معرفی بازی Holedown؛ بلوک‌هایی که به زیر زمین رفتند

کنفرانس توسعه‌دهندگان بازی (Game Developers Conference) یکی از مهمترین رویدادهای گیمینگ سال در زمینه اشتراک‌گذاری ساخت بازی‌های ویدیویی است و شاید هیجان‌انگیزترین بخش این رویداد برای گیمرها جوایز آن باشد؛ هر ساله طی مراسم Game Developers Choice Awards بهترین‌های سال انتخاب می‌شوند.

با این تفاوت نسبت به بقیه رویدادهای مشابه که در اینجا، داوران همگی از بازیسازها هستند و نتیجه نهایی در واقع مجموع نظر صدها توسعه‌دهنده مختلف است. به‌همین‌خاطر هم جوایز Game Developers Choice Awards همیشه از اهمیت زیادی برخوردار بوده و سازندگان بازی‌های سال نگاه ویژه‌ای به آن داشته‌اند.

تمام این حرف‌ها را زدم تا با یک پیش‌زمینه مشخص‌تر به سراغ Holedown برویم، عنوانی تقریبا ناشناخته که نامزد «بهترین بازی موبایل» این رویداد شده و در کنار فلورنس، گیم آف ترونز، ادیسه آلتو و Donut County شانسش را برای کسب یکی از مهمترین جایزه‌های سال 2018 امتحان می‌کند.

Holedown شبیه به نسخه سرگرم‌کننده‌تر بازی‌های سبک «شکننده بلوک‌ها» (Bricks Breaker) است و با وجود اینکه هسته اصلی گیم‌پلی دست نخورده باقی مانده اما همزمان با حضور المان‌های جدید شاهد یک تجربه پیچیده‌تر، متنوع‌تر و شاید حتی اعتیادآورتر نسبت به نمونه‌های مشابه هستیم.

در Holedown هم با توپ‌هایی که در اختیار بازیکن داده می‌شود، باید بلوک‌ها را از بین برد. در این میان با هر پرتاب بلوک‌ها بالاتر می‌آیند و طبیعتا اگر به موقع نابود نشوند، خواهید باخت. بازی با سه ایده توانسته خودش را از کلیشه‌های هم‌سبکش جدا کند: محدودیت پرتاب‌ها، سیستم ارتقا و افتادن بلوک‌ها.

در بقیه بازی‌های Bricks Breaker هرچه‌قدر که بازیکن خواست می‌تواند توپ‌ها را پرتاب کند و تنها عاملی که در این میان موجب شکست می‌شود، بالا آمدن بلوک‌ها و رسیدن‌شان به مرز مشخص شده است. Holedown کار را سخت‌تر کرده، در اینجا محدودیت پرتاب هم دارید و مثلا هر دفعه فقط می‌توانید 20 تا توپ پرتاب کنید.

این ایده یک مزیت بزرگ و یک نکته منفی دارد. بخش مثبت ماجرا این است که بازی‌های آرکید معمولا به خاطر بی‌نهایت بودن‌شان کاربر را خسته می‌کنند. در حالی که Holedown با محدودیت پرتاب‌ها توانسته تجربه‌های کوتاه‌تری به وجود بیاورد. تقریبا مشابه همان کاری که کینگ با کندی کراش انجام داده، البته در راهی متفاوت.

اما نکته منفی این قضیه به تاثیر نادرست این کوتاهی در رکورد بازیکن‌ها برمی‌گردد. یکی از دلایلی که بازیکن‌ها معمولا معتاد بازی‌های آرکید می‌شوند، کسب رکوردهای بیشتر است و Holedown با این محدودیت همیشه کاربر را تا یک جایی نگه می‌دارد. اینجاست که سیستم ارتقا به کمک بازی آمده تا این مشکل کاملا برطرف شود.

در بازی آیتم‌های زیادی برای ارتقا وجود دارد و یکی از آن‌ها همین کاهش پرتاب محدودیت‌ها است. با آیتم‌های بنفش رنگی که در هنگام بازی به دست می‌آورید، می‌توانید این محدودیت را کمتر کرده و در نتیجه بیشتر به تجربه بازی بپردازید. این از سیستم ارتقا و محدودیت پرتاب‌ها، افتادن بلوک‌ها چیست؟

در Holedown بعضی بلوک‌ها روی یکدیگر قرار دارند. در واقع اگر بلوک پایینی را اول بزنید، بلوک‌های بالایی با هر رقمی که دارند خودشان نابود می‌شوند. این ایده به خودی خود هم Holedown را استراتژی‌محورتر کرده و هم لذت‌بخش‌تر؛ بلوک‌ها نزدیک به مرز مشخص شده می‌رسند و با یک حرکت ، بلوک‌های پایینی را می‌زنید تا بقیه نیز از بین بروند. از آن لحظه‌هایی که باعث می‌شود به خودتان افتخار کنید.

Holedown همان چیزی است که بازی‌های آرکید این روزهای گوشی باید باشند. سازنده تجربه‌ای را ارائه داده که برخلاف بازی‌های مشابه دیگر یک بار مصرف نیست و مدت بیشتری می‌تواند مخاطبش را سرگرم کند. بنابراین مطلب را با یک پیشنهاد به پایان می‌رسانم؛ اگر از آن‌هایی هستید که در مترو، ایستگاه اتوبوس یا مواقع بی‌حوصلگی با گوشی بازی می‌کنید، Holedown را از دست ندهید.

holedown

سازنده: webbfarbror	قیمت: 3.99 دلار	دسته بندی: —
سیستم عامل: iOS و اندروید	حجم: 87.6 / 54.26 مگابایت	زبان: —