تفاوت نسل بعدی پردازنده های اینتل محدود به بهبود اندک کلاک هسته های پردازشی می شود

نسل بعدی پردازنده های اینتل قرار نیست از طراحی مورد انتظار «کانن لیک» (Cannon Lake) و معماری ۱۰ نانومتری برخوردار باشند، بلکه در عوض تنها شاهد یک بروز رسانی جزئی در کلاک هسته های پردازشی پردازنده های نسل هشتمی به منظور افزایش توان و سرعت خواهیم بود.

بنا بر اطلاعاتی که به تازگی منتشر شده، و البته اطلاع قبلی ما از تعویق عرضه پردازنده های Cannon Lake، نسل نهم چیپ های پردازشی اینتل قرار نیست بیشتر از یک به روز رسانی ضروری باشند. البته نبود جزئیاتی در خصوص چیپ رده بالای Core i7 از این سری احتمال بهره مندی آن از تعداد هسته های متفاوت نسبت به قبل را افزایش می دهد.

معرفی پردازنده های سری رایزن AMD جنب و جوشی را به جان مدیران و متخصصین کمپانی اینتل انداخت که در چند سال اخیر نمونه آن را مشاهده نکرده بودیم. این شرکت در نخستین اقدام و پس از چند سال تعداد هسته های پردازنده های پرفروش خود را افزایش داد. عرضه نسبتاً سریع نسل نهم چیپ ها را نیز می توان عکس العمل دیگر کمپانی آمریکایی به قدرت گرفتن رقیبش در نظر گرفت. به خصوص که AMD در اوایل سال جاری نسخه +Zen پردازنده های رایزن خود را هم معرفی کرده بود.

بر اساس اسناد به دست آمده پردازنده های سری کافی لیک S (با تعداد هسته های ۲+۶) شامل i5-9400، i5-9400T، i5-9500، i5-9600، و i5-9600K می شوند. مدل های i3-9000 و i3-9100 نیز تحت زیرشاخه (۲+۴) رده بندی شده اند. نبود سری پرچمدار i7 در اسناد فوق نیز حاکی از احتمال بهره مندی آنها از ۸ هسته پردازشی است. گرچه هنوز هیچ چیز قطعی نیست.

همان طور که پیش تر گفتیم ارتقای اصلی در میان دو نسل آخر پردازنده های اینتل به تغییر کلاک هسته ها محدود شده است. به این صورت که سرعت کلاک هسته ها در حالت بیکاری و حالت توربو به ترتیب ۱۰۰ و ۲۰۰ مگاهرتز نسبت به نسل ۸ افزایش یافته. در خصوص بهینه سازی میزان مصرف انرژی چیپ های جدید هنوز اطلاعاتی در دست نیست.