
نگاهی به بازار اینترنتی روستانشنیان در کشور
با باز شدن مجدد شبکه پیامرسان تلگرام، زوایای تازهای از مشکلات وارد شده به قسمتهای مختلف کشور در مدت زمان فیلترینگ حدودا ده روزه این شبکه آشکار میشود، زوایایی که برخی از آنها اصلا به ...

با باز شدن مجدد شبکه پیامرسان تلگرام، زوایای تازهای از مشکلات وارد شده به قسمتهای مختلف کشور در مدت زمان فیلترینگ حدودا ده روزه این شبکه آشکار میشود، زوایایی که برخی از آنها اصلا به ذهن کاربران عادی خطور نمیکند. «سید ابوالفضل رضوی»، معاون توسعه روستایی نهاد ریاست جمهوری، به تازگی پرده از مشکلات روستاییان هنگام فیلترینگ تلگرام پرده برداشته و آن را برای این قشر زیانبار توصیف کرده است:
«بازار مجازی روستاییان مورد نیاز است؛ همچنان که وقتی تلگرام قطع شد روستاییها می گفتند ارائه کالایشان به بازار متوقف شده است. تلگرام بستر مجازی فروش کالاهای دستساز و یا کشاورزی و دامداری در اقصی نقاط کشور شده و بسته شدن آن به اوضاع معیشتی روستاییان خدشه وارد کرد.»
رضوی همچنین از اتصال 28 هزار روستا به اینترنت در دولت قبل خبر میدهد و آشنایی روستاییان با این پدیده را «جهشی خوب» میداند. وی همچنین به لزوم پوشش موبایل برای تمامی جادههای روستایی تاکید میکند و معتقد است که در برخی جادهها اگر کسی تنها بماند، هیچ نوع دسترسی مخابراتی نخواهد داشت.
«علیرضا اکبرلو» کارشناس اقتصاد کشاورزی ضمن تایید صحبتهای ابوالفضل رضوی، پتانسیل کارکرد فضای مجازی در زندگی روستایی را بالاتر از نفوذ آن در زندگی شهری عنوان میکند و باور دارد که این جامعه میلیونی، میتوانند تحولی در زندگی روستایی خود ایجاد کنند. او به دیجیاتو میگوید:
«درست است که زندگی روستایی همیشه تداعی کننده یک زندگی دور از فضای مجازی و تکنولوژی بوده و مردم برای فرار از دنیای مدرن به روستاها قدم برمیدارند، ولی نمیتوان به خاطر چنین تصورات عامیانهای، زندگی مدرن روستایی را فدای احساسات برخی افراد کرد. شاید در نگاه اول تضادی بین تکنولوژی و روستا وجود داشته باشد، ولی زنگ خطر اوضاع معیشتی روستاییان کشور را سالهاست به صدا درآمده و فضای مجازی میتواند در کم کردن میزان این هشدار نقش بسزایی را ایفا کند.»
اکبرلو معتقد است رقم 13 هزار میلیارد تومانی که برای توسعه روستاها در سال آینده در نظر گرفته شده رقم بسیار مناسبی است که اگر به درستی هزینه شود، میتواند تحولی شگرف در این مناطق به وجود بیاورد:
«بازدیدکنندگان بسیاری از سایتهای دانلود معروف جدا از برخی کلانشهرها، از مناطق دورافتاده و روستایی هستند. مارکتهای اندرویدی در این بین مشتریان بیشتری از این مناطق دارند چرا که خیلی از روستاییان با موبایلهای هوشمند به دنیای اینترنت پا گذاشتهاند. این نکات باعث میشود که تاملی در زندگی روستاییان داشته باشیم و فعالیت تجاری آنها را در بسیاری از کانالهای تلگرامی را به فال نیک گرفته و در توسعه آن کمک کنیم.»

این کارشناس اقتصاد کشاورزی زمزمههای ورود استارتاپها به بازار کشاورزی را امری دیر ولی در هر حال مناسب رویکرد دولت در توسعه روستاها میبیند و موضوع مطرح شده برخی دولتمردان مبنی بر وابستگی اقتصادی به یک شبکه پیامرسان خارجی را اینطور تشریح میکند:
«وابستگی به موتور جستجوی گوگل هم در بسیاری از کشورها دیده میشود، درست است که برخی کشورها مثل چین راه خود را از گوگل هم در موتورهای جستجوی تا حدودی جدا کردهاند ولی بازهم حرف اول و آخر را در زمینه واکاوی اینترنت گوگل میزند. آیا میشود گوگل را به سادگی تحریم کرد؟ این تحریمها و سوق دادنها به ابزارهای مجازی ملی در زمان خود یعنی اوایل اوج گرفتن این مساله صورت نگرفته و حالا هم بیش از حد دیر است که به این امر بپردازیم. تلاش و کوشش دولت برای احقاق این امر ستودنی است ولی روش درستی ندارد و به نظر من تعامل دوسویه با این ابزارهای اینترنتی بینالمللی راه بهتری است.»

«احمد» که مدیریت کانال تلگرامی چندهزار نفره را برعهده دارد، محصولات ارگانیک و طبیعی مزرعه خود و چند تن دیگر را به کاربران میفروشد و در گفتگوی کوتاه خود به دیجیاتو از بالا بردن سطح غذای مردم کشور و حذف دلالان از بازار محصولات کشاورزی، در صورت استفاده روستاییان از فضای مجازی میگوید:
«شهرنشینها با وجود آلودگیهای هوایی که دارند، حداقل به تغذیه درست احتیاج دارند. برخی محصولات ارگانیک برخلاف تصور برخی از عموم افراد، به مراتب زندگی سالمتری را برای افراد فراهم میکنند. بسیاری از این محصولات به دلایل مختلف مثل حضور دلالان، سن بالای پرورش دهندگان این نوع مواد غذایی و در نتیجه آشنا نبودن آنها با فروشگاه اینترنتی، صادرات آنها به خارج از کشور و... به کاربران داخل شهرها نمیرسد. این موضوع در کانالهای تلگرامی ما و دیگر دوستان در نظر گرفته شده و تمامی مواد از مزرعه به سفرههای خانه مردم میرسد.»
وی منکر پیشرفت بخشهای مختلف روستاییان با ظهور پدیده استارتاپها در این مکانها نیست ولی معتقد است استارتاپهای کشاورزی و دامداری و مسایلی از این قبیل فعلا توسط خود روستاها قابل عرضه نیست و اگر هم اتفاقی در این حوزه بیفتد، از سوی شهرنشینان صورت خواهد گرفت که در نهایت احتمالا بازهم آنچنان که باید و شاید به نفع روستانشینان نخواهد شد.

روستانشینی در کشورما هنوز هم جمعیتی میلیونی را در بر میگیرد و غافل ماندن از این جمعیت، میتواند باعث نابودی بافت روستایی کشور و افزایش روستاهای خالی از سکنه شود. این اتفاقات میتواند نتایج ناگواری همچون کاهش محصولات کشاورزی و دامداری را به همراه داشته باشد که بر طبق آمار حجم تبادلات مالی آن در سال 95 به بیش از صد میلیارد دلار میرسد. توسعه بخشی این بازار میلیارد دلاری در کشور از ضروریات به نظر میرسد و در برنامه ششم توسعه نیز بخش قابل توجهی از برنامه دولت را در برگرفته است.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
بدبختی روستاییان را تقصیر همهٔ مردم میذارم، چون نمایندگان همه در مجلس هستند. چرا باید همهچیز در تهران باشه؟ چرا تهران باید هم پایتخت سیاسی و هم اقتصادی و هم … باشه؟ چرا بهترین دانشگاهها باید اونجا باشه؟ چرا ۴۰ تا شبکهٔ رادیو و تلویزیون باید در تهران اداره بشه؟ چرا باید بازارهای مبداً و بزرگ پوشاک و موبایل و خودرو و … بیشترش در تهران باشه؟ تا زمانی که فرهنگ و اخلاق و عدالت بایسته و توسعهٔ مالی و رفاهی و سرمایهداری اولویت باشه، همین میشه که فقیر زیر چرخ توسعه له میشه و اونایی که رفاهشون صد برابر ماهاست، خودشون را با مدیران گوگل و دوتابعیتیها مقایسه میکنند و بیشتر میخوان (من سالی یک بار باید به زور از استان بیرون برم و اونا دغدغهٔ مستقیم به لندنرفتن دارند) و سر مردم عادی باز هم کلاه میره. سرمایهدار فکر امروزشه، نه روستایی و نه طبیعت و نه … براش مهم باشه.
این مرکزبودن تهران در توسعه، به شکل راز بقا به کلانشهرهای دیگه و بعد دیگر شهرها و بعد روستاها سرایت میکنه و هرکه زورش بیش و هرکجا منفعت بیشتر باشه توسعه بیشتر میشه.
چی میگن اینا کدوم روستا خودم یکی از روستاهای اصفهانم دیگه آبی وجود نداره واسه کشاورزی روستایی ها 90 درصد چاه های اب بیشتر از 150 متر اب نمیرسه روستاها دارن از بین میرن **
دوست عزیز خب روستاهای خطه شمال و شمال غرب کشور فکر نکنم این مشکل رو داشته باشن. البته اینکه بحران بی آبی در کشور بیداد میکنه درش حرفی نیست
یکی دوسال پیش که پیاز تو بازار رسید به 4000 تومن الی 4500 تومن و مردم خیلیم ناراحت بودن و تو تلگرامم کلی جوکش خوندیم همون موقع ما پیاز رو میفروختیم 800-1000 تومن و حتی عده ای متحمل ضرر میشدن و اصلا پیاز رو برداشت نمیکردن چون اگه برداشت میکردن پول کارگرم در نمیومد و محصول تو زمین موند و برداشت نشد چون قیمت به صرفه نبود اما ما میشنیدیم که مردم شهر نشین عزیزمون گله میکردن که چرا پیاز داره میرسه به میلویی پنج هزارتومن!!!واقعا دولت من تعجب میکنم که چرا تو این مورد رسیدگی نمیکنه
ضمنا اگر استارت آپهایی باشه که محصولات کشاورزی مارو مستقیما به عرضه بیاره حداقل یه واسطه این وسط نون میخوره اما در مورد محصولات کشاوزی که در فارس کشت میشه مثل خربزه یا هندونه ما به یک چهارم قیمت بازار به واسطه ها میفروشیم و خریدار به قیمت چهار برابری که ما فروختیم میخره.این وسط هم کشاورز سود بسیار پایینی داره و هم مصرف کننده ها گرون قیمت تر میخرن!البته تو بعضی محصولات این 4 برابره متغیره تو بعضی محصولات دو برابر و کمتر و گاهی بیشتر....
داخل روستاها سرعت آبادانی توسط دولت بسیار پایینه و همین رویه باعث مهاجرت به شهر ها و نابودی زمین های کشاورزی و تغییر کاربری اونها شده پارسال تو روستای 1000 نفری ما حدود 5 خانواده و امسال 10 خانواده به شهر مهاجرت کردن این در زمینه کشاورزی یه مشکل بزرگه
آبادانی؟! والا قنات و رودخونهٔ روستای ما که خشکیده هیچ، نیمی از درختها توی یکی دو سال گذشته با طرحهاشون خشکیده یا بریده شده هیچ، دود چاه ذغال و بوی بد کارخونه پنیر هیچ، گلخونهها دور روستا و صحرا را محاصره کردند، آلودگی و محصولات سمی اونا هم اضافه شده. خدا شاهده تنها پیشرفت روستای ما و اطراف در ده سال گذشته، ADSL مخابراته که اومده و با قیمتی بسیار بالاتر از پارسآنلاین و … در شهر.