تلاش محققان هاروارد برای ساخت باتری های پرظرفیت، به استفاده از ویتامین ب 2 منجر شد

تیمی از محققان دانشگاه هاروارد که اخیراً به دنبال مولکولی آلی برای تولید باتری های فلو (Flow Battery) کم هزینه و غیرسمی بودند، پاسخی که به دنبالش می گشتند را در ویتامین ب 2 یافتند. این تیم متوجه شده که با دستکاری کوچکی در مولکول های اصلی «ریبوفلاوین» یا همان ویتامین ب 2، که کربوهیدرات را در بدن ما به سوخت تبدیل می کند، امکان تولید ریبوفلاوین هایی وجود دارد که می توان از آنها برای ذخیره سازی انرژی به دست آمده از منابع بادی یا خورشیدی استفاده کرد.

تیم مورد بحث، پیش از این هم روی نوعی از باتری ها کار کرده بود که به جای الکترولیت های معمول، از نوعی مولکول آلی به نام «کویینان» (Quinones) و فروسیانید (Ferrocyanide) بهره می گرفت. با این حال، محققان هاروارد تصمیم گرفتند به دنبال مولکول هایی باشند که به افزایش ظرفیت باتری منجر خواهند شد و ویژگی های ویتامین ب 2، توجه آنها را به خود جلب کرد.

«کایژیانگ لین» (Kaixiang Lin)، یکی اعضای تیم مورد اشاره می گوید که آنها «نزدیک به یک میلیون کویینان مختلف» را مورد ارزیابی قرار داده اند اما در نهایت با استفاده از ویتامین ب 2 موفق به تولید دسته ای جدید از مواد الکترولیتی شدند. وی همچنین افزوده که دستیابی به ماده مذکور بسیار ساده بوده و می توان با قیمتی پایین، آن را به تولید انبوه رساند.

باتری های فلو، انرژی را در محلولی که خود در یک مخزن نگه داری می شوند، ذخیره می سازند. پس هرچه مخزن بزرگتر باشد، میزان انرژی قابل ذخیره سازی هم افزایش می یابد. در نتیجه تمام این مسائل، مولکول دستکاری شده از سوی محققان هاروارد ممکن است به تولید باتری هایی با ظرفیت بیشتر منجر شود. لین و تیم وی در حال حاضر برنامه دارند تا ماده تولیدی خود را به صورت دقیق تر مورد بررسی قرار دهند اما آنها همچنین در تلاش برای یافتن دیگر مولکول های آلی جایگزین نیز خواهند بود.