تولید پارچه با تکنولوژی کنترل دمای داخلی

با توجه به پیشرفت های اخیر تکنولوژی پیش بینی می شود که لباس ها نیز به زودی به مکانیزم های مختص به خود برای کنترل وضعیت دمایی شان مجهز شوند.

دانشمندان اخیرا کپسول های کوچکی را طراحی کرده اند که قادرند گرما را جذب و و در مواقع نیاز آزاد نمایند و این کپسول ها را می توان به صورت دائمی به بافت پارچه ها چسباند.

این نانوکپسول ها که هزاران برابر کوچک تر از قطر موی انسان هستند از نشاسته ساخته شده اند و با ذرات ریزی از یک ماده چسبناک نیز پر شده اند.

ماده چسبناکی که به آن اشاره کردیم نیز به گونه ای طراحی شده که با دریافت حرارت بدن انسان ذوب می شود تا کاربر احساس گرما کند. این ماده حرارت را جذب می کند و هر زمان که خنک می شود حرارت یاد شده را آزاد می نماید و مجددا به حالت جامد در می آید.

دانشمندان توسعه دهنده این تکنولوژی باور دارند که می توانند به لطف آن طیف کاملا متفاوتی از لباس های ورزشی را بسازند که به صورت مستقل و همزمان با دویدن ورزشکاران آنها را خنک و بعد از ایستادنشان گرم می کنند.

این تکنولوژی حداکثر ظرف سه سال آینده به صورت تجاری در می آید

دکتر کارلا سیلوا پژوهشگر ارشد این پروژه در مرکز نانوتکنولوژی و مواد هوشمند در پرتغال در این باره ابراز امیدواری کرده که تکنولوژی ابداعی تیمش حداکثر ظرف سه سال آینده به صورت تجاری در می آید.

به گفته وی این نوع پارچه ها بیشتر برای آن دسته از افرادی مناسب خواهند بود که نمی توانند دمای بدنشان را کنترل کنند و کودکان و افراد مسن همگی در این گروه جای می گیرند.

البته باید اضافه کنیم که همین حالا نیز برخی لباس های ورزشی هستند که فرایند خنک سازی فرد استفاده کننده را انجام میدهند اما تکنولوژی جدیدی که از آن صحبت می کنیم قادر است در مواقع نیاز هم حرارت را آزاد نماید.

عملکرد فناوری یاد شده نیز دقیقا مشابه عرق انسان است؛ مایعی که روی سطح پوست می نشیند و با تبخیر شدنش حجم بالایی از حرارت بدن را جذب می نماید.

همانطور که اشاره کردیم دکتر سیلوا و تیمش فرایندی را توسعه داده اند که در آن ذرات نوعی ماده مومی شکل نظیر پارافین درون پوسته های خالی نشاسته با ابعاد ۱۰۰ نانومتر محصور می شوند. در ادامه ماده مومی درون این نانوکپسول ها به دام می افتد و نمی تواند نجات پیدا کند اما با گرم شدن و سرد شدن پیاپی مرتبا از حالت جامد به مایع و بالعکس تغییر شکل می دهد.

این محققان که بودجه پژوهش خود را از اتحادیه اروپا دریافت کرده اند دریافته اند که می توانند ماده مومی را به نحوی طراحی نمایند که با دمای بدن انسان ذوب و مجددا جامد شود.

این یعنی اگر پوست فرد استفاده کننده بیش از اندازه داغ شود موم حرارت اضافه را با تغییر شکل پیدا کردن از جامد به مایع جذب خود میکند و اگر دمای آن افت نماید با آزاد کردن حرارت به شکل جامد در می آید.

دکتر سیلوا اعلام کرده که نانوکپسول های یاد شده به صورت شیمیایی قابلیت برقراری پیوند با شمار زیادی از بافت ها و پارچه ها را دارند و می توانند برای همیشه به آنها متصل بمانند (حتی در زمان شستشو).

نانوکپسول ها از طریق پیوندهای کوالانسی به بافت ها متصل می شوند

وی اعلام کرد: نانوکپسول ها از طریق پیوندهای کوالانسی به بافت ها متصل می شوند که این پیوند قوی ترین در طبیعت محسوب میشود.

بنابراین وقتی نانوکپسول ها مملو از موادی می شوند که خواصشان را براساس دمای بدن انسان تغییر می دهند قادر خواهند بود که کاربر را با جذب انرژی (یعنی ذوب شدن ماده اصلی) خنک و در مواقع نیاز با آزاد کردن انرژی گرم کنند.