وزارت دفاع آمریکا به‌دنبال استفاده از پیشران هسته‌ای برای ماموریت‌های فضایی است

وزارت دفاع آمریکا با انتشار اطلاعیه‌ای از شرکت‌های خصوصی خواسته به توسعه سیستم‌های پیشران هسته‌ای برای فضاپیماهای کوچک و متوسط بپردازند. حالا بهتر از قبل می‌توانیم حدس بزنیم که این وزارتخانه چه برنامه‌هایی را برای آینده در سر می‌پروراند.

وزارت دفاع ایالات متحده می‌خواهد ماموریت‌هایی برای رفتن به خارج از مدار زمین داشته باشد، ولی واحد نوآوری این وزارتخانه می‌گوید فضاپیماهای برقی و خورشیدی موجود برای انجام این کار مناسب نیستند. سیستم پیشران هسته‌ای در حالت ایده‌آل می‌تواند دلتا-وی (تغییر در سرعت) بالایی ارائه کند (بالاتر از ۱۰ متر بر ثانیه) و در عین حال جرمی کمتر از ۲۰۰۰ کیلوگرم داشته باشد.

این فناوری علاوه بر فراهم‌سازی برق موردنیاز محموله، می‌تواند فضاپیما را در زمان عبور از سایه گرم نگه دارد و میزان تشعشعات روی عرشه و وارد بر سایر قطعات را به حداقل برساند. پیش‌بینی شده که شرکت‌ها تا تاریخ ۱ مهر ماه (۲۳ سپتامبر) پاسخ این درخواست را بدهند و ظرف مدت ۶۰ تا ۹۰ روز بهترین قرارداد همکاری مشترک امضا شود.

مقامات وزارت دفاع به خاطر عجله‌ای که دارند مجبور به صدور این اطلاعیه شده‌اند. ناسا و برخی سازمان‌های دیگر هم مشغول توسعه یا پشتیبانی از فضاپیماهای هسته‌ای هستند، اما آماده‌سازی آن‌ها خیلی طول می‌کشد. وزارت دفاع امیدوار است که نمونه اولیه این سیستم پیشران ظرف سه تا پنج سال آینده حاضر شود. این فناوری قرار است راهکاری فوری برای استفاده از انرژی هسته‌ای در پروژه‌های آتی کاوش در فضا باشد.

با وجود اینکه در اطلاعیه وزارت دفاع اشاره‌ای به فضاپیماهای مدنظر یا در دست ساخت نشده، اما تمرکز وزارتخانه بر فضاپیماهای کوچک نشان‌دهنده احتمال ساخت کاوشگرهای کوچک، ماهواره‌ها و سایر وسایل حمل و نقل فضایی است که اهداف کوچک‌تری را دنبال خواهند کرد.

سیستم پیشران هسته‌ای احتمالا برای انتقال انسان به مریخ استفاده نخواهد شد. آن‌چه در حال حاضر مشخص شده این است که وزارت دفاع از محدودیت فضاپیماهای فعلی خسته شده و می‌خواهد طراحی‌های جدیدتر و قدرتمندتری را به کار بگیرد.