پیش نمایش بازی Outlast II؛ ترسناکتر از وحشت

همیشه در هنگام عرضه یک عنوان جدید به بازار، با یک دو راهی مواجه می شویم: بد یا خوب. در صورت بد بودن اگر این عنوان، محصول یک شرکت و سازنده بزرگ باشد و قبل از عرضه با حجم عظیمی از تریلرها و تبلیغات مخاطبان را هایپ کرده، سیل انتقادات روانه سازندگان آن شده و اگر ساخته استودیویی مستقل و بی نام و نشان باشد آنگاه به دست فراموشی سپرده می شود.

ولی در صورت موفقیت، فرقی ندارد سازنده آن چه کسی باشد؛ بازی مورد استقبال قرار می گیرد و همه منتظر عرضه ادامه و تکرار موفقیت آن می نشینند. در رابطه با نخستین قسمت عنوان Outlast، وضعیت دوم اتفاق افتاد. بازی از هیچ کجا و بی سر و صدا عرضه شد و خالقین آن ره صد ساله را در طول چند ماه طی کردند.

بازی بسیار موفق بود و عاشقان ژانر وحشت، دیوانه وار از آن استقبال کردند. حتی کسانی که علاقه ای به این ژانر نداشتند نیز فقط برای آن که ببینند این بازی کم خرج چگونه این همه سر و صدا به پا کرده حداقل یک بار آن را تجربه کردند. به غیر از موفقیت اقتصادی، تاثیر بازی بر روند ژانر وحشت در صنعت بازی های ویدیویی از دست آورد های شگرف بازی بود.

خیلی ها معتقدند که دلیل اصلی تغییر سبک پرچمدار بی چون و چرا ژانر وحشت، بازی رزیدنت اویل، موفقیت و تاثیر Outlast است. حالا بعد از 3 سال تیم سازنده این عنوان با شماره دوّم بازگشته. این بار با پشتوانه ای بسیار بزرگ تر از دوره ساخت اولین شماره. چه از نظر مالی و چه از نظر طرفداران تشنه ی تجربه اثر آن ها.

از آسایشگاه روانی تا دهکده ای مرموز

اولین تغییر نسبت به شماره پیشین، محل قرارگیری داستان بازی است. این بار به جای راهرو های تنگ و تاریک و نمور آسایشگاه روانی، به محیط سرد و مرموز یک دهکده به ماجراجویی می پردازید. همین پدیده باعث می شود به جای تکرار شدن مکان های بازی در طول روند داستان، مکان های بیشتری برای گشت و گذار در اختیار داشته باشید.

در نسخه اول به دلیل عدم وجود سلاح در هنگام خطر، بازیکنان مجبور به پیدا کردن محلی برای اختفا بودند. اما محیط بازتر دهکده باعث می شود که بتوانید تحرک بیشتری داشته باشید و به جای پنهان شدن از خطر از آن فرار کنید؛ البته اگر در حین فرار در مخمصه بزرگ تری گرفتار نشوید.

از دیگر مزیت های محیط جدید امکان پرداخت بیشتر به پدیده های بصری است. حالا با تکسچرهای بیشتری رو به رو هستیم و می توانید پیشرفت گرافیکی را به صورت واضح ببینید. بازی بسیار زیباتر از قبل شده و همین زیبایی در ترسناکتر شدن بازی به خدمت گرفته می شود؛ مانند تمام المان های دیگری که فقط و فقط برای ترساندن مخاطب ردیف شده اند.

ترس و دیگر هیچ

همانطور که اشاره شد تمام عناصر بازی دست به دست هم داده اند تا شما بترسید و آدرنالین ترشح کنید و از این هیجان لذت ببرید! اصلی ترین دلیلی که سری Outlast را ترسناک می سازد، وجود یک شخص معمولی به جای قهرمان تا بُن دندان مسلح بازی های معمول این سبک است.

ولی همین کاراکتر ساده داستان می تواند حتی از پیش متزلزل تر باشد. در Outlast 2 قهرمان داستان ضعفی فیزیکی دارد: چشمانی ضعیف. چیزی که در وهله اول می تواند برایتان بی اهمیت باشد ولی سازندگان از این عنصر نیز بهره می برند تا شما بیشتر بترسید.

در صحنه هایی که شما عینک به چشم نداشته باشید ناگهان همه جا تار می شود و در این دنیای ترسناک که نعمت دیدن، بزرگ ترین سلاح بازیکن است از او گرفته می شود. همانند گذشته تنها سلاح شما یک دوربین دستی است که حکم دید در شب را ایفا می کند.

همانند گذشته بازیکن باید به دنبال باتری برای زنده نگه داشتن تنها روزنه امید خود باشد، که همین موضوع می تواند شما را در موقعیت های وحشتناک جدیدی قرار دهد. در Outlast 2 دوربین ساده ی کاراکتر، کارایی بیشتری در پیشبرد روند بازی دارد.

شما می توانید صحنه های مهم بازی را به وسیله آن ضبط کرده و بعد ها در حل معما ها از آن استفاده کنید. به اذعان خود سازندگان در شماره قبل، آن ها به سراغ ترس های فیزیکی رفته بودند تا بتوانند صحنه های ترسناک از نوع ترس ناگهانی ایجاد کنند. این بار اما آن ها به دنبال ترس های متا فیزیکی و روانی هستند.

ترس روانی در زمره وحشتناک ترین ترس های بشر دسته بندی می شود و خود این موضوع نوید یک بازی ترسناک تر از قبل را می دهد. دلیل وجود فلش بک های متعدد در بازی هم همین است، چون باعث می شود مخاطب با کاراکتر تحت کنترلش بیشتر از پیش ارتباط برقرار کند و ترس هایش را بهتر بفهمد.

محیط ها تاریک تر از قبل هستند و جو بازی نیز به تقلید از آن مخوف تر از همیشه شده. استفاده از صحنه سازی های مریض تر و به کار گیری حس مشمئز کننده ناشی از مشاهده تکه های بریده شده بدن انسان ها و همچنین گور های دسته جمعی در معرض دید، همه و همه باعث به وجود آمدن حس بی ثباتی و نا امنی در بازیکن می شود. بازی قرار است آن قدر ترسناک باشد که سازندگان در کنار کار روی اثر خود، خطوط تولید پوشک مخصوص بازی را نیز احداث کرده اند!

سال سیاه

امسال ترافیک بازی های با کیفیت در ژانر وحشت زیاد شده. اما پیش بینی قریب به اتفاق اکثر مخاطبان، سلطنت بی چون و چرای Outlast 2 در بازار و مراسم های کسب جایزه است. سالی که با هفتمین شماره پدرخوانده ژانر وحشت شروع شده و حالا هم در شرف انتشار یکی از مورد انتظار ترین بازی های این سبک هستیم.

حتی ممکن است در ادامه سال، نسخه دوم The Evil Within، بازی جدید خالق رزیدنت اویل، شینجی میکامی منتشر شود و عیش عاشقان ترس را بیشتر شیرین کند. البته شیرینی تلخی که مهیج نیز هست. حال باید منتظر عنوان جدید دیوانه های دوست داشتنی استودیو Red Barrels باشید و ببینید دستاوردشان چه خواهد بود. همه چیز مهیا است تا بترسیم و لذت ببریم.