آیا باید به تغییر ساعت در فصول بهار و پاییز پایان دهیم؟

سنای ایالات متحده لایحه سناتور «مارکو روبیو» از فلوریدا را مبنی بر دائمی کردن زمان تابستانی (DST) در سراسر کشور تصویب کرد تا بدین ترتیب به تغییر ساعت در فصول پاییز و زمستان پایان دهد. برای اینکه لایحه حفاظت از آفتاب (یا به عبارت دیگر، طول روز) به قانون تبدیل شود، مجلس نمایندگان باید آن را تصویب کند و درنهایت به امضای رئیس جمهور «جو بایدن» برسد. اما سنا این مصوبه را به اتفاق آرا تصویب کرد که نشان‌دهنده حمایت قوی قانونگذاران است.

دانشمندان نسبت به این پدیده چندان خوشبین نیستند. بیداری ما توسط یک ریتم شبانه‌روزی در دوران ما کنترل می‌شود که به چرخه خورشیدی (میزان تابش نور) ارتباط دارد. اگرچه بسیاری از محققان موافق پایان دادن تغییر ساعت هستند، اما معایب آن را نیز درنظر می‌گیرند. آکادمی پزشکی خواب آمریکا در همان روزی که لایحه روبیو تصویب شد، بیانیه‌ای بدین ترتیب صادر کرد: «دائمی شدن ساعات شبانه روز خطرات بالقوه سلامتی انسان را نادیده می‌گیرد که می‌توان با تعیین زمان استاندارد از آن جلوگیری کرد.» در ادامه این بیانیه آمده است: «اقدام سریع سنا نه اجازه بحث را می‌دهد و نه مطالعه بیشتر. ما از مجلس می‌خواهیم تا پیش از اتخاذ چنین تصمیم مهمی که به صورت مستقیم بر تمام آمریکایی‌ها تاثیر می‌گذارد، زمان بیشتری را برای ارزیابی پیامدهای احتمالی اختصاص دهد.» باتوجه به مقاله موضع آکادمی در سال 2020 در مجله، زمان تابستانی کمتر با فیزیولوژی شبانه‌روزی ذاتی انسان هماهنگ است و تنظیم طبیعی فصلی ساعت بدن انسان را تا حدی مختل می‌کند.

نور کمتر خورشید در صبح، شروع روز را برای انسان‌ها سخت می‌کند و از سوی دیگر نور خورشید بیشتر در عصر سبب دیرتر خوابیدن انسان می‌شود. تاریکی سیگنالی به غده صنوبری در مغز ما است مبنی بر اینکه زمان شروع تولید ملاتونین فرا رسیده است – یعنی بدن ما برای کاهش دمای داخلی و شروع خواب آماده شده است. نور صبح زود توسط غده سوپراکیاستامیک که بالای اعصاب بینایی قرار دارد، شناسایی می‌شود و دستورالعمل‌های آن باعث می‌شود بدن ما تولید ملاتونین را متوقف کند تا بتوانیم در طول روز بیدار بمانیم.

ناهماهنگی بین زمان در ساعت و ریتم شبانه‌روزی بدین معناست که کار و مدرسه در زمان‌هایی اتفاق می‌افتد که از نظر زیستی برای بدن ما مناسب نیست – پدیده‌ای که محققان آن را «جت لگ اجتماعی» می‌نامند. این مقاله گزارش داد: «مطالعات نشان می‌دهند که جت لگ اجتماعی با افزایش خطر چاقی، سندروم متابولیک، بیماری‌های قلبی-عروقی و افسردگی مرتبط است.» به‌طور خاص، نوجوانان آسیب بیشتری از این پدیده می‌بینند زیرا ریتم‌های شبانه‌روزی آن‌ها در مقایسه با سایر گروه‌های سنی آسیب‌پذیرتر است و جابجایی مدرسه و تعهدات کاری حتی به اندازه یک ساعت زودتر برای آن‌ها بیشتر مضر است.

در حمایت از قانون حفاظت از آفتاب در طول روز، یک بیانیه مطبوعاتی در وب سایت روبیو به مطالعات مجله آمریکایی سلامت عمومی و مجله تحقیقات ایمنی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد آفتاب در طول روز تصادف‌های رانندگی را کاهش می‌دهد. این نکته از آنجا می‌آید که در سال‌ 1973-1974 – زمانی که ایالات متحده این قانون را برای اولین بار به کار گرفت – کودکان بیشتری در صبح زود و هنگام رفتن به مدرسه در تاریکی توسط اتومبیل‌ها کشته شدند.

در بیانیه مطبوعاتی به نقل از سناتور فلوریدا، «ریک اسکات» آمده است: «درحالیکه ایالت ما برای ایجاد امنیت آمادگی کامل داریم، تصویب این قانون به خانواده‌ها اجازه می‌دهد تا بیشترین استفاده را از روشنایی روز بکنند.» از جمله صنایعی که از این قانون حمایت می‌کنند، می‌توان به صنعت ورزش گلف اشاره کرد. خرده‌فروش‌ها، کافه‌ها و جایگاه‌های بنزین کنار جاده نیز طرفدار تصویب این قانون هستند.

«اد مارکی»، یکی از حامیان این لایحه و سناتور ایالت ماساچوست ادعا می‌کند که این اقدام یک ساعت آفتاب اضافی به 365 روز سال اضافه می‌کند. متاسفانه آب و هوا – از این نظر که هوا آفتابی باشد یا ابری – خارج از حوزه اختیارات کنگره است. هر روز کره زمین – به عبارت دیگر هر کشور – شرایط آب و هوایی خاصی را تجربه می‌کند. پس می‌توان صرف‌نظر از اینکه شرایط آب و هوایی چیست، با تغییر ساعت به حمایت از آفتاب برخاست – فارغ از اینکه ساعت چه عددی را نشان می‌دهد.

تغییر ساعت با هدف حفاظت از آفتاب یک ساعت نور خورشید را از صبح به عصر منتقل می‌کند – که در زمستان برای شهر نیویورک، می‌توان گفت خورشید از 7:10 دقیقه طلوع می‌کند. این کار سبب می‌شود مردم در انتهای روز یک ساعت آفتاب بیشتری داشته باشند، اما باید تاریکی صبح را تحمل کنند. بدین ترتیب، این قانون تنها برچسب‌های متفاوتی روی زمان می‌زند. اینکه فکر کنیم می‌توانیم ریتم‌های شبانه‌روزی خود را بدین ترتیب تغییر دهیم، مانند تلاش برای کاهش وزن با تبدیل اعداد از کیلوگرم به گرم یا مانند تلاش برای خنک شدن در یک روز تابستانی با تغییر از درجه سانتی‌گراد به فارنهایت.

«سی‌بی‌اس نیوز» به نقل از سناتور «روی بلانت» از میسوری می‌گوید: «فکر می‌کنم یک ساعت اضافی در انتهای روز بسیار لذت‌بخش است و می‌توان در ازای آن، یک ساعت تاریکی اول صبح را تحمل کرد.»

ایالات متحده قبلا در چنین موقعیتی بوده است: در دسامبر 1973 کنگره در پاسخ به تحریم نفتی سازمان کشورهای عربی صادرکننده نفت، با این امید که باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی شود، ساعت تابستانی دائمی را اجرا کرد. این ایده در ابتدا مورد استقبال قرار گرفت و در نظرسنجی‌ها 79 درصد محبوبیت را کسب کرد. زمانی که مردم اولین زمستان خود را در زمان جدید تجربه کردند، این رتبه به شدت کاهش یافت و میزان رضایت به 42 درصد رسید. بنابراین مشخص نیست که تکرار چنین تجربه‌ای – تغییر ساعت - کار جالبی باشد یا خیر.