بررسی بازی ایرانی MadBall؛ دیوانه از قفس پرید

هر چه قدر ایده کلی یک عنوان تکراری باشد اما باز از دل همین المان‌هایی که قبلا نقش‌شان را در عناوین دیگر بازی کرده‌اند، می‌توان تجربه‌ای سرگرم‌کننده و جذاب به وجود آورد و «توپ دیوانه» (MadBall) از آن دسته عناوینی است که به استادانه‌ترین حالت ممکن توانسته این کار را انجام دهد. عنوانی که نشان داده اهمیت پرداخت به ایده‌ها بعضی وقت‌ها از خود ایده هم جلو می‌زند.

در نگاه اول MadBall بازی جدید یا شاید بهتر باشد بگویم متفاوتی نیست. گرافیک بازی حس و حال آثار اشباع شده کچ اپ را زنده می‌کند و در زمینه گیم پلی هم اگر بازی‌های فرانسوی‌ها را فاکتور بگیریم، همچنان شاهکارهایی همانند Mr Jump هستند که ناخودآگاه هنگام تجربه MadBall یادشان بیافتید.

اما تمام این حس‌ها خیلی زود از بین می‌روند. بعد از آن بازی به کمک طراحی استثنایی مرحله‌ها خودش را از سایه دیگر بازی‌های مشابه بیرون می‌آورد، ذهن مخاطب را از مقایسه‌های اشتباهی که در ذهنش ایجاد شده بود، پاک کرده و او را برای یکی از سخت‌ترین تجربه‌های سرگرم کننده سبک آرکید آماده می‌کند.

همانند بقیه بازی‌های رانر در MadBall نیز شخصیت اصلی خودش حرکت کرده و باید مراقب باشید تا او به موانع برخورد نکند. تنها هم یک کار باید انجام بدهید؛ بپرید. برخلاف خیلی از بازی‌های رانر در اینجا خبری از حرکت به سمت چپ و راست نیست و در مسیری مستقیم حرکت می‌کنید. بنابراین همان لحظه که حس کردید توپ می‌افتد و می‌بازید، کافیست روی صفحه اصلی کلیک کنید تا او بپرد.

نکته اینجاست با این همه محدودیت MadBall با استفاده درست از تک تک پتانسیل‌هایش هر مرحله توانسته یک چالش متفاوت به وجود بیاورد؛ بعضی مرحله‌ها از پیش ساخته شده نیستند و هر چه قدر که پیش می‌روید محیط شکل می‌گیرد، گاهی اوقات محیط خیلی گیج کننده نیست و سرعت به بزرگترین مانع‌تان تبدیل می‌شود و در بخش‌هایی به خاطر حضور عناصر اضافی فریب می‌خورید.

همینطوری که پیش می‌روید، سازنده با افزودن مکانیزم‌های جدیدتر غافل‌گیرتان می‌کند. البته فقط طراحی خوب مراحل نیست که تازگی MadBall را تا مدت‌ها حفظ کرده و در کنار آن بازی یک حالت بی‌پایان هم دارد که در این بخش می‌توانید بین مودهای مختلف هر کدام را که خواستید تجربه کنید و رکورد بزنید.

در مقدمه گفتیم بازی با طراحی استثنایی مرحله‌های خود توانسته مسیرش را از دیگر بازی‌های مشابه جدا کند. موسیقی بخشی است که به کمک این قسمت آمده تا MadBall جذابیتش را افزایش دهد. آهنگ‌ها نه تنها تنوع خوبی دارند بلکه با ریتم سریع بازی هماهنگ هستند و آدرنالین خون‌تان را بیشتر می‌کنند.

دوست داشتیم همین تعریف‌ها را برای گرافیک بکنیم ولی یک نکته باعث شده تا طراحی بصری MadBall به اندازه دیگر بخش‌هایش چشمگیر نباشد؛ این سبک گرافیک به نقطه اشباع رسیده است. نه اینکه MadBall طراحی هنری بدی دارد، نکته اینجاست که این سبک گرافیکی زیاد دیده شده و سازنده می‌توانست برای این بخش خلاقیت بیشتری به خرج بدهد.

توپ دیوانه تجربه‌ای از جنس پارادوکس را ارائه می‌دهد. عنوانی که ایده‌های پیچیده‌ای ندارد اما در عین حال یکی از لذت‌بخش‌ترین و سخت‌ترین تجربه‌های ممکن را به وجود بیاورد. بازی با طراحی خوب مراحل خود و موسیقی شنیدنی‌اش به راحتی می‌تواند بین بهترین‌های امسال جای بگیرد.

توپ دیوانه

سازنده: رد کپ گیمز	قیمت: رایگان با پرداخت درون برنامه ای	دسته بندی: —
سیستم عامل: اندروید	حجم: 49.6 مگابایت	زبان: —