اولین نگاه به Resident Evil 7: Biohazard؛ شیطان اقامتگاه خود را تغییر داد

این که بیاییم از بازگشت به ریشه ها در عنوان جدید خود صحبت کنیم، طبیعتا بازخورد مثبت خیلی ها را به همراه دارد. اما سوال اینجاست بازگشت به ریشه هایی که قیمت آن از دست دادن المان های کلیدی یک فرنچایز باشد، آیا همچنان ارزشمند است؟ چه بخواهیم چه نخواهیم هفتمین قسمت اصلی از سری رزیدنت اویل [1] با وجود تزریق دوباره عناصر سبک ترس در خود، تغییراتی زیاد نسبت به عناوین قبلی دیده است.

 از تغییر نمای دوربین و استفاده کمتر از سلاح بگیرید تا عدم وجود شخصیت اصلی هیرو مانند همگی فریاد می زنند رزیدنت اویل پا به مسیر جدیدی گذاشته. درست است، ما با رزیدنت اویل 4 هم این تغییرات را دیدیم و همان زمان هم شاهد اعتراض خیلی ها بودیم، اما همچنان روح سری در قسمت چهارم دیده می شد. ولی دموی رزیدنت اویل 7 چیز دیگری را به ما نشان می دهد. اینجا نیامده ایم تا از این تغییرات گله های تکراری کنیم.

بلکه ما از آن دست بازیکن هایی هستیم که پیرامون مسیری جدیدی که فرنچایز رزیدنت اویل قدم گذاشته بسیار خشنودیم و باور داریم دیگر وقت آن رسیده بود کپکام فرمول تاریخ مصرف گذشته خود را فراموش کرده و معجون جدیدی پدید بیاورد؛ معجونی که با رزیدنت اویل 7 بالاخره رنگ و بوی حقیقت به خود می گیرد. اگر دوست دارید بدانید چرا از تغییرات بازی هیجان زده ایم، پس تا پایان همراه ما باشید.

پس از انتشار عنوان جریان ساز رزیدنت اویل 4، متاسفانه این فرنچایز در ورطه تکرار و تصمیمات اشتباه کپکام افتاد. شماره پنجم المان های جدیدی به قسمت قبلی اضافه نکرد و تنها شاهد اضافه شدن عناصر اکشن به بازی بودیم. رزیدنت اویل 6 هم بهتر است فراموشش کنیم چون حتی صحبت از بازی ارزش مطلب را پایین می آورد.

با این وجود همچنان بازیکن ها امید خود را به این سری از دست نداده بودند. چون جدای از ریمسترها که کپکام چپ و راست به بازار عرضه می کرد، به واسطه نسخه Revelations طرفداران دوباره توانستند طعم ترس را در عنوانی از رزیدنت اویل بچشند.

همین موضوع موجب شد تا خیلی ها فکر کنند عنوان شماره دار بعدی رزیدنت اویل که کپکام سال هاست از آن با شعار «بازگشت به ریشه ها» یاد می کند، مکانیزم ها و دوربینی مشابه چند قسمت اخیر داشته و فقط عناصر ترس و بقا پر رنگ تر می شوند. اما تریلر معرفی بازی در کنفرانس سونی همه را شگفت زده کرد.

راستش را بخواهید هنگام معرفی بازی خود ما فکر می کردیم الان است که لوگوی ورژن VR عناوین Until Dawn یا Outlsat 2 را در صفحه ببینیم. چون نمای اول شخص سوژه خیلی خوبی برای واقعیت مجازی به نظر می رسد. اما در پایان و پس از اتمام ترانه متضاد با اتمسفر محیط، رزیدنت اویل 7 را دیدیم.

یکی از اصلی ترین المان های رزیدنت اویل های قدیمی که در قسمت چهارم هم به صورت کمرنگ تر شاهدش بودیم، به قابلیت اکتشاف محیط باز می گردد. قدم به قدم مناطقی که می گشتید می توانست دارای آیتم هایی برای بقا یا سرنخ هایی از داستان و پازل ها باشد. در رزیدنت اویل 7 شاهد بازگشت قدرتمند تر این المان هستیم و بازیکن می تواند با گشت و گذار در محیط آیتم هایی را پیدا کند که در پیشروی به کمک او می آیند.

طبیعتا چون در قسمت هفتمد ترس روانشناسانه تری نسبت به قسمت های قبلی وجود دارد، این آیتم ها هم از قالب کاربرد ظاهری خود بیرون آمده و پی بردن به راز بعضی از آن ها می تواند در ذهن بازیکن ها تاثیر بگذارد. البته همانند گذشته برای همه آیتم ها توضیحاتی وجود ندارد. طبیعی هم است، به واسطه رشد تکنولوژی چیزهایی که میبینید یا به دست می آورید به خوبی قابل دیدن هستند.

از طرفی دوربین جدید بازی می تواند یک پل ارتباطی بسیار بهتر میان شما و آیتم های عجیب و غریب بازی بسازد. از نمای رزیدنت اویل 7 گفتیم، بیایید از بزرگترین تغییر بازی که بحث های بسیار زیادی را میان بازیکن ها به وجود آورده صحبت کنیم. یکی از دلایلی که خیلی ها رزیدنت اویل را مشابه عناوین P.T و Outlast می دانند، همین دوربین اول شخص بازی هست.

همان طور که می دانید، رزیدنت اویل ها از قسمت چهارم تاکنون دوربینی سوم شخص با نمای پشت شانه شخصیت اصلی داشتند. در حالی که رزیدنت اول 7 دارای دوربینی اول شخص است. باید بگوییم خیلی از این تغییر ناراحت نیستیم و باور داریم این المان باعث می شود تا جستجویی که بالاتر اشاره کردیم جذاب تر به نظر رسیده و بازیکن بیشتر در فضای اطراف خود غرق گردد.

البته موضوعی که وجود دارد تاثیر نمای دوربین رو مکانیزم های گیم پلی است که در ادامه به آن می پردازیم. بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که بعضی از عناوین قبلی فرنچایز رزیدنت اویل دارای دوربین اول شخص هم بودند. حتی شینجی میکامی هم ابتدا می خواست قسمت ابتدایی بازی را با این نما بسازد، اما با الهام گرفتن از Alone in the Dark تصمیم گرفت تغییر عقیده دهد.

تنها تزریق عناصر اکشن در عناوین اخیر رزیدنت اویل صدای طرفداران را در نیاورد، بلکه حضور کمرنگ تر پازل های محیطی هم نمکی روی زخم بود. البته از حق نگذریم در قسمت چهارم این المان همچنان وجود داشت، ولی شماره های پنجم و ششم تقریبا پازل ها ناپدید شدند. ساده بگوییم، اگر از دیدگاه کلی نگاه کنید، کپکام تصمیم گرفت تا در قسمت های اخیر این فرنچایز رو به ساده سازی آورده و بازیکن های جدید را هم جذب نماید. اما متاسفانه از آن طرف بوم افتاد.

خوشبختانه یکی دیگر از المان هایی که شاهد بازگشت آن ها در اویل 7 هستیم، همین پازل ها خواهد بود. در دموی کوتاهی که از بازی منتشر شد آیتم هایی وجود داشت که بازیکن ها از آن برای حل بعضی معماهای بازی استفاده کردند. البته دمو به گونه ای بود که خیلی نتوانست روی پازل های محیطی مانوور بدهد و بیشتر شاهد معمای استفاده از آیتم ها بودیم.

به بیان واضح تر، این آیتم ها موجب می شدند تا بازیکن به رازهای گوناگون موجود در دمو پی برده و پایان های دیگری را هم ببیند.  نکته جالب اینجاست همچنان یکی از آیتم ها بدون استفاده مانده و کسی نفهمیده چه استفاده ای ازش باید کرد. همین موضوع باعث شد تا گمانه زنی هایی پیرامون این که کپکام آن را برای گمراهی قرار داده شنیده شود که بعدها توسط یکی از اعضای سازنده بازی رد شد.

امیدواریم عنوان نهایی هم از این معماها داشته و بازیکن ها تجربه های متفاوت تری نسبت به یکدیگر داشته باشند. تازه همین موضوع هم می تواند علاقه بازیکن ها به انجام دوباره این عنوان را افزایش دهد. فکر کنیم کم کم لقب «بازگشت به ریشه ها» که در ابتدای متن به آن اشاره کردیم، دارد برای تان تداعی می شود. اگر فکر می کنید المان های قدیمی بازی همین ها هستند باید بگوییم کاملا در اشتباهید، چون Inventory [محلی که آیتم ها را نگه می دارید] محبوب این فرنچایز در رزیدنت اویل 7 هم هست.

هنوز چمدان معروف رزیدنت اویل 4 و چالش های گوناگون برای مدیریت آیتم ها را فراموش نکرده ایم. چون به دلیل فضای محدودش، مجبور بودیم گاهی اوقات از قید بعضی وسایل بگذریم. متاسفانه این بخش در رزیدنت اویل های شماره دار بعدی بسیار ساده تر شد و مدیریت آیتم ها بسیار کمرنگ تر گردید. رزیدنت اویل 7 آمده تا خاطرات را دوباره زنده کند. این بار هم هر آیتم دارای فضای به خصوصی بوده و برای جاسازی وسایل یا مدیریت آن ها باید بیشتری دقت ممکن را داشته باشد.

البته در دمو آیتم های زیادی وجود نداشت، اما با توجه به چیزی که دیدیم به نظر می رسد این بخش به سمتی پیش رفته تا به بازیکن نشان دهند عنوانی سوروایول یا در سبک بقا دارد تجربه می کند. بازگشت تمام این المان ها در رزیدنت اویل 7 می تواند از نقاط قوت دمو لقب بگیرد، اما به نظر ما چیزی که بیشتر از همه توانست نظر ما به بازی را جلب نماید، اتمسفر استثناییش بود.

فیلترهای رنگی استفاده شده، خانه ای متروک و صداهایی که هر از چندگاهی می شنوید ترسی را به بازیکن هدیه می دهند که موجب می شود تا مغز استخوانش یخ بزند. هر لحظه احساس می کنید چیزی پشت سر شما هست. این تجربه اتمسفریک بازی اگر بیش از حد نبوده و استودیو سازنده از آن در بعضی مناطق استفاده کند، بسیار جذاب به نظر می رسد.

این نکته را هم اضافه کنیم هنوز اطلاعات زیادی از داستان به دست نرسیده و تنها می دانیم بازی پس از قسمت ششم اتفاق می افتد. با این وجود گفته شده منطقه ای که رزیدنت اویل 7 در آن جریان دارد، آمریکای شمالی خواهد بود. اگر به شباهت محیط دمو با فیلم های ترسناک دهه هفتاد و هشتاد پی برده اید، باید بگوییم خود سازندگان هم به این موضوع واقف بوده و گفته اند جدای از رزیدنت اویل 1 که منبع الهام بسیاری برای قسمت هفتم هست، بازی این از آثار تاثیر گرفته است.

اصلا نمی توانیم درک کنیم. حال بازیکن هایی که از تغییر شخصیت اصلی ناراضی اند را می گوییم. بازیکن های زیادی می خواهند تا دوباره شاهد قهرمانان قدیمی که یک تن به دل زامبی ها می زدند باشیم. خطاب به آن ها باید بگوییم خسته نشدید واقعا؟ اکنون وقت آن رسیده تا با وجود یک کاراکتر کم تجربه تر، شاهد تقابلش با دشمنان باشیم. البته اینجا یک مسئله ای وجود دارد.

آیا تا پایان بازی استفاده از سلاح و مبارزات کمرنگ تر از عناوین ابتدایی خواهند بود؟ دمو که این موضوع را می گفت اما چون استودیو سازنده گفته محیط این نسخه قبل بازی در رزیدنت اویل 7 وجود نداشته و دمو تنها می خواسته اتمسفر این عنوان را نشان دهند، کمی امیدوار شدیم. چون رزیدنت اویل سایلنت هیل نیست. اوت لست هم نیست. اکشن و مبارزات همیشه یک بخش مهم در این فرنچایز به شمار می روند.

یکی از اصلی ترین المان های عناوین سبک سورواویل هم این است بدانید چه میزان مهمات داشته و در استفاده از آن ها نهایت دقت را داشته باشید. همین ویژگی می تواند خیلی ها را ترسانده و باعث شود گاهی اوقات فرار به قرار ترجیح داده شود. با وجود این که گفته اند شاهد استفاده کمتر از سلاح هستیم، ولی امیدواریم این بخش خیلی تفاوتی با عناوین ابتدایی نداشته و همچنان جذابیت های خود را داشته باشند.

خوشبختانه با وجود چیزی که در دمو دیدیم، به نظر می رسد بازیکن قابلیت استفاده از سلاح های سرد را دارد. البته اگر از ما بپرسید، می گوییم کپکام همچنان برای بخش کمبت یا مبارزات اهمیت ویژه ای قائل بوده و در عنوان نهایی هم شاهد حضور جذاب این بخش هستیم. چون در دمو و قسمت تنظیمات کنترل می توانستید چگونگی نشانه گیری برای سلاح ها را تنظیم کنید.

از همان ابتدا هم گفتیم به بازی امیدواریم و تغییراتش اگر پا را فراتر از محدوده فرنچایز نگذارند، بسیار جذاب خواهند بود. اما نکته ای از دمو که کمی ما را پیرامون داستان عنوان نهایی نگران کرد، به وجود عناصر ماورالطبیعه بر می گردد. می دانیم، زامبی ها خودشان تخیلی هستند اما مقصود ما در این قسمت روح و مخلوقات مشابه آن است. امکان دارد فکر کنید دوران مردگان متحرک دیگر به اتمام رسیده و کپکام باید دشمنان دیگری را جایگزین کند.

شاید این موجودات اکنون به کلیشه ای ترین بخش صنعت سرگمی تبدیل شده باشند، اما همچنان از دل این کلیشه ها می توان روایتی جذاب تر در آورد. امیدواریم استودیو سازنده پاسخ خوبی به این بخش بدهد. خیلی هم دوست داریم از چگونگی ارتباط زامبی ها و روح ها سر در بیاوریم. البته خود کپکام گفته داستان بازی پیرامون روح و اتفاقات ماورالطبیعه نمی چرخد. بنابراین سوال اینجاست موجودات دمو چه کسانی هستند؟

بد نیست بدانید مسئولیت نویسندگی بازی را Richard Pearsey، نویسنده عناوین F.E.A.R و Spec-Ops: The Line، برعهده دارد. این برای نخستین بار است که یک غربی داستان عنوانی اصلی از سری رزیدنت اویل را می نویسد. اگر بخواهیم قبل از پایان مقاله نگاهی هم به پشتیبانی بازی از واقعیت مجازی هم بیندازیم، باید بگوییم نظرات پیرامون این بخش بازی عموما مثبت بوده و خیلی ها با وجود این که تجربه اش کمی بازیکن ها را به واسطه اتمسفر محیط و اتفاقاتی که می افتد اذیت می کند، اما لذت بخش است.

---

1 - می دانیم تلفظ درست بازی رزیدنت ایوِل است، اما چون عرف شده از همان اویل در مطلب استفاده کردیم.