آیا عینک های واقعیت افزوده می توانند مکینتاش بعدی باشند؟

تقویم تان را برای آوریل سال 2022 علامت گذاری کنید؛ زمانی که عینک های آینده نگرانه واقعیت افزوده، جایگزین موبایل های هوشمند شده و به اصلی ترین دستگاه شما برای کارهای روزانه تبدیل می شوند.

حداقل مایکل آبراش چنین عقیده ای دارد، دانشمند ارشد واحد تحقیقات کمپانی آکیلس که به سختی مشغول کار روی هدست های واقعیت مجازی و عینک های واقعیت افزوده است.

به بیان دیگر، سوپر عینک ها در راهند

آبراش عینک هایی را متصور می شود که همچون عینک های عادی امروزی سبک وزن و شیک هستند، اما می توانند حافظه پوشنده را بهبود دهند، زبان های خارجی و علائم را به صورت آنی ترجمه کنند، صدای مکالمات و دیگر اصوات آزاردهنده پیرامون شما را کم کنند و حتی با یک نگاه، دمای بدن کودکتان را تشخیص دهند.

به بیان واضح تر، سوپر عینک ها در راهند.

این محصولات، عینک هایی واقعیت مجازی نیستند که پوشنده را در جهانی متفاوت و مجازی غرق کنند. آنها اطلاعات مجازی را مثل لایه های دیجیتالی به دنیای واقعی می آورند و این مفهوم، واقعیت افزوده نام گرفته است.

بازآفرینی 1984

بدیهی است که پیشرفت های زیادی باید در زمینه علوم مواد، لنزها و نمایشگرها صورت گیرد تا این سوپر عینک ها به واقعیت تبدیل شوند؛ و به گفته آبراش در کنفرانس توسعه دهندگان سالانه فیسبوک، این پروسه خود می تواند 10 الی 20 سال طول بکشد.

20 یا 30 سال دیگر از الان، پیش بینی می کنم که به جای حمل کردن اسمارت فون های شیک به هرجایی، ما عینک هایی شیک به چشم می زنیم. آن عینک ها واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و هر چیزی در این میان را با خود به همراه می آورند و ما هر روز از آنها استفاده می کنیم.

اما نقطه عطف تبدیل شدن عینک های واقعیت افزوده به محصولی مناسب برای عامه مردم که در خیابان به وفور دیده می شود، شاید آنقدرها دور نباشد. آبراش با اشاره به سال 1984 و موفقیت اپل در تبدیل کردن کامپیوترهای شخصی مکینتاش به پدیده ای در بازار انبوه می گوید که تا پنج سال دیگر، واقعیت افزوده می تواند «لحظه مکینتاش» خودش را داشته باشد.

با وجود تمام تمرکزی که امروز روی واقعیت افزوده معطوف شده، حداقل پنج سال طول می کشد تا بتوانیم واقعیت افزوده ای فراگیر و مبتنی بر عینک داشته باشیم، پیش از اینکه واقعیت افزوده، لحظه مکینتاش خاص خودش را داشته باشد.

حتی اگر ما رویکردی هجومی داشته باشیم، درک تمام پتانسیل های واقعیت افزوده می تواند سال ها طول بکشد؛ درست همانطور که بلوغ کامپیوترها و رسیدنشان به دست میلیاردها نفر ده ها سال طول کشید.

آبراش مشخصاً در تلاش است سطح انتظارات را پایین آورده و بگوید که عینک های واقعیت افزوده و علمی-تخیلی، به این زودی ها از راه نمی رسند. اما با صحبت درباره اینکه تا «لحظه مکینتاش» تنها 5 سال باقی مانده، فیسبوک زمان رویداد مهمی در صنعت تکنولوژی که به زعم بسیاری، تغییر پلتفرم پردازشی بزرگ بعدی خواهد بود را تعیین کرده است.

مک نخستین کامپیوتر شخصی جریان ساز بود که از رابط کاربری گرافیکی و ماوس -که امروزه به استانداردی در کامپیوترهایی که استفاده می کنیم تبدیل شده- بهره می برد.

در حال حاضر عینک های واقعیت افزوده ای توسعه یافته اند، اما به هیچ وجه یارای مقابله با کامپیوترهای شخصی تولید شده در فاز پیش-از-مک را ندارند. گوگل گلس، یکی از مهم ترین کوشش ها در ساخت پردازش مبتنی بر عینک، به خاطر ظاهر از مد افتاده اش، عملکرد ضعیفش و بی توجهی اش به نگرانی ها در رابطه با حریم خصوصی با ضربه ای مهلک از دور خارج شد.

مایکروسافت هم مشغول توسعه هولولنز است، محصولی قابل تحسین که تصاویر هولوگرافیک را به دنیای واقعی می آورد؛ اما چنین هدست های بزرگ و سنگین وزنی به ندرت از آن دسته محصولاتی هستند که مردم حاضر به پوشیدنشان در خیابان های شهر باشند.

اسنپ، مجیک لیپ، گوگل و مایکروسافت همگی در حال رقابت برای رسیدن به لحظه مکینتاش عینک های واقعیت افزوده هستند

تمام این تلاش های ابتدایی، پایه و اساس لازم برای رسیدن به فاز بعدی را فراهم می کنند و به ساخت عینک هایی منجر می شوند که به گفته آبراش «افزودگی هایی را برای بهبود بینایی و شنوایی شما فراهم می آورند و شما را باهوش تر و تواناتر می سازند. سبک تر، راحت، شیک، بهینه در مصرف انرژی و از نظر اجتماعی قابل پذیرش هستند و می توانید آنها را با خود به هرجایی ببرید.»

خوشبختانه از نظر میزان جاه طلبی کمبودی وجود ندارد. کمپانی های ثروتمند تکنولوژی مانند اسنپ، مجیک لیپ، گوگل و مایکروسافت همگی در حال رقابت هستند تا بتوانند به لحظه مکینتاش عینک های واقعیت افزوده دست پیدا کنند. پنج سال، خوش بینانه ترین زمانی است که آبراش پیش بینی می کند. اما با توجه به قمار بزرگ فیسبوک و آبراش بر سر واقعیت افزوده، آنها نمی توانند به کس دیگری اجازه دهند که زودتر به این دستاورد برسد.