نتیجه یک پژوهش: بخشی از آب سطح ماه احتمالا از جو زمین روی آن باریده است

هرچند بسیاری افراد تصور می‌کنند که ماه کاملا خشک باشد، اما به عقیده دانشمندان، بیشتر از انتظار ما در آنجا آب وجود دارد. حالا دانشمندان در مطالعه جدیدی ادعا می‌کنند که مقداری از آب موجود در روی سطح ماه احتمالا از جو زمین سرچشمه گرفته است.

محققان دانشگاه آلاسکا، فربنکس به مکانیسم کاملا جدیدی برای تشکیل آب روی سطح ماه اشاره کرده‌اند. آن‌‌ها اعتقاد دارند که ماهانه، برای چند روز، بارانی روی کره ماه می‌بارد که همین چرخه باعث تشکیل آب روی سطح آن می‌شود و این باران از جو زمین روی آن می‌بارد.

نحوه بارش باران از زمین روی ماه

طبق توضیح دانشمندان، میدان مغناطیسی زمین حبابی به نام «مگنتوسفر» ایجاد می‌کند که در برابر پرتوهای کیهانی از ما محافظت می‌کند. لبه جلویی این حباب گرد است و دقیقا شبیه دم یک ستاره دنباله‌دار، نقطه‌ای را در پشت سیاره ایجاد می‌کند. نکته ماجرا این است که ماه به صورت ماهانه پنج روز از کنار این نقطه عبور می‌کند.

برخی خطوط میدان مغناطیسی زمین شکسته شده‌اند و تنها یک سمت آن همچنان به سیاره متصل است و یون‌های هیدروژن و اکسیژن جو می‌توانند از این طریق وارد فضا شوند. زمانی که ماه از کنار دم مغناطیسی عبور می‌کند، برخی یون‌ها به سمت زمین و برخی دیگر به سطح ماه برخورد می‌کنند.

محققان محاسبه می‌کنند که با وجود این فرآیند از میلیاردها سال قبل، ممکن است حدود 3500 کیلومتر مکعب آب روی قطب‌های ماه باریده باشد. البته آب روی سطح ماه، از طریق مکانیسم‌های مختلف دیگری نیز تشکیل شده و این ایده جدید تنها یکی از آن‌ها است.

از ده‌ها قبل، چندین بار توسط فضاپیماهای مختلف روی سطح ماه آب کشف شده است. به نظر می‌رسد بیشتر آن که به ویژه در اطراف قطب‌ها متمرکز شده‌اند، به شکل یخ باشد و همچنین در مناطق دیگری از سطح ماه ممکن است منابع پرآبی پیدا شود. بررسی این دسته از اطلاعات می‌تواند به تعیین مکان ماموریت‌های آینده فضانوردان کمک زیادی کند.

بیشتر دانشمندان عقیده دارند که آب روی سطح ماه پس از برخورد سیارک‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار تشکیل شده است. در همین رابطه، اخیرا گفته شده بود یون‌های هیدروژن و اکسیژن که از جو فوقانی زمین فرار می‌کنند و در سطح ماه باهم ترکیب می‌شوند، می‌توانند یکی از منابع آب ماه یا یخ موجود روی این کره باشند.