چرا زنان بیشتر از مردان احساس سرما می‌کنند؟

هر کسی ترجیح می‌دهد که در موقع خاصی از سال لباس‌های گرم خود را از کمد دربیاورد و سیستم‌های گرمایشی را روشن کند. ولی زنان ظاهرا بیشتر از مردان سرما را احساس می‌کنند و این اتفاق که مشکلات زیادی را به خصوص برای تنظیم دما در محل کار به وجود می‌آورد، دلیلی علمی دارد.

زنانی که وزنی مشابه مردان دارند، دارای عضلات کمتری در بدن خود هستند و به همین خاطر گرمای کمتری تولید می‌کنند. به‌علاوه، چربی بیشتری بین پوست و عضلات زنان وجود دارد، در نتیجه پوست آن‌ها مسن‌تر به نظر می‌رسد و فاصله با رگ‌های خونی بیشتر می‌شود. همچنین، نرخ متابولیسم در بدن خانم‌ها کمتر از آقایان است، به همین خاطر ظرفیت تولید گرما در بدن آن‌ها پایین‌تر است و در مقابل سرما آسیب‌پذیری بیشتری دارند.

تاثیرات هورمونی

دو هورمون استروژن و پروژسترون که به وفور در بدن زنان یافت می‌شود، در تنظیم دمای داخل بدن و پوست افراد تاثیر می‌گذارند. استروژن رگ‌های خونی را در محل اندام‌ها گشاد می‌کند. به همین دلیل گرمای بیشتری در هوای پیرامونی از دست می‌رود. پروژسترون هم می‌تواند رگ‌های پوستی را باریک‌تر کند، با این کار خون کمتری به برخی از بخش‌های بدن می‌رسد تا ارگان‌های داخلی گرم‌تر بمانند اما فرد احساس سرمای بیشتری خواهد داشت. این هورمون در کنار چرخه قاعدگی تغییرات بدن را در طول ماه متعادل می‌کند.

هورمون‌های زنانه باعث می‌شوند دستان، پاها و گوش خانم‌ها حدود سه درجه سلسیوس سردتر از آقایان باشد. با افزایش سطح پروژسترون، دمای بخش‌های داخلی بدن یک هفته قبل از تخمک‌گذاری به بالاترین حد خود می‌رسد. این یعنی زنان در این برهه زمانی احتمالا بیشتر از سایر اوقات در برابر کاهش دما حساس می‌شوند.

اگرچه دست و پای زنان معمولا سردتر است، آن‌ها به‌طور میانگین دمای بدنی بالاتری نسبت به مردان دارند. احتمالا به همین خاطر است که در اصطلاح عامیه گفته می‌شود که زن‌ها دارای دستان سرد و دل گرمی هستند.

تفاوت در احساس سرما مختص انسان‌ها نیست

این پدیده فقط مختص به انسان‌ها نیست. تحقیقات نشان داده که بسیاری از گونه‌های پرندگان و پستانداران هم شرایط مشابهی دارند؛ نرها به محیط‌های سردتر می‌روند و علاقه دارند زیر سایه قرار بگیرند، در حالی که ماده‌ها در نقاط گرم‌سیر باقی می‌مانند و نور آفتاب را دوست دارند.

البته پستانداران ماده ممکن است تحت تاثیر همراهی با فرزندان خود که نمی‌توانند در ابتدای زندگی دمای بدنشان را تنظیم کنند، به حیات در محیط‌های گرم‌سیر عادت کرده باشند. بنابراین مکانیزم‌های احساس دما می‌تواند یک نوع مزیت فرگشتی باشد.

با همه این تفاصیل، زنان و مردان چگونه می‌توانند روی دمای اتاق توافق کنند؟ به افراد توصیه می‌شود که در اتاق خواب رواندازهای جداگانه داشته باشند. در محیط کار هم می‌توان از پنکه‌های شخصی، پتو یا صندلی‌های حرارتی کمک گرفت. ولی در هر صورت باید پذیرفت که هیچ‌کس دروغ نمی‌گوید و هر کس صرفا با توجه به ویژگی‌های فیزیکی خود احساس متفاوتی دارد.