حذف بخش‌هایی از تصویر با شبکیه مصنوعی چشم ممکن شد

رتینا یا شبکیه مصنوعی چشم پتانسیل بازگردانی بینایی به برخی افراد با اختلالات دیداری را دارد اما یکی از ایرادهای مهم آن داغ کردن است که محققان راهی برای غلبه بر آن پیدا کرده اند.

شبکیه مصنوعی از سنسور دوربین در پشت چشم داخلی و آرایه ای از الکترودها تشکیل شده که در کنار هم نور ورودی را دریافت کرده و از طریق عصب های نوری به مغز می رسانند. در این فناوری صدها الکترود با ایجاد تکانه های الکتریکی حجم قابل توجهی از گرما تولید می کنند که می تواند بافت پشت چشم فرد را کباب کند. محققان دانشگاه استنفورد برای حل این مشکل روشی برای پردازش داده های ورودی به صورت انتخابی توسعه داده اند.

ساده ترین راه برای غلبه بر مشکل دمای بالای شبکیه مصنوعی کاهش حجم داده هایی است که باید پردازش شوند. در این راستا تیم تحقیقاتی اطلاعات بصری را به صورت فشرده به دست نورون ها در پشت چشم می رسانند و این فشرده سازی از طریق حذف سیگنال های اضافی صورت می گیرد.

رتینای طبیعی چشم از سلول های مختلفی تشکیل شده که به شکل‌های متفاوتی به نور واکنش نشان می دهند. محققان می توانند نوع سلولی که سیگنال الکتریکی خاصی را ذخیره کرده بر اساس شکل موج آن شناسایی کنند. تیم تحقیقاتی با بهره گیری از همین قابلیت سیستمی توسعه داده که سیگنال های تکراری را حذف کرده و تنها موارد ضروری را پردازش کند.

حجم داده های شبکیه مصنوعی در این روش ۴۰ درصد کاهش یافته در حالی که فقط داده های ۵ درصد سیگنال سلول ها مفقود شده اند. مدل های فعلی تنها به چند صد الکترود مجهز شده اند در حالی که شبکیه های با رزولوشن بالا و با کاربرد واقعی باید چند ده هزار الکترود داشته باشند، در نتیجه کاهش ۴۰ درصدی حجم داده ها گام بسیار مهمی در کمک به افراد با اختلال های بینایی است.