دلیل استفاده مک لارن از دیفرانسیل های باز در چیست؟

شرکت مک لارن انگلستان به عنوان دومین تیم با سابقه مسابقات فرمول یک پس از فراری در طول تاریخ خود نوآوری های خلاقانه ای را به خصوص در مدل های فرمول یک خود استفاده کرده است. در حال حاضر نیز تمامی مدل های شهری مک لارن از یک سیستم ترمزی به جای محدود کننده لغزش دیفرانسیل موسوم به LSD استفاده می کنند که سابقه استفاده در مدل های فرمول یک این شرکت را دارد.

جدیدترین مدل این شرکت یعنی 720S Spider همانند مدل کوپه از موتور 4 لیتری V-8 تویین توربو با حداکثر قدرت 710 اسب بخار یکی از سریع ترین خودروهای سقف تاشو جهان است. اما نکته جالب توجه ارسال تمامی این قدرت به چرخ های عقب آن هم توسط یک دیفرانسیل باز است. این مسئله در تمامی مدل های دیگر شرکت مک لارن نیز وجود دارد. حتی ابرخودرو هیبریدی این شرکت یعنی P1 نیز از این مسئله تبعیت می کند.

در همین رابطه مدیر تولید مک لارن  توضیحات بیشتری درباره علت استفاده از این آرایش مکانیکی عنوان کرده است

اگر ما قطعات مکانیکی سنگین وزنی همچون محدود کننده لغزش و دیفرانسیل الکترونیکی موسوم به "e-diff" را به محصولاتمان اضافه کنیم، وزن نهایی خودرو افزایش خواهد یافت. به همین دلیل ما برای کنترل گشتاور و نیرو به چرخ ها از ترمزها کمک می گیریم. در واقع بر سر پیچ ها ترمز چرخ های داخلی فعال می شود تا از ارسال گشتاور به این چرخ جلوگیری کند و اجازه می دهد تا گشتاور بیشتری به چرخ های بیرونی پیچ برسد و همه این عوامل باعث کاهش کم فرمانی خودرو می شود ما به جای اضافه کردن وزن از اجزای موجود در خودرو در نقش دیگری به جز نقش اصلی آن ها استفاده کرده ایم.

یک دیفرانسیل باز یا معمولی اجازه می دهد تا گشتاور به هر چرخ محرک برسد اما مقدار آن قابل کنترل نخواهد بود و گشتاور در طی کردن مسیر تا رسیدن به چرخ ها با کمترین مقاومت ممکن رو به رو خواهد شد. به همین دلیل است که قطعات مکانیکی پیچیده همچون محدود کننده لغزش دیفرانسیل برای توزیع یکسان  و کنترل شده گشتاور معرفی شدند. این دست از دیفرانسیل ها امکان ارسال قدرت بیشتری به هر یک از چرخ ها را ممکن می سازند و در بعضی از مدل ها که به وسیله سیستم های الکترونیکی همچون e-diff کنترل می شوند امکان ارسال 100 درصدی قدرت تنها به یک چرخ وجود دارد. سیستم مک لارن نیز دقیقا همین کار را اما به کمک ترمزها انجام می دهد. این فن آوری سابقه طولانی در مدل های فرمول یک شرکت مک لارن دارد.

مدل MP4/12 مک لارن  با یک پدال اضافی که امکان کنترل ترمز عقب را ممکن می ساخت در رقابت های سال 1997 میلادی فرمول یک حضور داشت و تیم با توجه به شکل پیست تصمیم می گرفت که کدام یک از سمت خودرو نیاز به کنترل توسط ترمز را دارد. این حربه بسیار موثر واقع شد و میکا هاکینین در اولین تست آزمایشی در پیست سیلورستون نیم ثانیه زمان های بهتری را به نسبت رقبا به ثبت رساند. در ظاهر به نظر می رسد که مک لارن رقم قابل توجهی برای ساخت این فن آوری به کار برده است اما مهندس ارشد مک لارن در آن سال یعنی استیو نیکولز می گوید ما با پنجاه عدد قطعه که در کامیون تیم داشتیم این سیستم را طراحی و بر روی خودرو نصب کردیم.

دارن هیث به عنوان یکی از جاسوسان آن سال های فرمول یک با مشاهده دیسک ترمز عقب مک لارن که در حین گذر از پیچ سرخ می شود (این حالت باید قبل از پیچ که ترمز ها فعال می شوند صورت بگیرد) از این خلاقیت مک لارن رونمایی کرد. دیگر تیم ها چندان از این سیستم ابداعی مک لارن خوشحال نبودند. گرچه این سیستم در رقابت سال 1998 غیرقانونی اعلام شد اما همانند دیگر فن آوری های ممنوعه مسابقات فرمول یک راه خود را به سوی مدل های شهری باز کرد.

در حال حاضر کنترل گشتاور با کمک ترمزها دیگر یک فن آوری نوین به شمار نمی رود و بسیاری از شرکت ها و خودروها از این سیستم استفاده می کنند. به طور مثال مدل Alpine A110 از این سیستم با هدف کاهش هرچه بیشتر وزن خودرو استفاده می کند.

اما استفاده از این سیستم معایبی هم دارد. به طور مثال شما انرژی را از طریق ترمزگیری که در نهایت منجر به تولید گرما می شود هدر می دهید و قطعات ترمز عمر کمتری در طی زمان خواهند داشت. در هنگام رانندگی نیز برخی از اوقات کنترل خودرو سخت تر از یک خودروی مجهز به LSD خواهد بود.

در هر صورت اختلاف نظر بر سر استفاده از انواع پیچیده تر دیفرانسیل با وزن بیشتر یا عدم استفاده از آن وجود دارد. اما از آن جا که یکی از مهم ترین مزیت های محصولات مک لارن وزن پایین تر آن به نسبت رقبا است، مک لارن به استفاده از این سیستم ادامه خواهد داد. حتی جعبه دنده 7 سرعته دو کلاچه فعلی مک لارن به گونه ای طراحی شده تا با این سیستم ترمزی کار کند. احتمالا تا پایان سال 2025 میلادی تمامی مدل های مک لارن دارای قوای محرکه الکتریکی علاوه بر موتور احتراق داخلی باشند و اگر شما یک موتور الکتریکی را به این معادله اضافه کنید محدوده گشتاور بیشتری خواهی داشت و به همان میزان نیاز به کنترل آن بیشتر خواهد شد.

در ادامه از شما دعوت می کنیم به مطالعه مطالب مرتبط با دیگر محصولات مک لارن که پیش از این منتشر کرده ایم بپردازید:

توضیح جالب مهندسان مک لارن در خصوص جایگاه خاص اگزوز 600LT

خلاقیت مهندسان مک لارن 720S Spider برای حل یکی از مشکلات آزار دهنده خودروهای اسپایدر

بازدهی عجیب سیستم انتقال قدرت مک لارن 600LT بر روی دینامومتر [تماشا کنید]