چرا اولین تلاش مریخ‌نورد استقامت برای جمع‌آوری نمونه بی‌نتیجه ماند؟

هفته گذشته مریخ‌نورد استقامت با دریل بازوی رباتیک خود خاک مریخ را حفاری کرد و نمونه‌ای از آن برداشت. البته طبق داده‌هایی که مرکز کنترل ماموریت دریافت کرد، سنگی در ظرف نمونه این کاوشگر وجود نداشت. اما چرا چنین اتفاقی افتاد؟

پروسه نمونه‌برداری مریخ‌نورد استقامت به این صورت است که با بازوی رباتیک بزرگ خود محل موردنظر را حفر می‌کند و سنگ مورد نظر را به تکه‌های کوچکی تبدیل می‌کند. لوله نمونه با این تکه‌ها پر می‌شود و بازوی رباتیک کوچکتر این لوله را می‌بندد. پس از آن، لوله نمونه به بخش‌های مختلف منتقل می‌شود تا حجم آن اندازه‌گیری شود و تصویری از آن به زمین مخابره شود. در آخر، لوله نمونه به بخش ذخیره نمونه‌ها منتقل می‌شود.

در تصاویر دریافت شده، حتی کمی گرد و غبار در ظرف نمونه وجود نداشت. محققان ناسا احتمال می‌دهند که این سنگ هنگام حفاری خرد شده و وارد ظرف نشده است. چنین احتمالی می‌تواند نبودن هیچ گرد و خاکی درون ظرف نمونه را توضیح دهد.

استقامت نتوانست در اولین تلاش نمونه‌ای از خاک مریخ بردارد. البته ممکن است مشکلی که هم اکنون وجود دارد، نشانه‌ای جدید از جغرافیای ناشناخته مریخ باشد. دانشمندان ناسا احتمال می‌دهند که نمونه موردنظر سنگی رسوبی یا آذرین باشد. حالا طبق رفتاری که هنگام دریل از سنگ دیده‌اند، احتمال آذرین بودن آن بیشتر است.

چنین احتمالی بسیار هیجان‌انگیز است. در حال حاضر، استقامت در حال بررسی بستر دریاچه‌ای باستانی است که اکنون بدون آب است. استقامت می‌تواند با جمع‌آوری نمونه‌های رسوبی بستر دریاچه نشانه‌هایی از حیات میکروبی را پیدا کند، اما با نمونه‌برداری از سنگ‌های آذرین می‌تواند محدوده زمانی شکل‌گیری این ناحیه را به دانشمندان نشان دهد.

به عبارت دیگر، استقامت ناحیه‌ای از مریخ را بررسی می‌کند که می‌تواند نشانه‌ای از حیات و هم محدوده زمانی آن را به ما بدهد. با این حال، هنوز زمان دقیق قدم بعدی مریخ‌نورد استقامت مشخص نیست، اما در هر صورت این نقطه حفر شده را پشت سر می‌گذارد و به کمک نبوغ به سراغ محل نمونه‌برداری دیگری می‌رود.