جایگاه ضعیف ایران از لحاظ آمادگی فناورانه و سهم حداقلی کسب و کارها از فناوری اطلاعات

مجمع جهانی اقتصاد شاخصی دارد تحت عنوان Networked Readiness Index یا «شاخص آمادگی شبکه ای» که از آن با عنوان «آمادگی فناورانه» نیز یاد می شود. این شاخص به اندازه گیری میزان گرایش کشورها به بهره گیری از فرصت های فراهم شده به واسطه ی ارتباطات و فناوری اطلاعات می پردازد. گزارش این شاخص نیز به عنوان بخشی از گزارشی جامع تر با عنوان «گزارش جهانی فناوری» هر ساله توسط مجمع جهانی اقتصاد منتشر می شود.

این مجمع به تازگی گزارش شاخص آمادگی شبکه ای سال ۲۰۱۶ را منتشر کرده که در این فهرست ایران از بین ۱۳۹ کشور جهان رتبه ی ۹۲ را کسب کرده است.

شاخص یاد شده در ۴ زیرشاخص و بر اساس ۱۰ رکن محاسبه می شود که هر یک از آنها نیز زیرشاخه های خود را دارند. محیط سیاسی و رگولاتوری، محیط کسب و کار و نوآوری، زیرساخت و محتوای دیجیتال، قیمت، مهارت ها، استفاده ی شخصی، استفاده ی کسب و کاری، استفاده ی دولتی، اثرات اقتصادی، و اثرات اجتماعی، این ۱۰ رکن اصلی را تشکیل می دهند.

بر طبق این گزارش قاره ی اروپا از نظر میزان آمادگی در حوزه ی فناوری بهترین وضعیت را در جهان دارد، به گونه ای که از میان ۱۰ کشور برتر موجود در گزارش جهانی فناوری اطلاعات سال ۲۰۱۶، هفت کشور اروپایی هستند. در این فهرست ایالات متحده رتبه ی پنجم را کسب کرده و بعد از سنگاپور، فنلاند، سوئد و نروژ قرار گرفته است.

نمرات ایران در این گزارش به شرح زیر است:

امتیاز کلی ۳.۷ از ۷ و کسب رتبه ی ۹۲ از بین ۱۳۹ کشور جهان. رتبه ی ۹۱ از لحاظ آمادگی محیط سیاسی و قانونگذاری در حوزه ی ارتباطات و فناوری اطلاعات، رتبه ی ۷۶ از نظر آمادگی محیط کسب و کار و نوآوری در حوزه ی ارتباطات و فناوری اطلاعات، رتبه ی ۱۰۱ از نظر زیرساخت ها و محتوای دیجیتالی، رتبه ی ۳۷ از نظر هزینه‌ ی دسترسی به ارتباطات و فناوری اطلاعات، رتبه ی ۸۰ از نظر مهارت های این حوزه، رتبه ی ۹۰ از نظر کاربرد فردی، رتبه ی ۱۲۶ از نظر استفاده از ارتباطات و فناوری اطلاعات در کسب و کار، رتبه ی ۹۳ از نظر استفاده ی دولت از اینترنت، رتبه ی ۱۰۰ از نظر اثرات اقتصادی ارتباطات و فناوری اطلاعات و رتبه ی ۱۰۱ از نظر اثرات اجتماعی ارتباطات و فناوری اطلاعات.

به این ترتیب بهترین رتبه ی کشورمان به ارزانی دسترسی (سی و هفتم) و بدترین رتبه ی آن نیز به استفاده ی کسب و کاری از ارتباطات و فناوری اطلاعات (صد و بیست و ششم) اختصاص دارد.