تصویر روز ناسا: ابرماه توت‌فرنگی از چین!

می‌دانیم ماه بر روی یک مدار بیضی شکل، به دور کره زمین می‌چرخد. بیضوی بودن مدار سبب می‌شود تا گاهی ماه به نزدیک‌ترین فاصله خود به زمین برسد. در این حالت ماه بزرگتر از حالت معمول به نظر می‌رسد و به این پدیده ابرماه می‌گویند.

محاسبات منجمان نشان داده است در سال 2022 (یا سال 1401) چهار بار شاهد ابرماه خواهیم بود. این رخداد در تاریخ‌های 26 اردیبهشت 1401، 24 خرداد، 22 تیر و 21 مرداد رخ می‌دهد.

در این پدیده، ماه حداقل به 90 درصد از نزدیکترین فاصله خود تا زمین می‌رسد.

تصویری که در زیر مشاهده می‌کنید، متعلق به ابرماه تاریخ 14 ژوئن است که از چونگ کینگ چین ثبت شده است. این ماه کامل برای بینندگان نیمکره شمالی به عنوان «ماه توت فرنگی» شناخته می‌شود.

اصطلاح ابرماه توسط اخترشناس آمریکایی «ریچارد نول» در سال 1979 ابداع شد تا هم کامل بودن ماه و هم نزدیکی آن به زمین را توصیف کند.

می‌دانیم ماه تنها قمر طبیعی زمین است - به عبارت دیگر، به ماهواره‌هایی که به دور زمین در گردش هستند نیز، می‌توانیم قمر بگوییم. اما هیچ یک از آن‌ها قمر طبیعی نیستند. این قمر با حدود یک چهارم قطر زمین تقریباً برابر عرض استرالیا است.

ماه نسبت به بزرگی سیاره ای که به دور آن می‌چرخد، بزرگترین قمر طبیعی در منظومه شمسی است. به‌طور کلی ماه بزرگتر از هر سیاره کوتوله شناخته شده‌است.

ماه‌های کامل در نزدیک‌ترین فاصله به زمین واقعا بزرگ و درخشان هستند و توجه ما را به خود جلب می‌کنند. با این‌حال، تفاوت‌های میان ماه کامل و ابرماه از نظر روشنایی و اندازه از هر نقطه از زمین چندان واضح نیست.