ارگونومی «پی 9 پلاس» را بهبود داده و موجب شده این فبلت 5.5 اینچی به خوبی در دست جای گیرد. تنها دکمه های دستگاه به کنترل صدا و خاموش و روشن کردن اختصاص دارد که در محل مناسبی از سمت راست بدنه واقع شده و دسترسی به آنها به راحتی انجام می گیرد.

نمای بالا و سمت چپ بدنه کاملاً ساده و چشم نواز هستند و تنها درگاه سیم کارت و فرستنده مادون قرمز دستگاه در این دو بخش مشاهده می شود. تمام موارد باقی مانده نیز در بخش پایین بدنه قرار گرفته اند از جمله خروجی هدفون، اسپیکر مونو و درگاه USB Type-C که تازه ترین نسل از این استاندارد ارتباطی به حساب می آید.

در نمای روبرو نمایشگری با حاشیه های اندک از کناره ها مواجه هستیم و با وجود حاشیه های نسبتاً قابل توجه در بالا و پایین، نسبت 72 درصدی صفحه نمایش به بدنه به شکل قابل توجهی از آیفون 67 درصدی بالاتر است. این میزان البته نسبت به Galaxy S7 Edge که صفحه نمایش 76 درصد از نمای روبروی بدنه ی آن را به خود اختصاص داده پایینتر به حساب می آید اما باید توجه داشته باشید که این میزان برای محصول سامسونگ به لطف خمیده بودن کناره های نمایشگر رقم خورده است.

اما آنچه بیش از همه به زیبایی طراحی دستگاه در این بخش کمک کرده خمیدگی های لبه ی نمایشگر 2.5D دستگاه است، موضوعی که در کنار خلوت بودن نمای روبرو، ظاهری شکیل و ساده برای فبلت پرچمدار هوآوی به ارمغان آورده است.

شرکت چینی ضمناً نسخه ی تک سیم کارت فبلت خود را در دو رنگ خاکستری و سفید عرضه کرده است، اما اگر به خرید مدل دو سیم کارت تمایل داشته باشید لازم است بدانید که این محصول تنها در یک رنگ طلایی تولید شده است.

در مجموع باید گفت با وجود تمام شباهت ها، هوآوی به خوبی در محصول تازه موفق شده طراحی نسل پیشین را بهبود داده و محصولی با ظاهر و ارگونومی مناسب به بازار عرضه نماید. این شرکت مدتی است تلاش می کند زبان طراحی یکپارچه ی خود را در تمام تلفن های هوشمندش مورد استفاده قرار دهد و با عرضه ی هر محصول تازه، یک قدم به این هدف نزدیک تر می شود.

نمایشگر

هردو پرچمدار جدید هوآوی به نمایشگری با رزولوشن Full HD مجهز هستند، موضوعی که به دلیل اندازه ی بزرگتر مدل پلاس، تراکم پیکسل های نمایشگر این محصول را کاهش داده و به رقم 401 در هر اینچ رسانده است که البته با iPhone 6S Plus دقیقاً برابر است.

اما مزیت «پی 9 پلاس» نسبت به مدل کوچکتر و آیفون در این است که سازنده به جای پنل IPS، فناوری Super AMOLED را در ساخت دستگاه مورد استفاده قرار داده است، موضوعی که پویایی رنگها و عمق رنگ مشکی را در نسخه ی پلاس بهبود بخشیده است.

البته باید توجه داشت که میزان جزئیات در مقایسه با محصولاتی که به نمایشگر QHD مجهز هستند در رده ی پایینتری قرار می گیرد و خصوصاً هنگام مطالعه ی متن پیکسل ها تا حدی در لبه ی حروف قابل مشاهده خواهند بود، اما تردیدی وجود ندارد که این نمایشگر رنگها را گرم تر از رقبای مجهز به پنل IPS نمایش می دهد.

زاویه ی دید نمایشگر استثنایی است و حداکثر روشنایی نیز با توجه به امولد بودن پنل نمایشگر کافی و برای محیط های پر نور مناسب است، اما به دلیل بازتاب زیاد از سطح صفحه نمایش، میزان خوانایی زیر نور مستقیم تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

اما جذاب ترین خصوصیت نمایشگر «پی 9 پلاس» فناوری موسوم به Press Touch است که عملکردی مشابه تاچ سه بعدی در محصولات اپل دارد، در نتیجه صفحه نمایش دستگاه قادر است میزان فشار وارد شده توسط انگشت کاربر را شناسایی نماید.

با وجود اینکه هوآوی فناوری تشخیص فشار روی سطح نمایشگر را زودتر از اپل معرفی کرده بود، مدت زیادی طول کشید تا نخستین تلفن هوشمند مجهز به این قابلیت را عرضه کند، موضوعی که موجب شده در حال حاضر تنها 18 اپلیکیشن ساخته شده توسط سازنده از قابلیت Press Touch پشتیبانی کنند.

در صورت فشار دادن انگشت روی آیکون این نرم افزارها، یک منو مشابه کلیک راست کردن در کامپیوترها ظاهر می شود و گزینه های متنوعی را در حوزه ی عملکرد آن اپلیکیشن در اختیار شما قرار می دهد.

شرکت چینی علاوه بر این قابلیت دیگری را نیز به فناوری خود اضافه کرده و آن اینکه در صورت فشار دادن انگشت روی عکس ها، بخش مورد نظر شما بزرگنمایی خواهد شد. البته باید توجه داشته باشید که در این حالت قسمت بزرگنمایی شده کیفیت چندانی نداشته و پیکسل های آن نمایان خواهند بود. میزان زوم در تصویر نیز به انتخاب شما خواهد بود و

علاوه بر محدود بودن کارایی فناوری هوآوی و تعداد اپلیکیشن هایی که از آن پشتیبانی می کنند، دقت آن نیز نسبت به تاچ سه بعدی اپل در سطح پایین تری است و انتظار می رود سازنده این دو نقطه ضعف را در آینده بر طرف کند. اما در هر حال باید توجه داشت که شرکت چینی در حال حاضر تنها تولید کننده ای است که چنین قابلیتی را در پلتفرم اندروید عرضه کرده و با وجود همه ی محدودیت ها جایگزین بهتری برای مقایسه با آن در این پلتفرم وجود ندارد.

در نهایت لازم است اشاره کنیم که نمایشگر «پی 9 پلاس» مثل محصولات اخیر هوآوی قادر است بین ضربه زدن با نوک و مفصل انگشت تمایز قائل شود که در بخش بعدی به این ویژگی خواهیم پرداخت.

نرم افزار

«پی 9 پلاس» به اندروید مارشملو مجهز است و سازنده نسخه 4.1 از رابط کاربری EMUI را روی آن مورد استفاده قرار داده است (برخلاف نکسوس 6P که به اندروید خالص مجهز است). رابط کاربری هوآوی در مجموع بیش از اندروید، تجربه ی کاربری iOS را تداعی می کند. سازنده کشوی اپلیکیشن ها را از این سیستم عامل حذف کرده و بخش تنظیمات سریع (که با سوایپ از بالا ظاهر می شود) به دو بخش برای دسترسی به نوتیفیکیشن ها و میان برها جدا شده است.

سوایپ از پایین دکمه های کنترل موسیقی و میان بر های دسترسی به بخش هایی مثل چراغ قوه و ماشین حساب را در اختیار کاربر قرار می دهد و در لاک اسکرین دستگاه نیز با نوتیفیکیشن ها و تصاویر زمینه ای مواجه هستیم که به شکل خودکار با هربار با روشن شدن نمایشگر تغییر می کنند.

این نسخه از رابط کاربری سازنده از نظر اپلیکیشن های زائد وضعیت قابل قبولی دارد. در زمینه ی شخصی سازی نیز آزادی عمل مناسبی در اختیار کاربر قرار داده شده و می توانید در مورد انیمیشن ناوبری بین صفحات، تعداد اپلیکیشن های موجود در هر صفحه، فونت و تم کلی را به سلیقه ی خود تغییر دهید، البته باید توجه داشته باشید که تم های ارائه شده توسط سازنده به اندازه سامسونگ یا HTC از یکدیگر متفاوت نیستند.

رابط کاربری هوآوی علاوه بر این به حالت استفاده یک دستی، دستورات حرکتی و صوتی متنوعی نیز مجهز است، اما متفاوت ترین ویژگی این تلفن هوشمند امکان تمایز قائل شدن بین نوک و مفصل انگشت است. به لطف این ویژگی می توانید با کشیدن یک دایره روی صفحه با مفصل انگشت، به سادگی از بخش مورد نظر خود اسکرین شات تهیه کنید یا با دو بار ضربه زدن از تمام صفحه اسکرین شات بگیرید.

البته باید توجه داشته باشید که هنوز هم مواردی پیش می آید که این قابلیت به شکل کاملاً بی نقص عمل نمی کند، اما کاملاً مشخص است که سازنده دقت آن را نسبت به نسل های قبلی به شکل قابل توجه بهبود داده است. «پی 9 پلاس» ضمناً به لطف بهره مند بودن از اندروید مارشملو، به جدیدترین ویژگی های این سیستم عامل از جمله قابلیت Doze برای افزایش زمان Standby، نظارت دقیق روی میزان دسترسی اپلیکیشن ها به بخش های مختلف سیستم و در نهایت امکان یکپارچه کردن کارت حافظه با حافظه ی داخلی نیز برخوردار است.

در مجموع باید گفت اگر کاربر ابزارهای اخیر هوآوی بوده اید، در این نسخه هم تفاوت چندانی را حس نخواهید کرد. البته تردیدی وجود ندارد که هوآوی در سالهای اخیر رابط کاربری خود را به مرور بهبود بخشیده است، اما به نظر می رسد سرعت این شرکت نسبت به رقبا در این زمینه کمتر بوده و EMUI هرچند امکانات متنوع و مبتکرانه ای در خود دارد، اما حداقل از نظر طراحی در رده ی پایین تری نسبت به رابط کاربری تخت و ساده ی تولید کنندگان دیگر قرار می گیرد.

دوربین ها

مهمترین ویژگی پرچمداران جدید هوآوی به دوربین های دوگانه مربوط می شود که با همکاری شرکت معتبر Leica توسعه یافته است. دوربین دوگانه البته به تنهایی ویژگی مبتکرانه ای به حساب نمی آید و پیشتر در محصولاتی از جمله LG G5 (بررسی دیجیاتو)، HTC One M8 و حتی Honor 6 Plus از همین سازنده مشاهده شده است، اما نکته ی متمایز کننده که برای اولین بار شاهد هستیم این است که در محصول هوآوی 2 سنسور 12 مگاپیکسلی مورد استفاده قرار گرفته که یکی از آنها سیاه و سفید است.

البته باید توجه داشته باشید که لنز های این دوربین تحت نظارت لایکا و توسط شرکت چینی Sunny Optical Technology ساخته شده و شرکت آلمانی در حقیقت نرم افزار دوربین را توسعه داده و روی ساختار مکانیکی ماژول دوربین نیز نظارت داشته است. اما در هر حال به گفته ی سازنده، ترکیب تصویر ثبت شده با هر دو سنسور در نهایت میزان جذب نور را در این تلفن هوشمند تا سه برابر و کنتراست را 50 نیز درصد افزایش داده است، موضوعی که به بهبود کیفیت عکاسی در شرایط کم نور منجر خواهد شد.

سنسور موسوم به مونوکروم دستگاه ضمناً به صورت مجزا برای عکاسی به شکل سیاه و سفید کاربرد خواهد داشت، اما سنسور رنگی موسوم به RGB را نمی توانید به شکل تکی مورد استفاده قرار دهید.

فبلت جدید هوآوی همچنین از سیستم فوکوس لیزری بهره می برد اما بر خلاف برادر کوچکتر خود به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست (بر خلاف آیفون که در نسخه ی پلاس از این ویژگی برخوردار است). از دیگر قابلیت های منحصر به فرد دستگاه (که البته پیشتر در محصولاتی مثل HTC One M8 نیز مشاهده کرده بودیم) امکان تغییر نقطه ی فوکوس در تصاویر پس از عکاسی است که به لطف وجود سنسور دوم فراهم شده است.

(برای مشاهده ی عملکرد تغییر فوکوس نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

وجود سنسور دوم همچنین میزان عمق تصاویر را نیز افزایش می دهد و بر همین اساس «پی 9 پلاس» قادر است تصاویر را با افکت بوکه به ثبت برساند، حالتی که به دنیای دوربین های حرفه ای تر تعلق دارد (هرچند در نهایت کیفیت آن با دوربین های واقعی قابل مقایسه نخواهد بود).

رابط کاربری بخش دوربین نیز توسط لایکا طراحی شده و این شرکت آلمانی حتی صدای شاتر و آیکون های موجود در نرم افزار دوربین را نیز مشابه محصولات خود طراحی کرده است. این رابط کاربری در مجموع طراحی بسیار ساده و مینیمالی دارد.

با فشردن 3 دایره ی موجود افکت های زنده ظاهر می شوند که می توانید آنها را روی تصویر مورد استفاده قرار دهید.

***سیاه سفید***

کمی پایینتر یک علامت مشابه دیافراگم دوربین وجود دارد که با فشردن آن می توانید به لطف وجود دو دوربین، تصاویر را با عمق میدان بیشتری (مشابه دوربین های حرفه ای) ثبت کنید.

با اسلاید کردن روی دکمه ی کنار شاتر دوربین نیز تنظیمات دستی ظاهر می شوند که با استفاده از آنها می توانید خصوصیاتی مثل ایزو (50 تا 3200)، سرعت شاتر (1/4000 تا 30 ثانیه)،وایت بالانس، اکسپوژر یا مقدار نوردهی و نوع فوکوس را تعیین نمایید.

«پی 9 پلاس» علاوه بر حالت های مرسوم مثل Time Lapse و HDR از حالت Light Painting نیز پشتیبانی می کند که می توانید آن را برای سرگرمی و ساخت تصاویر خلاقانه مورد استفاده قرار دهید.

یکی از بخش های جذاب نیز Monochrome است که تنها سنسور سیاه و سفید دستگاه را مورد استفاده قرار می دهد و از افکت های نرم افزاری مرسوم در محصولات دیگر عملکرد مناسب تری دارد، خصوصا در زمینه ی کنتراست.

و اما در مورد کیفیت عکاسی باید بگوییم همانطور که سازنده وعده داده، میزان جذب نور در شرایط تاریک بسیار مناسب است و تصاویر در محیط های کم نور با وضوح بالا و نویز ناچیز ثبت خواهند شد، موضوعی که البته بخشی از آن نیز به پیکسل های بزرگتر 1.25 مورد استفاده در سنسور این دوربین باز می گردد.

(برای مشاهده ی عملکرد فلش نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

عملکرد مناسب دوربین در محیط های پر نور ادامه دارد و رنگها با جلوه ای طبیعی به ثبت می رسند. میزان کنتراست به شکل محسوسی به لطف سنسور مونوکروم بالاست و جزئیات در سطح قابل قبولی قرار دارند، بدون اینکه تاثیر پردازش های ثانویه ی نرم افزاری (که در همکاری با لایکا توسعه یافته اند) در آن تاثیر محسوسی داشته باشند.

به لطف فوکوس لیزری و سریع دستگاه، سوژه ها به راحتی با وضوح بالا ثبت خواهند شد، اما عدم وجود لرزشگیر اپتیکال موضوعی است که گاهی پس از عکاسی مشهود است و در صورت حرکت زیاد امکان دارد با تصاویر تا حدی تار مواجه شوید.

(تصویر بالا در حال حرکت سریع ثبت شده و بخش سمت راست تا حدی تار است)

دوربین 8 مگاپیکسلی جلوی دستگاه نیز به لطف گشودگی دریچه دیافراگم f/1.9 و فوکوس خودکار قادر است سلفی هایی با جزئیات کافی، وضوح بالا و رنگ هایی طبیعی ثبت کند.

در مجموع باید گفت نخستین همکاری شرکت چینی با هوآوی کاملاً موفق بوده و بهبودهایی که در نتیجه ی آن صورت گفته مشهود است. تصاویر در شب و روز با وضوح کافی، نویز ناچیز، رنگهای طبیعی و کنتراست عالی ثبت می شوند، بخش های سخت افزاری دستگاه مثل فلش و فوکوس خودکار عملکرد قابل قبولی دارند، امکانات در زمینه ی فیلمبرداری کافی هستند و غیر از عدم وجود لرزشگیر اپتیکال نقطه ضعف چشمگیری که تجربه کاربری بخش دوربین را تحت تاثیر قرار دهد در این بخش مشاهده نمی شود.

«پی 9 پلاس» ضمناً قادر است ویدیو ها را با رزولوشن تا 1080p و نرخ حداکثر 60 فریم در ثانیه ثبت کند و کیفیت فیلمبرداری نیز با وجود اینکه دستگاه به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست، قابل قبول به حساب می آید. اما با توجه به ظرفیت داخلی بالا، توان پردازشی کافی، دوربین پیشرفته و پشتیبانی از کارت حافظه به نظر می رسد همه ی شرایط برای ارائه ی امکان فیلمبرداری 4K برای دستگاه فراهم بوده و جای سوال است که چرا سازنده این قابلیت را در پرچمدار جدید خود برای کاربران علاقه مند فراهم نیاورده است.

در پایان از شما دعوت می کنیم نمونه عکس های ثبت شده با دوربین «پی 9 پلاس» را مشاهده نمایید.

سخت افزار

همانطور که روزهای گذشته در خبر ها خواندید، چینی ها اخیرا از قوی ترین ابرکامپیوتر جهان پرده برداری کردند که توان پردازشی آن حدود سه برابر از رکورددار پیشین بیشتر است. اما نکته ی اصلی خبر در این بود که این ابرکامپیوتر به شکل کامل با استفاده از چیپ های ساخته شده در چین تولید شده و این موضوع نشان می دهد این کشور در سالهای اخیر تا چه حد در این حوزه پیشرفت داشته و خود را از وابستگی به صنایع نیمه رسانای غربی خصوصاً آمریکا رهانیده است.

هوآوی نیز مدتی است رویه مشابهی را در پیش گرفته و چیپست تلفن های هوشمندش را خود طراحی و تولید می کند، از جمله چیپ 64 بیتی 8 هسته ای کایرین 955 که در «پی 9 پلاس» مورد استفاده قرار دارد و قدرت آن نسبت به نسل پیش حدود دوبرابر افزایش یافته است.

سازنده علاوه بر این 4 گیگابایت حافظه ی رم را نیز برای فبلت خود در نظر گرفته که از نسخه ی پایه ی مدل کوچکتر، یک گیگابایت بیشتر است. چیپست هوآوی ضمناً مثل نمونه ی ساخت اپل به چیپ کمکی حرکتی مجهز است که به ثبت فعالیت های کاربر (مثل تعداد قدم ها) برای اپلیکیشن های حوزه ی سلامتی اختصاص دارد تا عملکرد دائمی این بخش روی توان پردازشی دستگاه تاثیری نداشته باشد.

بررسی کایرین 955 پیشتر در بررسی پرچمدار کوچکتر عملکرد قابل قبولی را از خود به جا گذاشته و امتیازی بالاتر از 93 هزار را در AnTuTu 6 کسب کرده بود که آن را جایی بین iPhone 6 و 6S قرار می داد.

هرچند نسخه ی پلاس نمایشگر بزرگتری دارد و این موضوع توان پردازشی بالاتری را از چیپست دستگاه طلب می کند، اما «پی 9 پلاس» به لطف یک گیگابایت حافظه ی رم بیشتر موفق شد در این بنچمارک امتیاز حدود 96 هزار را کسب کند، موضوعی که نشان می دهد توان پردازشی فبلت جدید هوآوی، اندکی از آخرین فبلت عرضه شده در سری Note سامسونگ که البته حدود 10 ماهی عمر دارد، قدرتمند تر است.

«پی 9 پلاس» در دنیای واقعی نیز عملکرد قابل قبولی از خود نشان می دهد و سرعت اجرای عملکردهای رابط کاربری دستگاه کاملاً قابل قبول است. تاخیر قابل توجهی هنگام انجام مالتی تسکینگ مشاهده نمی شود و نرم افزارهای سنگین و بازی های گرافیکی بدون مشکل اجرا می شوند که البته خصوصیت آخر به عملکرد مناسب چیپ گرافیکی چیپ Mali-T880 MP4 باز می گردد.

فبلت جدید هواوی ضمناً به 64 گیگابایت حافظه ی داخلی مجهز است و کمتر از 10 گیگابایت از این میزان به سیستم عامل دستگاه اختصاص دارد. اما با وجود حافظه ی بسیار مناسب، در صورت تمایل می توانید با استفاده از کارت حافظه تا 128 گیگابایت دیگر را نیز به دستگاه اضافه کنید. البته لازم است توجه داشته باشید که در مدل دو سیم کارت، محل قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها یکی را انتخاب نمایید.

حسگر اثر انگشت

حسگر اثر انگشت «پی 9 پلاس» در محل مناسبی از پشت بدنه واقع شده و از اندازه ی مناسبی نیز برخوردار است تا پیدا کردنش ساده باشد. این حسگر از سرعت و دقت بسیار مناسبی نیز برخوردار است؛ ثبت هر اثر انگشت به سریع ترین شکل و با تنها چند بار لمس انجام می گیرد و پس از آن دستگاه قادر است در کوتاه ترین زمان انگشت کاربر را از تمام جهات شناسایی نماید.

اما جذاب ترین ویژگی که این بخش را از رقبا متمایز می کند قابلیت های جانبی است که سازنده برای حسگر اثر انگشت تلفن هوشمند خود در نظر گرفته و کاربردهای آن را از باز کردن قفل دستگاه افزایش داده است.

به لطف چنین خصوصیتی می توانید هنگام تصویربرداری حسگر اثر انگشت را به عنوان دکمه ی شاتر فیزیکی و البته لمسی مورد استفاده قرار دهید، زنگ ساعت را متوقف کنید یا هنگام دریافت تماس با لمس حسگر به تماس پاسخ دهید.

علاوه بر این با اسلاید کردن روی حسگر از بالا، پنل نوتیفیکیشن های دستگاه نمایان خواهد شد و با دوبار لمس نیز نوتیفیکیشن ها پاک می شوند. هنگام مشاهده ی تصاویر در اپلیکیشن گالری نیز می توانید به سادگی در حالی که «پی 9 پلاس» را به شکل طبیعی در دست دارید، با اسلاید کردن روی حسگر پشت بدنه بین تصاویر به سمت چپ یا راست جابجا شوید.

در مجموع باید گفت هوآوی در زمره ی معدود شرکت هایی است که به خوبی به پتانسیل های نهفته در حسگر اثر انگشت پی برده و با عرضه ی هر محصول جدید قابلیت های جدیدی به این بخش می افزاید، آن هم بدون اینکه کارکرد اصلی آن یعنی تشخیص اثر انگشت با سرعت و دقت بالا تحت تاثیر قرار گیرد.

پخش صدا

«پی 9 پلاس» به دو اسپیکر استریو مهجز است که یکی از آنها کنار درگاه USB و دیگری بالای نمایشگر قرار گرفته و علاوه بر مکالمه، هنگام پخش موسیقی به عنوان توییتر برای پخش صداهای زیر تا مید رنج عمل می کند. البته برای فعال شدن این حالت لازم است تلفن هوشمند را به شکل افقی قرار دهید.

بلندی صدای اسپیکرهای فبلت جدید هوآوی مناسب است و به لطف اسپیکرهای استریو پخش صدا از حالتی فراگیر بهره می برد. سازنده همچنین اعلام کرده استفاده از اسپیکر مکالمه به عنوان توییتر بازه فرکانسی دستگاه را تا مرز 20 کیلوهرتز می رساند، اما لازم است بدانید ضمن بالابردن سطح بلندی، میزان نویز نیز به شکل قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

در مجموع اما وضوح و کیفیت و قدرت بیس اسپیکرهای این تلفن هوشمند در سطح قابل قبول قرار می گیرد و عمده ترین نکته ی منفی این بخش به میزان نویز باز می گردد. هوآوی ضمناً با این محصول مثل پرچمدار پیشین هدفون اختصاصی خود را نیز ارائه می کند که از طراحی بسیار شبیه به هدفون اپل برخوردار است.

شکل خاص این هدفون و قرار گیری جداگانه بخش های پخش کننده فرکانس های زیر و بم باعث شده کیفیت خروجی آن تا حدی به فرم گوش کاربر بستگی داشته باشد، اما بطور کلی می توان گفت این هدفون از بلندی و بیس بالایی برخوردار است، هرچند زیاد بودن بیس باعث شده تاحدی فرکانس های زیر تحت تاثیر قرار گرفته و از شفافیت صدا کاسته شود و متاسفانه سازنده هیچگونه اکولایرز نرم افزاری نیز برای رفع این مورد ارائه نکرده است. اپلیکیشن موسیقی «پی 9 پلاس» در زمینه ی پخش صدا ویژگی خاصی ندارد و قابلیت های اپلیکیشن پخش موسیقی آن تنها به نمایش اطلاعات موسیقی، ساخت لیست آهنگ، اضافه کردن به لیست مورد علاقه و پخش روی حالت shuffle و repeat محدود است.

امکانات ارتباطی

«پی 9 پلاس» در دو نسخه با شماره مدل های VIE-L09 و VIE-L29 تولید شده، اولی در رنگ های خاکستری و سفید با پشتیبانی از یک سیم کارت و دومی در تنها یک رنگ طلایی با پشتیبانی از 2 سیم کارت نانوی 4G. هر دو مدل ضمناً از کارت حافظه نیز پشتیبانی می کنند، اما لازم است توجه کنید که جایگاه قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها انتخاب نمایید.

هرچند «پی 9 پلاس» از رادیوی اف ام مجهز بهره نمی برد، اما در عوض در زمره ی معدود تلفن های هوشمند باقی مانده به حساب می آید که به فرستنده مادون قرمز مجهز است و بر همین اساس می توانید با استفاده از آن لوازم الکترونیکی خانگی را کنترل نمایید.

این تلفن هوشمند ضمناً دارای NFC است و از دیگر امکانات آن در این بخش می توان به USB Type-C، بلوتوث 4.2 موسوم به کم مصرف و وایفای دوبانده سری ac که از فناوری Wi-Fi Direct پشتیبانی می کند، قابلیتی که به لطف آن می توانید 2 تلفن هوشمند را بدون نیاز به اکسس پوینت به شکل مستقیم به یکدیگر متصل کرده و با سرعت وای-فای بین آنها به تبادل فایل بپردازید.

فبلت جدید هوآوی علاوه بر این از فناوری Signal+ 2.0 (سه آنتن مخابراتی مجازی) مجهز است که موجب می شود نحوه ی در دست گرفتن تلفن هوشمند روی میزان آنتن دهی آن تاثیری نداشته باشد. فناوری Wi-Fi+ 2.0 نیز ویژگی دیگر در این بخش است که موجب می شود «پی 9 پلاس» قادر باشد به شکل خودکار قوی ترین سیگنال وای-فای را برای اتصال انتخاب نماید.

باتری

سازنده با توجه به اندازه ی بزرگتر، یک باتری با ظرفیت 3400 میلی آمپر ساعت را برای فبلت جدید در نظر گرفته که 400 میلی آمپر از مدل P9 بیشتر است. با وجود این افزایش و بهینه سازی های نرم افزاری سازنده، باید توجه داشت که عملکرد برادر کوچکتر این تلفن هوشمند در دنیای واقعی چندان با زمان اعلام شده توسط سازنده یعنی تا 2 روز کارایی با هر شارژ همخوانی ندارد و در نهایت هر روز نیاز به شارژ مجدد خواهد بود.

بر همین اساس بررسی باتری «پی 9 پلاس» را نیز با اندکی تردید آغاز کردیم و باید گفت برادر بزرگتر در این زمینه عملکرد مناسب تری از P9 دارد. این فبلت در صورتی که حالت مصرف انرژی را روی Smart قرار دهید می تواند با هر شارژ تا 2 روز نیز شما را همراهی کند، اما در صورت استفاده ی زیاد از ویژگی های پر مصرف، یا قرار دادن حالت مصرف انرژی روی Performance برای استفاده از حداکثر توان دستگاه، این میزان تا نصف نیز کاهش خواهد یافت.

سازنده البته علاوه بر این حالت موسوم به Ultra را نیز در این بخش در نظر گرفته که با فعال کردن آن در شرایط اضطراری می توانید چند قابلیت اساسی دستگاه یعنی ساعت (بدون امکان تنظیم زنگ)، تماس، اس ام اس و Contacts را در یک رابط کاربری سیاه و سفید به مدت طولانی در اختیار داشته باشید.

از دیگر ویژگی های مثبت «پی 9 پلاس» در این بخش می توان به ویژگی شارژ سریع اشاره کرد که موجب می شود تا 6 ساعت مکالمه با یک شارژ کوتاه 10 دقیقه ای امکان پذیر باشد.

جمع بندی

همانطور که در بررسی P9 مشاهده کردید، هوآوی بار دیگر موفق شده سطح عملکرد خود را بالاتر برده و محصولی با کیفیت مناسب و قابلیت های جذاب و منحصر به فرد برای رقابت با غول های پر سابقه و قدرتمند عرضه کند. حالا در نسخه ی پلاس با محصولی مواجه هستیم که نه تنها بزرگتر است، بلکه برخی بخش های آن نیز نسبت به برادر کوچکتر عملکرد مناسب تری ارائه می کنند، از جمله پنل نمایشگر که از IPS در این نسخه به Super AMOLED تغییر یافته و باتری بزرگتر دستگاه که مدت بیشتری کاربر را همراهی می کند.

اما عمده ترین نقطه تمایز دستگاه نسبت دوربین دوگانه به حساب می آید که در همکاری با شرکت آلمانی لایکا (که به ساخت دوربین های گران قیمت اشتغال دارد) توسعه یافته و گذشته از جنجال های تبلیغاتی، واقعاً عالی عمل می کند (هرچند در این مدل برخلاف برادر کوچکتر لرزشگیر اپتیکال وجود ندارد). حافظه ی داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت های حافظه تا 128 گیگابایت نیز قابلیت های دیگری هستند که تجربه کاربری دوربین را تکمیل کرده و امکان بهره گرفتن از حداکثر پتانسیل های دستگاه در این بخش را فراهم خواهند آورد.

ارگونومی، طراحی و کیفیت ساخت «پی 9 پلاس» نیز قابل قبول است و سازنده به خوبی موفق شده آنها را نسبت به نسل قبل بهبود بخشد. هوآوی با قدرت به مسیر خود در راه رسیدن به این هدف گام بر می دارد که وجهه ی پیشین خود را تغییر داده و محصولاتش رقیب مستقیم محصولاتی پر سابقه و خوش نام مثل آیفون یا پرچمداران سامسونگ به حساب آیند. اما با وجود تمام جذابیت های «پی 9 پلاس» و مزیت های متمایزی مثل دوربین دوگانه، به نظر می رسد شرکت چینی هنوز به شکل کامل به هدف خود دست نیافته است. با وجود قابلیت های منحصر به فرد نرم افزاری، طراحی رابط کاربری سازنده هنوز آنطور که باید ساده و شکیل نیست و زبان طراحی بدنه نیز هنوز آن عنصر شگفت آور را در خود ندارد.

اما در مجموع تردیدی وجود ندارد که فبلت جدید هوآوی به سادگی در زمره ی بهترین محصولات موجود در بازار به حساب می آید و در صورتی که امکانات منحصر به فرد و اختصاصی آن برای شما سودمند باشند، می توانید نقاط ضعف پرچمدار جدید چینی ها را به دست فراموشی سپارید، از جمله قیمت 740 دلاری که اندکی از سطح انتظار بالاتر است و با قیمت رقیبی مثل Galaxy S7 Edge (بررسی دیجیاتو) در آغاز عرضه برابری می کند.

نکات مثبت

• کیفیت ساخت و ارگونومی
• نمایشگر Super AMOLED
• حافظه داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت حافظه تا 128 گیگابایت
• عملکرد سریع و دقیق و ویژگی های منحصر به فرد حسگر اثر انگشت
• اسپیکر استریو
• عملکرد بسیار مناسب دوربین های دوگانه
• فرستنده مادون قرمز

نکات منفی

• رزولوشن Full HD
• قدرت سخت افزاری در سطح پرچمداران سال گذشته
• ظاهر رابط کاربری
• عدم وجود لرزشگیر اپتیکال و قابلیت فیلمبرداری 4K
• قیمت