صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد نینتندو سوییچ

2017 سالی بود که نینتندو را به میدان بازگرداند. این کمپانی کنسول هیبریدی اش، نینتندو سوییچ را بالاخره روانه بازار کرد که موفقیت گسترده ای داشت و از طرف دیگر، دنباله هایی تحسین شده برای برخی از نمادین ترین فرنچایزهایش ساخت.

اما در همین حال، نینتندو باز هم 3DS را فراموش نکرد و ضمن عرضه چندین بازی معرکه، سخت افزار 2DS XL را هم به دست مردم رساند که ورژنی بازطراحی شده و ارزان قیمت تر از مدل استاندارد 3DS به حساب می آید. در حالی که سال 2017 رو به پایان است، بیایید نگاهی بیندازیم به عملکرد نینتندو در سالی که گذشت.

• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد ایکس باکس وان
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد پلی استیشن 4
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد نینتندو سوییچ
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد پی سی گیمینگ
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد هدست های واقعیت مجازی
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد سرویس پلی استیشن پلاس
• صنعت بازی در سال 2017؛ نگاهی به عملکرد سرویس ایکس باکس لایو گلد

یک لاین آپ قدرتمند که نینتندو سوییچ را تقویت کرد

بعد از پشت سر گذاشتن سالی از افول با کنسول Wii U، نینتندو کنسول سوییچ را در روز سوم ماه مارس عرضه کرد و The Legend of Zelda: Breath of the Wild، مهم ترین لانچ تایتل سوییچ بود. نینتندو با کنسول جدیدش به شروعی قدرتمند دست یافت که شدیداً به آن نیاز داشت؛ Breath of the Wild که تحسین جهان را برانگیخته بود به افزایش تقاضا برای سوییچ کمک کرد و این کنسول هیبریدی، به مدت چهار ماه با پشت سر گذاشتن پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان، به پرفروش ترین سیستم گیمینگ تبدیل شد.

برای مدتی نسبتاً طولانی، تمرکز اصلی دارندگان سوییچ روی Breath of the Wild معطوف بود اما بازی های خوب دیگری مانند I Am Setsuna، Snipperclips و Shovel Knight: Specter of Torment هم در دسترس گیمرها بودند. در ماه های نخست، مجموعه ای از پورت های جدید، عناوین مستقل و بازی های کوچک فرست پارتی، راه را برای عناوین بزرگ تر باز کردند: عناوینی مانند ماریو کارت 8 دیلاکس (که آن زمان به سریع ترین فروش میان عناوین ماریو کارت دست یافت)، آرمز و اسپلتون 2. تا پایان ماه ژوئن، فروش و درآمد نینتندو به شکل قابل توجهی از درآمد سال 2016 پیشی گرفت.

با پیشروی هرچه بیشتر در سال، نینتندو به عرضه فرنچایزهای بزرگ ادامه داد و کنفرانس E3 این کمپانی هم توانست به موفقیت ابتدایی سوییچ دامن بزند. حتی کوچکترین تیزرها هم مردم را به هیجان آوردند. نمایش یک لوگو از متروید پرایم 4 و اشاره ای کوچک به یک بازی پوکمون برای سوییچ، اصلی ترین اخبار کنفرانس نینتندو بودند؛ آن هم در حالی که شاهد ارائه اطلاعات عظیمی از نسخه جدید Fire Emblem و سری یوشی و همچنین کربی بودیم. نینتندو در حال تیک زدن عناوین حاضر در لیست محبوب ترین فرنچایزهایش بود.

سوپر ماریو ادیسه در پایان ماه اکتبر از راه رسید و توانست نوستالژی و بهترین المان های ماریوهای قبلی را مکانیک های تازه پیوند بزند. اگر Breath of the Wild محدودیت های قبلی سری زلدا را کنار زد، ماریو ادیسه هم توانست هرچیزی که مردم را عاشق ماریو کرده جمع آوری کند و به صورت یک جا ارائه دهد؛ این دو بازی در کنار یکدیگر، ستون های اصلی لاین آپی از عناوین فوق العاده بودند که روز به روز هم در حال گسترش است.

پشتیبانی شخص ثالث و پورت های تازه، اشتباهات دوران Wii U را اصلاح کرد

اگرچه چندین بازی فرست پارتی عالی به سوییچ کمک شایانی کرده اند، نینتندو نیازمند پشتیبانی شخص ثالث است تا آینده سوییچ را تضمین کند؛ کاری که به درستی در دوران Wii U انجام نشد. بازی های مستقل کوچک، سبد محصولات سوییچ را از همان ابتدا پر کردند و اواخر سال، شاهد سرمایه گذاری گسترده کمپانی های بزرگ تر روی عناوین کلان بودجه بودیم.

برای شروع، Mario + Rabbids: Knigdom Battle نه تنها یک بازی بسیار خوش ساخت بود، بلکه به نینتندو اجازه داد تا بالاخره یکی از فرنچایزهای پرچمدارش را در شکل و شمایلی متفاوت عرضه کند. این بازی در کنفرانس E3 یوبیسافت معرفی شد، نه نینتندو دایرکت، و شیگرو میاموتو مهمان ویژه این مراسم بود. انتخاب یوبیسافت به عنوان سکاندار اصلی این بازی، حرکتی غافلگیرکننده بود که نشان داد نینتندو یک بار دیگر به همکاری با شرکت های دیگر، خارج از حباب کوچک خودش تمایل نشان می دهد.

غافلگیرکننده تر از این ها، لاین آپ عناوینی بود که روی سوییچ پورت شدند. طی مصاحبه ای در سال 2013، یکی از سخنگویان بتسدا گفت که نینتندو در زمان مناسبی با توسعه دهندگان شخص ثالث ارتباط برقرار نکرد و همین موضوع سبب شد پشتیبانی از Wii U دشوار باشد و بتسدا هیچ عنوانی روی این کنسول عرضه نکند. اما طی این نوامبر، پورت های DOOM و Elder Scrolls V: Skyrim به سوییچ آمدند و عرضه Wolfenstein 2: The New Colossus هم برای سال 2018 برنامه ریزی شده است. اگرچه دووم از مشکلات پرفورمنس روی سوییچ رنج می برد، اسکایریم به زیبایی اجرا می شود؛ بنابراین باید منتظر ماند و دید که پورت های بعد تا چه حد بهینه هستند.

سوییچ در ماه نوامبر میزبان L.A. Noire و راکت لیگ هم بود. Axiom Verge و Stardew Valley در ماه اکتبر از راه رسیدند و استاردو ولی به صورت خاص نشان داد که قابل حمل بودن سوییچ، تا چه حد در تجربه بازی ها تفاوت ایجاد می کند. گلف استوری بازی مستقل دیگری بود که به صورت انحصاری روی سوییچ عرضه شد و خیلی زود، یکی از پرفروش ترین بازی های استور نینتندو نام گرفت. با توجه به تمام این مسائل، بازی های مستقل بخش اعظمی از لاین آپ سوییچ را تشکیل دادند که نشان می دهد علاوه بر پی سی، سوییچ می تواند به اصلی ترین پلتفرم برای توسعه دهندگان مستقل شود.

بهبودهای فراوان، اما باقی ماندن مشکلات قدیمی

از منظر سخت افزاری، سوییچ قدرت کمتری نسبت به رقبایش دارد؛ اما این نقطه ضعف با حمل پذیری سوییچ خنثی می شود، آن هم حمل پذیری بازی هایی که کیفیت یک بازی درجه یک کنسولی را دارند. برخلاف گیم پد Wii U که به سختی می توان آن را حمل پذیر دانست، حمل پذیری سوییچ به هیچ وجه یک حقه تبلیغاتی نیست، بلکه سوییچ را همانند کنسولی لوکس جلوه می دهد که جای خالی اش احساس می شد. و گرچه سوییچ به صورت فنی قادر به برابری با پلی استیشن 4 یا ایکس باکس وان نیست، اما بازی های بزرگی مانند اسکایریم و Breath of the Wild را چه در حالت دستی و چه در حالت پرتابل به زیبایی و بسیار روان اجرا می کند.

کنترلرهای حرکتی که استانداردی تازه از سوی نینتندو بودند، این بار بهبودهایی در سوییچ داشته اند؛ هم از نظر کیفیت و هم از نظر پیاده سازی. برای استفاده از این کنترلرها دیگر ملزم به قرار دادن نوعی سنسور نیستید و عملکرد کنترلرهای حرکتی، در میان تمام حالات کنترل بازی ها روی سوییچ باثبات است. علاوه بر این، کنترل به صورت حرکتی در اکثر بازی ها، انتخابی است که به گیمر سپرده شده؛ برای مثال هدف گیری در اسپلتون 2 با سنسور ژیروسکوپ، برای بسیاری از گیمرها ایده آل ترین حالت است اما باز هم می توانید در صورت تمایل، آن را غیرفعال کنید.

با این حال، هنوز ضعف هایی هم وجود دارد. عدم وجود قابلیت وویس چت و مدیریت ضعیف لیست دوستان (در کنار اجبار به استفاده از فرند کدها)، دست و پای گیمرها را می بندد. اسپلتون 2 می توانست بستری مناسب برای قابلیت های آنلاینی باشد که نینتندو در آینده ارائه می دهد، اما استفاده از ابتدایی ترین قابلیت های ارتباطی، هنوز از طریق خود سوییچ غیرممکن است. مضاف بر این، هنوز هیچ جایگزینی برای ویرچوال کنسول Wii و Wii U معرفی نشده و راه اندازی سرویس آنلاین پولی نینتندو، تا سال 2018 به تعویق افتاده است.

یک به روزرسانی در ماه اکتبر، چندین قابلیت تازه را به همراه آورد که از جمله آنها باید به ضبط گیم پلی و انتقال سیو دیتا اشاره کرد. اگرچه هنوز خبری از سرویس های ابری برای ذخیره سیوها نیست، این آپدیت نشان داد که جا برای رشد هست. راه اندازی وویس چت هنوز بعید به نظر می رسد اما می توان امیدوار بود که دیگر نواقص سوییچ در آینده نزدیک برطرف خواهند شد.

موفقیتی فراتر از سوییچ

حتی با وجود اینکه تمام تمرکزها روی سوییچ بود، نینتندو سایر حوزه های کاری اش را فراموش نکرد. بعد از عرضه مینی کنسول بسیار محبوب NES Classic در سال 2016، نینتندو این بار SNES Classic را در سپتامبر عرضه کرد که خیلی زود 2 میلیون واحد فروخت. این دستگاه همراه با 21 بازی پیش فرض عرضه می شود که برخی از آنها محبوب ترین عناوین نینتندو مانند سوپر ماریو کارت، سوپر ماریو ورلد و The Legend of Zelda: A Link to the Past هستند. SNES Classic هنوز به سختی در بازار یافت می شود اما نینتندو ظاهراً از اشتباهاتش درس گرفته و قرار است SNES Classic را مجدداً در سال 2018 عرضه کند.

نینتندو، 3DS پا به سن گذاشته را هم فراموش نکرد و 2DS XL در جولای به بازار آمد. اگرچه بازی های زیادی در سال 2017 روی 3DS عرضه نشد، بازی هایی مانند Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia و Metroid: Samus Returns توجه مخاطبان را جلب کردند. Samus Returns به صورت خاص به دور از هیاهوهای تبلیغاتی عرضه شد اما اثبات کرد که دنباله ای ارزشمند برای مترویدهای دو بعدی است.

سایر مسائل به صورت خلاصه

نینتندو با روی آوردن به چندین فرنچایز دیگر، فعالیت اش را در حوزه بازی های موبایل گسترش داد؛ اما Fire Emblem Heroes و Animal Crossing Pocket، بازخوردی متوسط داشتند.

---

هنوز صحبتی درباره ویرچوال کنسول برای سوییچ به میان نیامده، اما آپدیت ماه اکتبر به شکل مرموزی پشتیبانی از کنترلرهای گیم کیوب را به دستگاه اضافه کرد که فعلاً هیچ کاربردی ندارد.

---

Miiverse روی تمام پلتفرم ها و در تمام مناطق جهان کنار گذاشته شد، هرچند که میراث آن را هنوز می توان در لابی اسپلتون 2 دید.

---

تولید مدل استاندارد New 3DS در ژاپن و اروپا به پایان رسید.

---

کنسول SNES Classic بازی Star Fox 2 را هم شامل می شد که هیچوقت عرضه نشده بود؛ این بازی قرار بود در سال 1996 عرضه شود اما کنسل شد.

جمع بندی

بعد از پشت سر گذاشتن چندین سال ناامیدکننده، 2017 سال بازگشت نینتندو بود. نینتندو سوییچ عرضه ای موفقیت آمیز را در کنار Breath of the Wild تجربه کرد و ضمن تصاحب چارت های فروش، درآمد کمپانی را هم افزایش داد. سوییچ هنوز از برخی رسوم عجیب و از مد افتاده نینتندو رنج می برد که احتمالاً مهم ترین آنها، عدم وجود قابلیت وویس چت است اما به روزرسانی ها، روزنه امید را در دلمان ایجاد کرده اند.

مهم تر از هر چیز دیگر اما اینست که نینتندو ظاهراً از اشتباهات گذشته خود درس گرفته. پشتیبانی شخص ثالث موضوعی حیاتی بود که تا به امروز محقق شده و در کنار عناوین فرست پارتی، مجموعه ای از بازی های بی نظیر را روانه سوییچ کرده است. نینتندو ظاهراً به خواسته طرفداران گوش می دهد؛ متروید دوبعدی را به حیات بازگرداند و دو دنباله استثنایی برای دو فرنچایز محبوبش ساخت. و تمام این اتفاقات در حالی رخ می دهد که 3DS به دست فراموشی سپرده نشده است. 2017 سالی بی نقص برای نینتندو نبود، اما قطعاً سالی بود که به آن نیاز داشت.