نگاهی به عملکرد کم فروغ سونی در CES؛ مشکل ژاپنی ها در چیست؟

همه ما خاطرات فراموش نشدنی با برند سونی داریم، از واکمن های قدیمی کاست خور گرفته تا تلویزیون های با کیفیت و پلی استیشن. اما طی سال های اخیر، نگرانی های زیادی در مورد آینده این کمپانی در دل هوادارانش ایجاد شده.

درست است که برند پلی استیشن عملکرد فوق العاده ای دارد، و بخش سنسورهای تصویر این شرکت نیز سودآوری خوبی را برای آنها به همراه داشته، اما در دیگر حوزه ها، سونی حرفی برای گفتن ندارد.

به عنوان مثال در بازار اسمارت فون، باید اعتراف کرد خانواده X در سال گذشته امیدوارکننده ظاهر نشدند و نتوانستند فروش ضعیف محصولات سری Z را جبران نمایند.

سونی باید احیا شود، و بهترین زمان برای این کار در نمایشگاه CES است، جایی که همه فعالان تکنولوژی با دست پر می آیند تا بهاری پربار را برای سالی نکو رقم بزنند؛ سونی هم هر ساله با ترکیبی از انواع تلویزیون، پروژکتور، هدفون و اسپیکر، و هر از گاهی پروژه های آزمایشی و عجیب و غریب، ظاهر می شود.

البته این رویکرد به خودی خود هیچ ایرادی ندارد، و محصولات صوتی شخصی و سینمای خانگی بخش مهمی از کسب و کار این شرکت ژاپنی را تشکیل می دهند، اما اکثر محصولات آنها صرفاً تکرار مدل های سال قبل با حداقل نوآوری و پیشرفت هستند.

در واقع حتی اگر محصولات صوتی و تصویری سونی را بهترین نمونه های بازار بدانیم، باز هم برای احیای سونی کافی نیستند، و این کمپانی باید رویکردی جسورانه را برای تزریق هیجان در قلب هواداران و بازگشت به دوران پرشکوه گذشته به کار گیرد.

گاهی وقت ها محصولات با ارزشی را از سونی می بینیم. مثلاً سال گذشته صفحه گردان PS-HX500 را دیدیم که به خاطر طراحی مینیمالیستی و قابلیت نسخه برداری دیجیتال از صفحات موسیقی مورد استقبال همگان قرار گرفت؛ اما باید اعتراف کرد که صفحات گرامافون قدرت مانور زیادی در عصر حاضر ندارند.

در بخش دوربین ها نیز محصولاتی همچون A7R و خانواده RX100 را می بینیم که طراحی زیبا و کیفیت فوق العاده ای دارند و مورد توجه عاشقان عکاسی قرار می گیرند، اما این بازار نیز روز به روز کوچک تر و رقابتی تر می گردد. دیگر دستگاه های تخصصی این کمپانی یعنی پلیرهای واکمن های-رزولوشن نیز هر ساله در سبد خرید این شرکت تکرار می شوند.

امسال همه منتظر تحول سونی بودیم، اما به نظر می رسد مدیران ژاپنی به سنت خود وفادارند. «کازو هیرای» رئیس این شرکت از تلویزیون 4K OLED جدیدی پرده برداشت که کیفیت تصویر فوق العاده ای را در چارچوبی کوچک ارائه می کرد. البته کیفیت صدای پخش شده از طریق پنل چندان چنگی به دل نمی زد.

همچنین پروژکتور کوتاه برد فوق پیشرفته این شرکت را نیز دیدیم که از فاصله 15 سانتیمتری، تصویری 100 اینچی را خلق می کند؛ اما با انتخاب برچسب قیمت 25000 دلاری، حتی تصور خریدش هم دلهره آور است.

مابقی کنفرانس امسال سونی در لاس وگاس به محصولات قدیمی اختصاص داشت. دوربین کامپکت حرفه ای RX100 V را دیدیم که اکتبر سال قبل معرفی شده بود، و به هدست واقعیت مجازی PS-VR هم اشاره شد، اما اطلاعاتی در مورد وضعیت فروش آنها در اختیار رسانه ها قرار نگرفت.

در این میان، با آمار خیره کننده فروش پلی استیشن 4 یعنی رقم 53.4 میلیون دستگاه نیز روبرو شدیم، که البته به نوعی تشکر سونی از خودش بود، چون همه می دانیم که این کنسول بار عملکرد فوق العاده ای داشته و بار اصلی سودآوری این شرکت را به دوش می کشد.

با همه این تفاسیر، سونی به استراتژی جدیدی نیاز دارد. کنفرانس خبری CES پیش نمایشی از اهداف شرکت برای 12 ماه پیش رو به شمار می رود؛ بیانیه ای که مقاصد مدیران ارشد و طراحان محصول را فاش می سازد؛ سونی دیگر نباید از دور دستی بر آتش بگیرد.

هیرای و تیمش مجبورند محصولاتی برجسته و هیجان انگیز را عرضه کنند، تا بازی را به زمین خودی کشانده و از دیگر رقبا متمایز گردند. البته قطعاً برخی ایده ها با شکست مواجه خواهند شد، اما ریسک پذیری لازمه پیشرفت در عصر کنونیست، وقت آن رسیده که غرور خود را شکسته و سنت های قدیم را زیر پا بگذارند.

نکته حیرت انگیز این است که هیرای نیز کاملاً از این وضعیت آگاهی دارد. او در آغاز نطقش از ایده «کاندو» می گوید:

می خواهیم هرجا که محصولات ما را می بینید، لمس می کنید یا با آنها تعامل برقرار می نمایید، پاسخی احساسی را در شما برانگیزیم. کاندو مفهومی انتزاعی نیست که در فضای ابری رخ دهد، بلکه در روند ساخت چیزهایی که به آنها عشق می ورزیم شکل می گیرد.

به هر حال، همه انتظار داریم در پایان کنفرانس سونی، حضار خودشان را به هر دری بزنند تا از قیمت و زمان عرضه محصولات برتر آنها اطلاع یابند؛ اما چیزی که از CES امسال و حال هوای غرفه سونی دریافتیم، صرفاً کنجکاوی گاه و بیگاه شرکت کنندگان بود.

چه بخواهیم چه نخواهیم، نام سونی با مفهوم کیفیت گره خورده، اما هم اکنون افراد کمی پیدا می شوند که بخواهند خانه شان را به اکوسیستمی از محصولات این کمپانی تجهیز نمایند، و این، مشکلیست که هیرای و تیمش باید با آن مقابله کنند.