محققان به روش احتمالی جدیدی برای درمان کرونا با RNA آن رسیدند

اخیرا در مطالعه‌ای ترکیباتی شیمیایی پیشنهاد شد که می‌توانند دور ساختار سه بعدی RNA ویروس کرونا چفت شوند و جلوی رشد و تکثیر این ویروس را بگیرند. محققان با این روش می‌تواند آنتی ویروسی برای بیماری کووید-۱۹ تولید کنند و به مقابله با آن بپردازند.

با اینکه ۱۸ ماه از همه‌گیری کرونا می‌گذرد، این مطالعه همچنان خبر خوبی به شمار می‌رود. با واکسیناسیون می‌توان تا حد زیادی از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد، اما هنوز درمانی موثر و دارویی که استفاده آن راحت باشد، محدود به چند قرص مانده است.

ویروس کرونا برای اینکه در بدن پخش شود، باید از طریقی وارد یکی از سلول‌ها شود و کد ژنتیکی خود را در قالب RNA به بدن بدهد. پس از آن، سلول آلوده مثل یک کارخانه ویروسی کار می‌کند و ۳۰ هزار نوکلئوتید ویروس اولیه را می‌خواند و پروتئین‌های مورد نیاز را تهیه می‌کند  تا ویروس جدید تولید کند.

بیشتر ضد ویروس‌هایی که امروزه تولید شدند، مثل رمدسیویر و مولنوپیراویر، با چسبیدن به این پروتئین‌ها جلوی تکصیر ویروس را می‌گیرند. اما این تیم تحقیقاتی روش جدیدی برای تولید آنتی ویروس‌ها ارائه دادند. آن‌ها اولین مولکول‌هایی را تشخیص دادند که ژنوم خود ویروس، یعنی ساختار سه بعدی RNA آن را نشانه می‌رود و دور آن جمع می‌شود تا جلوی تکثیر آن را بگیرد.

این تیم، قبل از همه‌گیری کرونا در حال توسعه دارویی برای ویروس RNA دیگری به نام انتروویروس ۷۱ بودند که در کودکان بیماری‌های دست، پا و دهانی ایجاد می‌کرد. آن‌ها با مولکول‌هایی به نام آمیلوریدها توانستند ماده ژنتیکی ویروس را به دام بیاندازند و جلوی تکثیر آن را بگیرند.

زمانی که خبر همه‌گیری ویروس کرونا رسید، آن‌ها تلاش کردند تا همین روش را برای درمان این بیماری امتحان کنند. این تیم ۲۳ آمیلورید را روی کروناویروس دیگری که عامل سرماخوردگی‌های معمول است، امتحان کردند. آن‌ها در نهایت به سه ترکیب پیشنهادی رسیدند که در کمتر از ۲۴ ساعت توانست تعداد ویروس‌های سلول‌های نوعی میمون را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

وقتی محققان این روش را روی ویروس سارس-کوو-۲ پیاده کردند هم به چنین نتایجی رسیدند. مطالعات بیشتر نشان داد که این مولکول‌ها می‌توانند در ۸۰۰ کد ژنتیکی اولی که برای تولید این ویروس کپی می‌شوند، جلوی بقیه فرآیند را بگیرند.

محققان همچنان در حال تلاش برای فهم دقیق توانایی این مولکول‌ها در جلوگیری تکثیر ویروس هستند و علاوه بر این، تولید دارو با RNA هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد. یکی از دلایلی که هنوز از RNA در داروها استفاده نمی‌شود این است که این ساختارها بسیار ناپایدار هستند و طراحی مولکول‌هایی که بتوانند با RNAها به طریق خاصی واکنش داشته باشند کار بسیار سختی است.

۸۵ درصد RNA درون یک سلول آلوده متعلق به ریبوزوم خود انسان است و بنابراین، مولکولی شیمیایی باید بین اقیانوسی از RNAها به دنبال ویروس باشد. اما در تابستان گذشته FDA دارویی را برای بیماری آتروفی عضلانی نخاعی تایید کرد که با همین روش قابل درمان است. به همین دلیل، محققان امیدوارند تا بتوانند درمانی برای ویروس کرونا با همین روش توسعه دهند.