سیستم جدید دانشگاه MIT برای کنترل پهپاد با ژست‌های حرکتی [تماشا کنید]

یکی از مشکلات کنترل یک پهپاد، استفاده از جوی استیکی است که روی کنترلر آن تعبیه شده است. مانور دادن پهپاد به کمک این جوی استیک کمی سخت است و احتمالا مدتی درگیر آن خواهید بود. دانشجویان دانشگاه MIT اما راه‌حل بهتری برای این کار دارند؛ استفاده از ژست‌های حرکتی.

سیستمی که این دانشجویان توسعه داده‌اند، متشکل از چند سنسور الکترومیوگرافی است که سگینال‌های الکتریکی حاصل از فعالیت‌های عضلانی را شناسایی کرده و آن‌ها را به حرکت تبدیل می‌کند. کاربر برای این که پهپاد خود را به کمک ژست‌های حرکتی کنترل کند، باید این سنسورها را به عضلات دو سر و سه سر بازو و همچنین به ساعد خود متصل کند.

این سنسورها به کمک هم می‌توانند فعالیت‌های عضلات و حرکات بازو را تشخیص داده و آن‌ها را به کمک سیم به یک میکروپروسسور انتقال دهند. سپس به کمک یادگیری ماشین مبتنی بر یک سری الگوریتم خاص، حرکات مختلف بازو شناسایی شده و هر کدام از آن‌ها به نوعی دستور تبدیل می‌شوند. دستورات به وسیله انتقال‌دهنده بی‌سیم به پهپاد فرستاده می‌شود و آن نیز حرکات را اجرا می‌کند.

در سیستم فعلی، سفت کردن بازو منجر به ایستادن پهپاد، مشت کردن دست منجر به جلو رفتن، چرخش ساعتگرد و پادساعتگر دست منجر به چرخش، تکان دادن دست به ۴ طرف بالا، پایین، چپ و راست منجر به حرکت پهپاد در راستای افق می‌شود. در تست‌هایی که دانشجویان دانشگاه MIT انجام داده‌اند، این سیستم موفق شد ۸۲ درصد ۱۵۰۰ دستور را به درستی انجام دهد. آن‌ها امیدوارند در آینده اجرای این دستورات را بهبود ببخشند.

گفتنی است از هر پهپادی می‌توان استفاده کرد تا آن را به کمک ژست‌های حرکتی به کنترل در آورد. یکی از کاربردهایی که این دانشجویان برای این سیستم در نظر گرفته‌اند، کنترل ربات‌ها توسط افراد مسن و ناتوان است. از نویسنده‌های ارشد این تحقیق می‌گوید:

«این سیستم ما را یک گام به کنترل یکپارچه ربات‌ها نزدیکتر می‌کند و می‌توان کاری کرد که آن‌ها بهینه‌تر و هوشمندانه‌تر کارهای روزانه ما را انجام دهند. با افزایش این همکاری میان انسان و ربات، سینرژی احتمالات آن نیز عمیق‌تر خواهد شد.»