در شرایط پاندمی، برقراری تعادل بین زندگی و کار از همیشه مهم‌تر شده است

شیوع ویروس کرونا نحوه کار بسیاری از کارمندان و کسب و کارها را تغییر داد. میلیون‌ها شرکت کارهای خود را برای مدتی به صورت دورکاری جلو بردند و بسیاری نیز قصد دارد در آینده نیز از همین شیوه استفاده کنند. اما تغییر گسترده‌تری نیز وجود دارد که بسیاری از شرکت‌ها متوجه آن نمی‌شوند و پیامدهای بلندمدتی را به همراه خواهد داشت.

بر اساس آمارهای رسمی در آگوست سال ۲۰۲۱، ۴.۳ میلیون آمریکایی از شغل خود کناره‌گیری کردند. تاکنون دلایل مختلف زیادی درباره این تصمیم عنوان شده است اما به عقیده برخی کارشناسان دلیل واقعی اینکه کارمندان به صورت دسته جمعی از کار خود استعفا می‌دهند بسیار ساده تر است که در این مطلب آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

همه‌گیری معنای شغل را تغییر داده است

کارمندان دیگر حاضر نیستند دو یا سه کار را به صورت همزمان انجام دهند یا زمان خود را صرف شرکتی کنند که به آن‌ها اهمیت نمی‌دهد، زیرا آن‌ها متوجه شده‌اند که مجبور به انجام این کار نیستند و ترجیح می‌دهند زمان کمتری را صرف «کار کردن» کنند.

انتظارات کارمندان از یک شغل، جایی که در آن کار می‌کنند و نحوه تعامل با همکاران اکنون تحت تاثیر تحول عظیمی قرار گرفته و سعی می‌کنند مشاغل کم درآمد یا محیط‌های کار نامناسب را به صورت دسته‌جمعی ترک کنند. به همین منظور جنبش‌های مختلفی در سرتاسر جهان در حال شکل گرفتن است که کارگران و کارمندان را از انجام کارهای طاقت‌فرسا منصرف می‌کنند.

روند «استعفای بزرگ» پیامدهای مهمی برای مشاغل تمام صنایع جهان دارد که باعث خروج کارمندان از شرکت‌ها می‌شود. اکنون دیگر زمانی که کارفرمایان تمایلی به ارائه روش‌های انعطاف پذیر یا دستمزد مناسب به کارمندان نباشید، آن‌ها به راحتی می‌توانند شرکت‌ها را ترک کرده و به جای دیگری بروند.

دورکاری دشمن کسب و کارها محسوب نمی‌شود

برخی از مدیران و رهبران کسب و کار اصرار دارند که دورکاری فرهنگ شرکت را از بین می‌برد. اما چنین چیزی درست نیست، زیرا کار از راه دور به برنامه‌ریزی و هدفمندی بیشتری نیاز دارد و مزایای آن بسیار بیشتر از چالش‌هایش است.

توسعه فناوری‌های ارتباطی نیز باعث شده، ساخت دفاتر کار مجازی و انجام وظایف از راه دور بسیار ساده شود و همچنین با استفاده از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان به راحتی می‌توان با یکدیگر ارتباط برقرار کرد.

به همین منظور، همچنین باید به این مسئله توجه کرد که شرکت‌های کاملا دورکار از سایر شرکت‌ها متمایز نیستند، زیرا برای تیم‌های دورکار نیز موارد کاربرد بسیار خوبی وجود دارد.

همکاران، خانواده یکدیگر نیستند و نباید چنین چیزی باشد

در پاسخ به این موضوع که دورکاری باعث انزوا می‌شود، زمان آن رسیده که یک بار دیگر به این موضوع اشاره کنیم که همکاران یک تیم خانواده یکدیگر محسوب نمی‌شوند. با در نظر گرفتن تمام شرایط، یک شغل فقط یک شغل است و کارها نمی‌توانند و نباید تمام نیازهای اجتماعی و عاطفی ما را برآورده کنند.

نسل جدید شرکت‌ها باید بدانند که ارائه یک روش انعطاف‌پذیر به کارمندان و ایجاد تعادل بین زندگی و کار اولویت جدید محسوب می‌شود. با وجود داشتن زمان بیشتر برای وقت گذرانی با خانواده، دوستان و سرگرمی‌های خارج از خانه، کارمندان در زندگی خود شادتر هستند و بنابراین در حین انجام وظایف کاری نیز بهره‌وری بهتری خواهند داشت.

دورکاری مکان و نحوه کار ما را تغییر می‌دهد اما رابطه ما با کار نیز تغییر پیدا می‌کند که این موضوع بسیار خوبی محسوب می‌شود.